Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φέρει επανάσταση στις στρατιωτικές μεθόδους. Ο Economist ανακάλυψε και μια άλλη τεχνολογική πτυχή αυτής της σύρραξης. Την εφαρμογή «κινήτρων τύπου βιντεοπαιχνιδιών» για την αύξηση της αποτελεσματικότητας των ενόπλων δυνάμεων της χώρας στην αντιμετώπισης της ρωσικής εισβολής.

Το σύστημα διασφαλίζει ότι οι πιο επιτυχημένοι χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών αποκτούν νέα πιο εξελιγμένα drones πριν από τους λιγότερο αποτελεσματικούς συναδέλφους τους. Πρόκειται για μια διαδικασία που πλέον αναβαθμίζεται με ένα σχέδιο το οποίο επιτρέπει στις μονάδες να αγοράζουν εξοπλισμό μάχης μέσω κερδισμένων πόντων από την καταστροφή ρωσικών οχημάτων και άλλων στόχων.

Η «παιχνιδοποίηση» (gamification), ένας όρος που επινοήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, βρίσκει εφαρμογή σε πολλούς τομείς – από την υγειονομική περίθαλψη και τα προγράμματα πιστών πελατών, έως την εκπαίδευση και την παραγωγικότητα στον χώρο εργασίας. Οι συμμετέχοντες συγκεντρώνουν πόντους σε πίνακες κατάταξης οι οποίοι, σε ορισμένες περιπτώσεις, μεταφράζονται σε ανταμοιβές που ξεπερνούν την ικανοποίηση της «νίκης» όπως την ορίζει το παιχνίδι.

Ο Economist αναφέρει ότι η παιχνιδοποίηση ήρθε στο πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας drones τον Αύγουστο του 2024, όταν ο Στρατός των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών ξεκίνησε ένα σύστημα «μπόνους».

Το συγκεκριμένο πεδίο μαχών είναι ιδανικό για ένα τέτοιο σύστημα, καθώς ο τρόπος διεξαγωγής τους θυμίζει παιχνίδι, ενώ όλα τα επιτυχημένα χτυπήματα καταγράφονται από τις κάμερες των drones. Μετά την καταγραφή, την αναγνώριση και την επιβεβαίωση των χτυπημάτων, ο χειριστής του drone κερδίζει πόντους ανάλογα με τη στρατιωτική αξία του αντικειμένου που εξουδετέρωσε.

Η καταστροφή ενός τανκ τύπου T-90M –του πιο προηγμένου άρματος μάχης της Ρωσίας– με drone μιας χρήσης, προσφέρει αρκετούς πόντους ώστε η ομάδα του χειριστή του να λάβει 15 νέα drones, συνολικού κόστους περίπου 8.500 ευρώ. Το σύστημα δίνει στους χειριστές κίνητρο να κυνηγούν στόχους υψηλής αξίας, ανταμείβοντας τις μονάδες τους με άμεσο ανεφοδιασμό. Παρότι η Ουκρανία παρήγαγε 1,5 εκατομμύρια drones πέρυσι, χρειάζεται περισσότερα.

Το επίλεκτο 414ο Τάγμα Πεζοναυτών για Μη Επανδρωμένα Συστήματα Κρούσης Αεροσκαφών, γνωστό ως τα «Μαγιάρικα Πουλιά», έχει εφαρμόσει αυτό το σύστημα με επιτυχία. Ιδρύθηκε το 2022 ως διμοιρία και έγινε πλήρες σύνταγμα στα τέλη του 2024. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ευθύνεται για το 8% των κατεστραμμένων ρωσικών τεθωρακισμένων στον πόλεμο. Τον Απρίλιο η μονάδα ανέβηκε στην κορυφή του πίνακα κατάταξης με 16.298 βαθμούς – και έκτοτε παραμένει πρώτη.

Τον ίδιο μήνα, όπως σημειώνει ο Economist, το υπουργείο Ψηφιακού Ανασχηματισμού αποφάσισε το σύστημα πόντων να συνδεθεί με ένα άλλο, που επιτρέπει στις μάχιμες μονάδες να αποκτούν εξοπλισμό παρακάμπτοντας την τυπική, δυσκίνητη διαδικασία προμηθειών. Το σύστημα παρακινεί επίσης τα στρατεύματα να καταγράφουν χειροκίνητα κάθε επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος, προσφέροντας στους διοικητές των μονάδων μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των μαχών.

Πέρα από τη σωστότερη διοχέτευση των στρατιωτικών πόρων, η παιχνιδοποίηση διαμορφώνει και τον χαρακτήρα της μάχης. Ο Στρατός των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών αύξησε πρόσφατα τον αριθμό των πόντων για την εξόντωση κάθε ρώσου στρατιώτη από δύο σε έξι. Μονάδες όπως τα «Μαγιάρικα Πουλιά», άρχισαν αμέσως να σκοτώνουν περισσότερους στρατιώτες του ρωσικού πεζικού.

Μια μεταγενέστερη αλλαγή του συστήματος αξιολόγησης διπλασίασε τον αριθμό των πόντων για την εξόντωση ρώσων χειριστών drone, καθιστώντας τους στόχους υψηλότερης αξίας από τα άρματα μάχης. Τέτοιες αλλαγές δείχνουν πώς το σύστημα μπορεί να αλλάξει με βάση τις προτεραιότητες των διοικητών των ουκρανικών μονάδων – παρότι οδηγεί σε παράλληλη μείωση του αριθμού των καταστραφέντων ρωσικών αρμάτων μάχης.

Οι επικριτές του συστήματος παιχνιδοποίησης μιλούν για την απάνθρωπη φύση του «πολέμου των βιντεοπαιχνιδιών» από την εποχή της πρώτης σύγκρουσης του Περσικού Κόλπου, το 1991. Ισχυρίζονται ότι ανταμείβει τη δολοφονία με βαθμολογίες που οδηγούν σε αγορά περισσότερων όπλων – και, συνεπώς, περισσότερες δολοφονίες. Παράλληλα, οι οπαδοί του παραδοσιακού πολέμου ανησυχούν ότι υπονομεύει τη στρατιωτική ιεραρχία, αποκεντρώνοντας τον έλεγχο των προμηθειών.

Αλλά η χρήση ποσοτικών στόχων στον πόλεμο δεν είναι καινοτόμα – ο αριθμός των νεκρών ήταν το κύριο μέτρο προόδου για τις αμερικανικές δυνάμεις στον πόλεμο του Βιετνάμ. Καθόριζε ποιος θα λάμβανε μετάλλια, προαγωγές, ακόμη και ανταμοιβές, όπως χρόνο μακριά από το μέτωπο. Οι σύγχρονοι μαχητές, που μεγάλωσαν παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, ίσως βλέπουν την παιχνιδοποίηση ως αναμενόμενη εξέλιξη αυτής της ιδέας, όπως επισημαίνει ο Economist.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News