Το 1993, όταν κυκλοφόρησε η «Κυρία Ντάουτφαϊρ» του Κρις Κολόμπους, ταινία που βασίζεται στο μυθιστόρημα της Αν Φάιν «Alias Madame Doubtfire» (1987), ο αείμνηστος Ρόμπιν Γουίλιαμς ήταν ήδη διάσημος. Είχαν προηγηθεί οι επιτυχημένες ερμηνείες του στις ταινίες «Ποπάι ο ναύτης» (1980) «Καλημέρα Βιετνάμ» (1987), «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» (1989), «Ξυπνήματα» (1990), «Ο Βασιλιάς της Μοναξιάς» (1991), «Κάπτεν Χουκ» (1991) και «Αλαντίν» (1992).

Ωστόσο, η «Κυρία Ντάουτφαϊρ» έγινε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του 1993 διεθνώς, με εισπράξεις πάνω από 440 εκατ. δολάρια στο box office, ποσό που μόνο το «Τζουράσικ Παρκ» του Στίβεν Σπίλμπεργκ κατάφερε να ξεπεράσει (εισέπραξε πάνω από 914 εκατ. δολάρια) εκείνη τη χρονιά. Παραμένει, επίσης, ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους του αγαπημένου ηθοποιού, που αυτοκτόνησε το 2014 σε ηλικία 64 ετών.

Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς υποδύεται τον Ντάνιελ Χίλαρντ, έναν διαζευγμένο κωμικό ηθοποιό, ο οποίος βρίσκει δουλειά στο σπίτι της πρώην συζύγου του, Μιράντα Χίλαρντ (Σάλι Φιλντ), μεταμφιεσμένος σε μια ηλικιωμένη αγγλίδα γκουβερνάντα ονόματι Ιφιγένεια Ντάουτφαϊρ∙ έτσι περνάει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά του, ενώ επίσης γίνεται «έμπιστος» της Μιράντα, που κάνει νέα σχέση με έναν συνάδελφό της, τον Στου (Πιρς Μπρόσναν).

Το 2021, σε συνέντευξή του στο Entertainment Weekly, ο Κρις Κολόμπους αναφέρθηκε στην πιθανότητα να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τα γυρίσματα της θρυλικής ταινίας, το οποίο θα έδινε στους θεατές την ευκαιρία να δουν κάποιους πιο «πικάντικους» αυτοσχεδιασμούς του ηθοποιού, καθώς υπάρχουν πολλά διαφορετικά μοντάζ του υλικού, που ήταν «εξαιρετικά αστείο».

Οπως είπε ο αμερικανός σκηνοθέτης, «με τον Ρόμπιν είχαμε συμφωνήσει ότι για κάθε σκηνή θα κάναμε μία ή δυο-τρεις λήψεις πιστές στο σενάριο. Και μετά εκείνος μου έλεγε, “τώρα άσε με να παίξω”. Και μπορεί να έκανε ακόμα και 15 έως και 22 λήψεις για την ίδια σκηνή – το 22 ήταν το μεγαλύτερο νούμερο που θυμάμαι». Πρόσθεσε ότι μερικές φορές «πήγαινε σε μονοπάτια που δεν άρμοζαν σε μια “κατάλληλη” ταινία, αλλά ταίριαζαν ιδανικά σε μια ακατάλληλη ταινία και ήταν ξεκαρδιστικά αστεία».

Με αφορμή την 30ή επέτειο της θρυλικής «Κυρίας Ντάουτφαϊρ», ο 65χρονος σκηνοθέτης μίλησε στο Business Insider για το πώς ήταν να δουλεύει με τον Γουίλιαμς, για την τελευταία τους συζήτηση πριν πεθάνει και για τα περισσότερα από 900 κουτιά με πλάνα που βρίσκονται κλεισμένα σε μια αποθήκη, επαναλαμβάνοντας ότι μια μέρα θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ντοκιμαντέρ για τη δημιουργία της «Κυρίας Ντάουτφαϊρ».

Το μακιγιάζ για τη μεταμόρφωση του Ρόμπιν Γουίλιαμς σε αγγλίδα νταντά ήταν ένα «είδος τιμωρίας» για τον ηθοποιό, αφού κρατούσε περίπου πέντε ώρες κάθε φορά (από τις 3 τα χαράματα μέχρι τις 8 που άρχιζαν τα γυρίσματα). Για να μπορεί να ξεκουράζεται, αποκάλυψε ο Κολόμπους, οι σκηνές με την Ιφιγένεια Ντάουτφαϊρ δεν γυρίζονταν κάθε μέρα, αλλά εναλλάσσονταν με σκηνές του Ντάνιελ Χίλαρντ.

