Ως ενδιαφέρουσα παρέμβαση της Γερμανίας στη διεθνή σκηνή εκτιμάται από τα διεθνή Μέσα το μονοήμερο ταξίδι του καγκελαρίου Ολαφ Σολτς στην Κίνα την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου. Και αυτό επειδή η οικονομική ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ενωσης θέλει να μειώσει την εξάρτησή της από την ασιατική υπερδύναμη.

Ο Σολτς είναι ο πρώτος από το πολιτικό προσωπικό των χωρών των G7 που μεταβαίνει στο Πεκίνο έπειτα από την έκρηξη της πανδημίας, δηλαδή ο πρώτος που θα συζητήσει εκ του σύνεγγυς με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζινπίνγκ. Η Κίνα κατέστη ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας το 2016, 15 χρόνια αφότου το κομμουνιστικό κράτος έγινε δεκτό στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Το πλέγμα των σινογερμανικών σχέσων, ωστόσο, δεν μπορεί να εκτιμηθεί σωστά αν δεν συνυπολογιστεί η άλλη μεγάλη εξάρτηση της Γερμανίας, η αμερικανική, επειδή αφορά την ασφάλεια, δηλαδή τη γεωπολιτική. Αυτή την εποχή, ιδίως μετά το αυγουστιάτικο ταξίδι της προέδρου της Βουλής των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν, οι Αμερικανοί ανησυχούν πάρα πολύ για τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Κίνας και παράλληλα τη μέμφονται, τόσο για τις πρακτικές της στο διεθνές εμπόριο, όσο και για την καταστολή στο εσωτερικό της. Οι «όρκοι φιλίας» των Σι και Πούτιν, βέβαια, προσθέτουν περισσότερο καρύκευμα στις αμερικανικές αιτιάσεις.

Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί στο Βερολίνο όσον αφορά την Κίνα είναι το κατευόδιο που έστειλε στον Σολτς η «πράσινη» υπουργός του των Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ: «Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην εξαρτηθούμε ποτέ ξανά από μια χώρα που δεν συμμερίζεται τις αξίες μας» ανέφερε σε τηλεοπτικές δηλώσεις της – ένα σχόλιο που, ασφαλώς, δεν αφορά αποκλειστικά την οικονομία.

Οπότε στις θέσεις που ο Σολτς θα μεταφέρει στον Σι περιλαμβάνεται ο αντίλαλος των αμερικανικών ανησυχιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα (στο Θιβέτ, στο Χονγκ Κονγκ, κ.λπ.), για τη μουσουλμανική μειονότητα (Ουιγούροι), για τις τάσεις «ηγεμονισμού» της Κίνας στην παγκόσμια σκακιέρα κ.ά. Επίσης, ο Σι «θα πιεστεί» από τον Σολτς να ασκήσει τις δικές του πιέσεις στον Πούτιν, ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία (και μαζί με αυτόν να ανασταλούν ορισμένες από τις Δυτικές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας).

Δεδομένου ότι τον Σολτς συνοδεύουν διευθυντικά στελέχη κορυφαίων γερμανικών επιχειρήσεων (Volkswagen, BASF, Siemens, Deutsche Bank, BMW, κ.ά., ακόμη και της γνωστής από τα κορονοεμβόλια BioNTech), ορισμένα από τα στελέχη του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού και κάποιοι αξιωματούχοι των Βρυξελλών ανησυχούν ότι ο Σολτς δεν είναι έτοιμος να κόψει τον ομφάλιο λώρο με την κινεζική βιομηχανία και ότι τελικά το ταξίδι του δεν θα σηματοδοτήσει «αποφασιστική ρήξη» με το παρελθόν των στενών σινογερμανικών σχέσεων στην οικονομία, το οποίο είχε με πολλή επιμονή δομήσει η προκάτοχός του Ανγκελα Μέρκελ.

Εξάλλου, προ ημερών, ο Σολτς παρέκαμψε τις αντιδράσεις των εταίρων του στην εξουσία (των Πρασίνων και των Φιλελεύθερων) και προώθησε μια απόφαση υπέρ της COSCO που αφορά επένδυση στο λιμάνι του Αμβούργου. Μπορεί, λοιπόν, κανείς να μιλήσει για ξεκάθαρη διάσταση απόψεων στο πλαίσιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ενώ συγχρόνως κάποια από τα κρατικά Μέσα αναρωτιούνται πόσο εφικτό είναι να κοπούν οι δεσμοί της Γερμανίας με την Κίνα.

Τόσο έντονες ήταν οι επιφυλάξεις και οι επικριτικές φωνές την παραμονή του ταξιδιού του καγκελαρίου, που ο Σολτς αναγκάστηκε να υπερασπιστεί την επιλογή του να πάει στο Πεκίνο: αφενός έστειλε τον διπλωματικό συμβουλό του Γιένς Πλέτνερ στην Ουάσινγκτον με σκοπό να καθησυχάσει την κυβέρνηση Μπάιντεν, αφετέρου δημοσίευσε ταυτόχρονα άρθρο του στο σάιτ Politico και στην εφημερίδα Frankfurter Allegemeine Zeitung.

Το ρεζουμέ των σκέψεων του Σολτς είναι: ναι μεν δεν μας αρέσει η μαρξιστική-λενινιστική στροφή του Πεκίνου και πρέπει να αλλάξουμε τη στάση μας, όμως η Κίνα «με τον τεράστιο πληθυσμό της και με την οικονομική της δύναμη θα συνεχίσει να διαδραματίζει βασικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή και στο μέλλον». Συνεπώς, οι παραγωγικοί δεσμοί Γερμανίας-Κίνας δεν θα διακοπούν.

Τελευταίο και λίαν ενδιαφέρον για τις εσωτερικές ισορροπίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στοιχείο: σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν είχε προτείνει στον καγκελάριο της Γερμανίας να επισκεφθούν μαζί το Πεκίνο, ώστε να δείξουν πως η ευρωπαϊκή ενότητα είναι αδιαμφισβήτητη, όμως ο Σολτς αρνήθηκε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News