«Γάλλος, Γερμανός και Ευρωπαίος» – αυτοί είναι οι χαρακτηρισμοί που απονέμει στον (73χρονο πια) Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ η Corriere della Sera, με αυτούς τους «τίτλους» τον συστήνει στο κοινό της.

Ο Κον-Μπεντίτ μίλησε στην ιταλική εφημερίδα για την Ανγκελα Μέρκελ με ευγένεια αλλά και ρεαλισμό: «Πρόκειται για το τέλος της βασιλείας Μέρκελ. Και αν οι Σοσιαλδημοκράτες αποφασίσουν να εγκαταλείψουν την κυβέρνηση συνασπισμού, η καγκελάριος δεν θα έχει τον χρόνο να ολοκληρώσει την εντολή διακυβέρνησης έως το 2021 και θα πρέπει να φύγει αμέσως».

Ο πάλαι ποτέ «κόκκινος Ντάνι» του γαλλικού «Μάη του ‘68» υπήρξε ευρωβουλευτής (των Πρασίνων) για μία εικοσαετία, αλλά πλέον δεν προτίθεται να συνεχίσει την καριέρα του στην Ευρωβουλή. Τυπικά αποστρατευμένος, στη Γαλλία υποστηρίζει την κίνηση του Μακρόν «En Marche!» και στη Γερμανία το νέο κόμμα των Πρασίνων. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι τον παρελθόντα Σεπτέμβριο απέρριψε πρόταση του Εμανουέλ Μακρόν να εισέλθει στη γαλλική κυβέρνηση ως υπουργός Περιβάλλοντος.

Φυσικά, ο Κον-Μπεντίτ παρακολουθεί πάντα με ενδιαφέρον τα πολιτικά πράγματα στην Ευρώπη και ιδιαιτέρως τις εξελίξεις στη γερμανική πολιτική σκηνή. Μετά τις πρόσφατες επιτυχίες των Πρασίνων σε Βαυαρία και Εσση, οι οποίες πυροδότησαν τις αλυσιδωτές αντιδράσεις στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), η ιταλική εφημερίδα μίλησε μαζί του. Τον ρώτησε για τη στάση της Μέρκελ, για το «κλείσιμο του κύκλου» της στην ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών και για τις συνέπειες που αυτές οι αλλαγές έχουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Την αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ από το «χριστιανοδημοκρατικό προσκήνιο» ο Κον-Μπεντίτ τη συσχετίζει με το ζήτημα της αλλαγής των κομματικών πολιτικών: «Θα γίνει σκληρή μάχη στο χριστιανοδημοκρατικό συνέδριο του Δεκεμβρίου. Επίκειται ένα απαραίτητο πολιτικό ξεκαθάρισμα, και στην εξής βάση: θα έχουμε ποικιλία υποψηφίων ή θα έχουμε ποικιλία πολιτικών, θα έχουμε πρόσωπα ή γραμμές; Η Δεξιά πάντως φθάνει διχασμένη σε αυτό το συνέδριο».

Παραμένει αβρός με τη γερμανίδα καγκελάριο, όταν ερωτάται «αν η Μέρκελ διέψευσε ελπίδες»: «Δεν θα το έλεγα…» λέει. «Είχε μια συντηρητική αλλά μοντέρνα γραμμή που τα πήγε καλά, που ‘περπάτησε’ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τώρα πολλοί επικρίνουν την πολιτική της. Η συντηρητική πτέρυγα αντιπροσωπεύεται, για παράδειγμα, από τον υπουργό Υγείας Γιένς Σπαν από ή τη γραμματέα του CDU Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, επίσης από τους φιλελεύθερους οικονομολόγους με επικεφαλής τον Φρίντριχ Μερτζ».

Δεν έχει να κατηγορήσει τη Μέρκελ για κάτι, το αντίθετο μάλιστα. Κρίνει πάντως ότι ο χρόνος, όπως σε όλα τα πράγματα, και στην πολιτική βαραίνει: «Μία τριακονταετία κυβερνητικής εξουσίας είναι πολύς χρόνος. Η Μέρκελ αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με τον προπονητή της Εθνικής Γερμανίας Γιοάχιμ Λεβ. Υστερα από τόσα χρόνια γίνονται και λάθη, είναι φυσικό».

Οταν η συζήτηση φθάνει στο θέμα των νικών των Πρασίνων σε Βαυαρία και Εσση, ο βετεράνος Πράσινος ευρωβουλευτής ενθουσιάζεται: «Η νίκη των Πρασίνων δεν είναι περιστασιακή. Μπορούμε να φανταστούμε εντός της προσεχούς τριετίας έναν Πράσινο καγκελάριο σαν τον Ρόμπερτ Χάμπεκ ή μία Πράσινη καγκελάριο σαν την Αναλένα Μπάερμποκ. Αυτή είναι η καινοτομία των Πρασίνων. Η κατάρρευση των μεγάλων κομμάτων -αυτών που στη Γερμανία αποκαλούμε volkspartei- ανοίγει τώρα ενδιαφέροντα πεδία, νέους χώρους. Η παραδοσιακή γερμανική πολιτική σταθερότητα κλονίζεται».

Υπάρχουν τάχα περιθώρια για καλπασμό των λαϊκιστών σε αυτά τα νέα ανοιχτά πεδία; Ο Κον-Μπεντίτ είναι αισιόδοξος: «Η άνοδος των λαϊκιστών δεν είναι αναπόφευκτη. Εξαρτάται από την ικανότητα παραγωγής πολιτικής. Προς το παρόν οι Πράσινοι είναι ικανοί, είναι οι φιλελεύθεροι της Αριστεράς, φιλοευρωπαίοι οικολόγοι, δεν είναι ιδεοληπτικοί, κάτι που αναπτερώνει τις ελπίδες μας».

Σε ό,τι αφορά τις συνέπειες σε όλον τον ευρωπαϊκό χώρο από την αναταραχή στη γερμανική πολιτική σκηνή, ο Κον-Μπεντίτ είναι προσεκτικός: «Είναι νωρίς ακόμη για να μιλήσουμε. Είναι αλήθεια όμως ότι ο Μακρόν υπολόγιζε στη Μέρκελ για την εξισορρόπηση των δυνάμεων στο εσωτερικό της Ενωσης. Τώρα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ποιος θα πάρει τα ηνία στο CDU, διότι αυτή θα είναι μια σημαντική επιλογή, και όχι μόνο για τη γερμανική πολιτική σκηνή».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News