Ο Γουίλιαμς αποκαλούσε τον σκηνοθέτη «boss» ή «capo», τόσο που κάποια στιγμή ο Κολόμπους αναρωτήθηκε «αν πράγματι γνώριζε το όνομά μου, αλλά ήταν κολακευτικό να με αποκαλεί “αφεντικό” ένας τύπος που ήταν το είδωλό μου», όπως είπε ο σκηνοθέτης στον Τζέισον Γκεράσιο του Business Insider.

Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς «ήθελε να αυτοσχεδιάζει. Και έτσι ακριβώς γυρίζαμε κάθε σκηνή. Είχαμε ακριβώς αυτό που έγραφε το σενάριο και μετά ο Ρόμπιν ξέφευγε, και ήταν κάτι που έπρεπε να το δεις». Συχνά, λέει ο σκηνοθέτης στο BI, «μας έδινε κυριολεκτικά μια εντελώς διαφορετική άποψη» από τις λήψεις που είχαν γίνει βάση σεναρίου. Αν γυριζόταν σήμερα η ταινία «δεν θα τελειώναμε ποτέ. Αλλά τότε γυρίζαμε με φιλμ, έτσι όταν τέλειωνε το φιλμ στην κάμερα λέγαμε στον Ρόμπιν “μας τέλειωσε το φιλμ”. Αυτό έγινε σε πολλές περιπτώσεις».

Ο Κολόμπους αναγκάστηκε να γυρίσει «ολόκληρη την ταινία με τέσσερις κάμερες για να συμβαδίζω μαζί του. Κανείς από εμάς δεν ήξερε τι θα έλεγε όταν συνέχιζε, έτσι ήθελα μια κάμερα γυρισμένη στους άλλους ηθοποιούς για να τραβάω τις αντιδράσεις τους». Οσο για τη Σάλι Φιλντ και τον Πιρς Μπρόσναν, τους ήταν πάρα πολύ δύσκολο να συνεχίσουν να υποδύονται τους χαρακτήρες τους κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Στους υπεύθυνους του στούντιο, όμως, «άρεσε αυτό που έβλεπαν. Παρακολούθησαν τα πάντα; Δεν νομίζω. Γυρίσαμε σχεδόν 600.000 μέτρα φιλμ» λέει ο αμερικανός σκηνοθέτης, ο οποίος ελπίζει ότι μια μέρα θα μπορέσει να αξιοποιήσει αυτό το υλικό για το ντοκιμαντέρ: «Θέλουμε να δείξουμε τη διαδικασία του Ρόμπιν. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο και μαγικό στον τρόπο που δούλευε και νομίζω ότι θα ήταν διασκεδαστικό να εμβαθύνει κανείς σε αυτό».

Τι τον έκανε τόσο ιδιαίτερο ταλέντο; «Ηταν απίστευτος άνθρωπος. Εχω συναντήσει πολλούς ταλαντούχους σε αυτόν τον κλάδο, αλλά δεν είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι. Είναι μεν ταλαντούχοι, αλλά και ενοχλητικοί ή κουραστικοί. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει ως ταλέντο είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ κανείς πριν από αυτόν και δεν θα υπάρξει ποτέ κανένας σαν τον Ρόμπιν Γουίλιαμς.. Είναι ένας και μοναδικός» τόνισε ο Κολόμπους.

Αποκάλυψε επίσης ότι είχε συζητήσει το ενδεχόμενο ενός σίκουελ της «Κυρίας Ντάουτφαϊρ» λίγο πριν από τον θάνατο του ηθοποιού το 2014∙ ο Γουίλιαμς φάνηκε να δέχεται, αλλά δεν ήταν καθόλου θετικός στην ιδέα του χρονοβόρου μακιγιάζ και των προσθετικών που απαιτούνταν.

«Ηταν η τελευταία φορά που είδα τον Ρόμπιν. Πήγα στο σπίτι του και καθίσαμε και το συζητήσαμε∙ το σενάριο που είχε γραφτεί ήταν πολύ δυνατό. Το μόνο σχόλιο του Ρόμπιν ήταν: “Αφεντικό, πρέπει και αυτή τη φορά να φοράω τόσο πολλή ώρα το κοστούμι;” Ηταν σωματικά απαιτητικό. Νομίζω ότι για τον Ρόμπιν ήταν σαν να έτρεχε έναν μαραθώνιο κάθε μέρα που φορούσε τη στολή της Ντάουτφαϊρ. Προφανώς ήταν και μεγαλύτερος πια» και ένιωθε ότι δεν θα το άντεχε.

«Μιλήσαμε, λοιπόν, γι’ αυτό και νομίζω ότι ήλπιζε πως το σενάριο θα ξαναγραφόταν περικόπτοντας τον χαρακτήρα της Ντάουτφαϊρ. Αλλά μετά ο Ρόμπιν πέθανε, οπότε δεν θα υπάρξει ποτέ συνέχεια της “Κυρίας Ντάουτφαϊρ”».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News