Μπροστά σε ένα κύμα αυξήσεων σε βασικά τρόφιμα βρίσκονται οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η οποία είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς σιτηρών στον πλανήτη.

Οι λαοί της περιοχής βασίζονται στο στάρι για την καθημερινή διατροφή τους. Κάθε φορά που αυξάνονται απότομα οι τιμές, δεν προκαλείται μόνο επισιτιστική κρίση· σε δεύτερο χρόνο έρχονται και οι κοινωνικές αναταραχές.

Η Ρωσία και η Ουκρανία από κοινού παράγουν το 25% του σταριού που διατίθεται σε εξαγωγές, σημειώνει ο Guardian. Η Αίγυπτος των σχεδόν 100 εκατ. ανθρώπων είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας στον κόσμο. Ακόμη και πριν από τον πόλεμο, οι τιμές ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα: Από τον Απρίλιο του 2020 ως τον Δεκέμβριο του 2021, η τιμή είχε αυξηθεί κατά 80%, οπότε και η κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει την τιμή για το ψωμί, πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.

Το πρόβλημα με τις τιμές έχει αρχίσει να γίνεται εμφανές και σε άλλες χώρες. Στην Τυνησία, πολίτες είπαν στη βρετανική εφημερίδα ότι τα χρήματα σχεδόν ποτέ δεν φτάνουν έως το τέλος του μήνα. Η χώρα έχει να αντιμετωπίσει μια τριάδα μεγάλων προβλημάτων: υψηλή ανεργία, πληθωρισμό και υψηλό εξωτερικό χρέος. Το ήμισυ από το σιτάρι που εισάγει προέρχεται από την Ουκρανία. Ο πόλεμος έφερε τις τιμές σε υψηλό 14 ετών, δυσβάσταχτες για τους πολίτες, παρότι το κράτος τις ελέγχει. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, παραμένει σιωπηλή στο θέμα των ελλείψεων, αν και όλοι λένε ότι υπάρχουν.

Στην Υεμένη, που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση από το 2014, το στάρι είναι σχεδόν όλο εισαγόμενο κατά το ένα τρίτο προερχόμενο από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Το ψωμί εισφέρει πάνω από τις μισές θερμίδες που καταναλώνει το μέσο νοικοκυριό στη χώρα όπου οκτώ εκατομμύρια παιδιά είναι στα όρια του λιμού και οι οικογένειές τους εξαντλημένες από τον πολυετή πόλεμο.

Υψηλός πληθωρισμός και πολλές ελλείψεις βασανίζουν τον Λίβανο, ο οποίος εισάγει από την Ουκρανία περισσότερο από 50% του σταριού που έχει ανάγκη. Το ψωμί είναι σε διατίμηση, αλλά ακόμη και έτσι το κόστος για την κυβέρνηση έχει αρχίσει να γίνεται δυσβάσταχτο.

Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση ανέφερε ότι η χώρα έχει επάρκεια σιταριού για «1 με 1,5 μήνα» και ότι αναζητεί άλλες πηγές, όπως τις ΗΠΑ. Αυτό πάντως δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Φέτος η παραγωγή σίτου είναι μεγαλύτερη από τις ανάγκες, αλλά το κόστος μεταφοράς είναι πολύ υψηλό.

Σε μια περιοχή με μακρά ιστορία κοινωνικών αναταραχών –η Αραβική Ανοιξη πριν από μία δεκαετία οφειλόταν εν μέρει και στις αυξήσεις των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης– η κατάσταση που δημιουργείται λόγω του Ουκρανικού θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον πληθυσμό. Ο πόλεμος, ακόμη και αν είναι σχετικά απομακρυσμένος γεωγραφικά, δημιουργεί διατροφική ανασφάλεια, που με τη σειρά της προκαλεί γενικευμένη κοινωνική αναταραχή. Πολύ πιθανόν ένας νέος κύκλος βίας να βρίσκεται προ των πυλών…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News