748
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην παρθενική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του. Η Washington Post προβλέπει ότι το Βερολίνο θα τον ανταμείψει για την προθυμία του να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις | ΙΝΤΙΜΕΝΕWS

Washington Post: Χάρη στους Ελληνες η Δημοκρατία δεν θα πεθάνει εκεί όπου γεννήθηκε

Protagon Team Protagon Team 12 Ιουλίου 2019, 10:01
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην παρθενική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του. Η Washington Post προβλέπει ότι το Βερολίνο θα τον ανταμείψει για την προθυμία του να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις
|ΙΝΤΙΜΕΝΕWS

Washington Post: Χάρη στους Ελληνες η Δημοκρατία δεν θα πεθάνει εκεί όπου γεννήθηκε

Protagon Team Protagon Team 12 Ιουλίου 2019, 10:01

Για τη Washington Post η προστασία της Δημοκρατίας είναι ζήτημα υψίστης σημασίας –και εκδοτικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάτω από το έμβλημά της υπάρχει η διαρκής προειδοποίηση προς τους αναγνώστες: «Democracy dies in Darkness» (Η Δημοκρατία πεθαίνει στο σκοτάδι).

Αποκτά λοιπόν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, πέρα από αυτές ενός απλού άρθρου για την ελληνική πολιτική επικαιρότητα που δημοσιεύεται σε ξένο ΜΜΕ, όταν η ιστορική εφημερίδα της αμερικανικής πρωτεύουσας αναφέρεται –στο κεντρικό άρθρο της μάλιστα– για την Ελλάδα και το πώς αυτή τη φορά έσωσε τη Δημοκρατία.

Ο τίτλος του άρθρου της Washington Post για τον τρόπο που οι Ελληνες ψηφίσαμε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου είναι, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακός: «Η ευρωπαϊκή Δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα. Χάρη στους ψηφοφόρους της δεν θα πεθάνει εκεί».

Το κείμενο της Post είναι μια περιγραφή του πώς η Ελλάδα κατάφερε να ανακάμψει πολιτικά (όχι οικονομικά πάντως) ύστερα από δέκα χρόνια κρίσης. Η εφημερίδα υπενθυμίζει τη ζοφερή κατάσταση που υπήρχε στη χώρα μας στις αρχές της δεκαετίας.

«Η ευρωπαϊκή δημοκρατία ξεκίνησε στην Ελλάδα και κάποιοι λένε ότι τελείωσε εκεί.  Σχεδόν μια δεκαετία πριν, την ώρα που όλος ο κόσμος βυθιζόταν στην οικονομική κρίση, τα επίσημα στοιχεία της Αθήνας αποδείχθηκαν εντελώς εσφαλμένα. Στην πραγματικότητα η χώρα όδευε προς την αφερεγγυότητα με πιθανότατα καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τις άλλες 18 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ.  Την ώρα που η χώρα έμπαινε στο σπιράλ της ύφεσης και του χάους, οι συνθήκες φαίνονταν ώριμες για την ανάδειξη ακραίων λαϊκιστών της αριστεράς και της δεξιάς. Ενας ακραία αριστερός νέος πολιτικός, ο Αλέξης Τσίπρας, κέρδισε την πρωθυπουργία το 2015, υποσχόμενος να αψηφήσει τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας και να πραγματοποιήσει επαναστατικές αλλαγές.

» Ωστόσο, την περασμένη Κυριακή, οι Έλληνες ψηφοφόροι πήγαν ήσυχα στις κάλπες και ψύχραιμα αλλά αποφασιστικά καταψήφισαν τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του, προς όφελος της κεντροδεξιάς παράταξης της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Συνολικά, πρόκειται για μια ομαλή πολιτική προσγείωση για την Ελλάδα, με ελπιδοφόρες συνέπειες για την ανθεκτικότητα του ελληνικού και του ευρωπαϊκού, δημοκρατικού πολιτισμού».

