646
Η πλαστική καρέκλα. Απαραίτητο αξεσουάρ για τον δημόσιο χώρο | CreativeProtagon

Τραπεζοκαθίσματα: Για κανονική χώρα περάστε αύριο

Η πλαστική καρέκλα. Απαραίτητο αξεσουάρ για τον δημόσιο χώρο
|CreativeProtagon

Τραπεζοκαθίσματα: Για κανονική χώρα περάστε αύριο

Τώρα που ηρεμήσαμε με το θέατρο για το αν θα μπαίνουν τα ταξί, ο μπατζανάκης μας κ.ο.κ. στις λεωφορειολωρίδες, ώρα να αρχίσει ο πόνος για την κατάληψη των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα. Παρότι η έκβαση και για τα δύο αυτά ζητήματα είναι απολύτως γνωστή σε όλους τους κατοίκους της επικράτειας (άνω των έξι ετών), καλό είναι να τα συζητάμε και «να φωνάζουμε». «Thank you for attention to this matter», που λέει και ο Τραμπ (ευχαριστώ για την προσοχή σας σε αυτό το ζήτημα)…

Παρότι η προσοχή μας, λοιπόν, πήγε στις λεωφορειολωρίδες με αφορμή τη ψήφιση του νέου ΚΟΚ, και παρότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα συγκινητικό «αντάρτικο» της Τροχαίας για την τήρησή του νέου νόμου, κανένας δεν θα έβαζε τα λεφτά του στην πλευρά του κράτους. Αργά η γρήγορα οι ειδικές λωρίδες θα μετατραπούν σε πάρκινγκ («ένα λεπτό πετάχτηκα…») και όταν πια, μετά «του Σταυρού», θα λειτουργούν κανονικά τα σχολεία, το μέγα δίλημμα για το αν θα μπαίνουν μέσα τα ταξί θα πάψει να υφίσταται.

Οπως, λοιπόν, (θα) μπαίνει όποιος θέλει στις ειδικές λωρίδες και (θα) κάνει ό,τι θέλει στους δρόμους, αρκεί να μην πετύχει τίποτε ομάδες «ανταρτών» της Τροχαίας που έχουν διάθεση να τον σταματήσουν (αν δεν είναι τραγουδιστής), έτσι και οι πεζοί έχουμε τουλάχιστον το δικαίωμα να περπατάμε ανάμεσα στα τραπεζάκια στο κέντρο της Αθήνας και να παρατηρούμε τη μοτσαρέλα μπουφάλα και τους σπόρους τσία στα πιάτα των τουριστών. Επιτρέπεται, παρότι οι όροι έχουν de facto αντιστραφεί: τα πεζοδρόμια ανήκουν στα μαγαζιά και στα σκυλιά και οι δρόμοι ανήκουν στους πεζούς, εάν αυτοί δεν ενοχλούν τα παράνομα παρκαρισμένα οχήματα.

Σύμφωνα με έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (διαβάστε εδώ στο Protagon), το 50% των καταστημάτων που βγάζουν στους κοινόχρηστους χώρους τραπεζοκαθίσματα δεν διαθέτει άδεια από τους δήμους, ενώ πέραν του 50%, το 27% των καταστημάτων που έχουν πάρει άδεια (μπράβο), την παραβιάζουν καταλαμβάνοντας μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που αναγράφεται στην άδεια.

Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα, που αφορά σε πρώτη φάση τους δήμους; Από μόνο του το γεγονός ότι αφορά τους δήμους είναι πρόβλημα. Γιατί δεν υπάρχει πίεση για λογοδοσία. Για κάποιο λόγο, οτιδήποτε αφορά τον δήμαρχο και τα… στελέχη της δημοτικής αρχής το αντιμετωπίζουμε χαλαρά. Ισως γιατί πολλοί από εμάς ψηφίζουμε στις δημοτικές εκλογές με κριτήριο ότι ο τάδε «είναι καλό παιδί», ή ακόμη και για πλάκα. Αλλωστε, ακόμη κι αν χρεοκοπήσει ένας δήμος από τα πολλά έργα βιτρίνας και τη διαφθορά, σκεφτόμαστε πως «υπάρχει πάντα το κράτος»…

Εφόσον λοιπόν πολλοί από εμάς πιστεύουμε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι σοβαρό, π.χ. να κοπούν συντάξεις, επικρατεί η σκέψη ότι θα ήταν κρίμα να μην ενισχύσουμε το χρώμα μιας τοπικής αυτοδιοίκησης—πανηγύρι της συμφοράς, ψηφίζοντας όποιον να ‘ναι. Δεν νιώθουμε, με άλλα λόγια –κακώς–, ότι στις δημοτικές εκλογές παίζονται τελικά και πολλά. Ενώ αποδεχόμαστε το γεγονός ότι παίζουν ρόλο τα τοπικά κριτήρια, λες και το αλισβερίσι είναι λαογραφικό στοιχείο που πρέπει να διασωθεί. Θες λ.χ. έναν δικό σου άνθρωπο, αυτόν που θα σου επιτρέπει να γεμίσεις την πλατεία με τραπεζάκια.

Ξέρω, έχουμε ήδη αρκετές πλατφόρμες, αλλά αν δει κανείς αυτά που ζητά το Ελεγκτικό Συνέδριο από τους δήμους για τα τραπεζοκαθίσματα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ανήκουν στη σφαίρα της αστροφυσικής για τους «μικρούς θεούς» που εκλέγουμε στους περισσότερους δήμους. Μεταξύ άλλων, το Ελεγκτικό σημειώνει ότι απαιτείται «συγκροτημένο κανονιστικό πλαίσιο» (πώς είπατε;), «ενιαίο και πλήρως ενημερωμένο ηλεκτρονικό αρχείο», «μητρώο παραχωρήσεων» και –το προφανές– να γίνονται αυτοψίες πριν γίνει μια παραχώρηση.

Η κυβέρνηση ετοιμάζει την εφαρμογή «mystreet», μέσω της οποίας θα παρέχεται η δυνατότητα σε εμάς, τους πολίτες να υποβάλλουμε καταγγελίες. Θα την κρίνουμε όταν τη δούμε, αλλά χωρίς αμφιβολία η χρήση της τεχνολογίας (ίσως η τελευταία μας ελπίδα σε ό,τι αφορά το ελληνικό κράτος) πρέπει να βοηθάει και το ίδιο το Δημόσιο να ελέγχει όσα συμβαίνουν. Γιατί αποδεδειγμένα οι περισσότεροι δήμοι είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να το κάνουν. Για την ώρα, με βάση τα «στατιστικά» του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ξέρουμε τουλάχιστον ότι πολύ πάνω από τα μισά τραπεζοκαθίσματα είναι παράνομα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...