Η Washington Post πάντως, δεν καταδικάζει ολοκληρωτικά τον τέως Πρωθυπουργό.

«Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον κ. Τσίπρα ότι τελικά εγκατέλειψε τις ακραίες πολιτικές για χάρη της μόνης ρεαλιστικής επιλογής: της αποδοχής μιας μακροπρόθεσμης διάσωσης από τους πιστωτές με πρωτεργάτη τη Γερμανία, η οποία απαιτούσε αυστηρά μέτρα ελέγχου του χρέους και παρατεταμένη ύφεση, αλλά επέτρεψε στην Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ. Σήμερα, το ελληνικό ΑΕΠ είναι κατά 24% χαμηλότερο από ό, τι ήταν το 2007, αλλά έχει τουλάχιστον ξαναρχίσει να οδεύει προς την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αν και μάλλον σε περιορισμένο βαθμό.

Ο κ. Τσίπρας πέτυχε το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής λιτότητας μέσω φορολογικών αυξήσεων. Αν είχε πραγματοποιήσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να καταστήσει την Ελλάδα πιο αποτελεσματική και φιλική προς τις επενδύσεις, η ανάπτυξη θα μπορούσε να είχε έρθει πιο γρήγορα και το εκλογικό σώμα θα ήταν πιο ικανοποιημένο από τις επιδόσεις του. Οι πολιτικές ομάδων συμφερόντων και η ιδεολογία του κ. Τσίπρα έκαναν όμως αδύνατη μια τέτοια προσέγγιση με αποτέλεσμα να χάσει από τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος υποσχέθηκε να περιορίσει τους φόρους, να προσελκύσει ξένες επενδύσεις και να επανεξετάσει την ελληνική γραφειοκρατία, η οποία είναι ένας σημαντικός λόγος που η Ελλάδα κατατάσσεται τελευταία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών στην έρευνα Ease of Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Παρόλο που ο κ. Μητσοτάκης φέρει ένα βιογραφικό πολύ τεχνοκρατικό, υπάρχουν λόγοι να υπάρχει σκεπτικισμός και για τις δικές του υποσχέσεις, υποσχέσεις που έδωσαν κι άλλοι πριν από αυτόν.

Οι διαρθρωτικές παθογένειες της Ελλάδας μπορεί να είναι τόσο βαθιές που να βρίσκονται εκτός των δυνατοτήτων οποιουδήποτε μεταρρυθμιστή που θέλει να τις ξεριζώσει.

Και για παρά τις καλές του προθέσεις, ο κ. Μητσοτάκης είναι επικεφαλής ενός κόμματος, συνεχίζει το άρθρο, η παλιά φρουρά του οποίου μοιράζεται την ευθύνη για την πολιτική διαφθορά κατά της οποίας επαναστάτησαν οι Ελληνες ψηφίζοντας στον κ. Τσίπρα.

Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να ενεργήσει άμεσα και με ειλικρίνεια, προκειμένου η Ελλάδα να επιτύχει τελικά να ελαφρύνει το βάρος του χρέους της που σήμερα ισοδυναμεί με περισσότερο από 170% του ΑΕΠ της .

Εάν υλοποιήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις, τότε η υπόλοιπη Ευρώπη, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, θα πρέπει να είναι πρόθυμη να χαλαρώσει τις αυστηρές δημοσιονομικές συνθήκες που εξακολουθούν να περιορίζουν την κυβέρνηση της Αθήνας, ιδίως τον δυσβάσταχτο στόχο του 3,5% για το πρωτογενές πλεόνασμα. Οι υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη για φορολογικές ελαφρύνσεις και μεγαλύτερες δαπάνες υποδομής είναι υλοποιήσιμες και όχι φρούδες. Η παροχή του δημοσιονομικού χώρου για την εκπλήρωση τους θα έδειχνε στους Ελληνες και σε όλους τους Ευρωπαίους ότι υπάρχει ανταμοιβή για τη διατήρηση μιας ορθολογικής πολιτικής, ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...