Δεν είχε και πολλές επιλογές ο Μητσοτάκης. Κάποιος έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για να αντιμετωπίσει τις ροές του Χαφτάρ στην Κρήτη ώστε να μπορούν στη συνέχεια όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως πιο… ευαίσθητοι να αρθρογραφούν από τις βιολογικές-sustainable διακοπές τους στην Αντίπαρο ή τη Σέριφο καταγγέλλοντας την «αναλγησία» του. Ανάμεσα στην πρωινή γιόγκα και το μπραντς με τσάι μάτσα, τσουπ μια ανάρτηση ή ένα άρθρο γνώμης για το πόσο «απάνθρωπος» είναι ο Μητσοτάκης όπως και τότε, με την (ανύπαρκτη) «Μικρή Μαρία», που την άφηνε αβοήθητη στον Εβρο.

Λίγο—πολύ οι ρόλοι είχαν μοιραστεί και το σύστημα είχε βρει τα τελευταία χρόνια μια ισορροπία. Με την κοινή γνώμη, ακόμη και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, να ζητεί με συντριπτικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις της περιόδου 2020-2023 την αυστηροποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής.

Και ξαφνικά εμφανίστηκε ο παράγων Πλεύρης να ξεπατικώνει τις ατάκες του Τραμπ. Η υπερ-ενεργοποίηση του φρέσκου ακόμη υπουργού Μετανάστευσης (αντικατέστησε τον παραιτηθέντα λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ Μάκη Βορίδη) έχει δύο χαρακτηριστικά:

Το πρώτο είναι αυτό της ρητορικής υπερβολής σε μονοπάτια που δεν ταιριάζουν με ένα κεντροδεξιό κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία. Και είναι τόσο τραμπικά που βγάζουν μάτι. To πρώτο φάουλ ήταν η χρήση σε αναρτήσεις του όρου «invasion» (εισβολή) για τις ροές από τη Λιβύη, πάνω στον οποίο βάσισε την καμπάνια του (για τις ροές από το Μεξικό) ο Τραμπ από το 2015, όταν ανακοίνωνε ότι κατεβαίνει για πρόεδρος των ΗΠΑ. O σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου, μέχρι και στην καμπάνια του 2024 μιλούσε για «βιαστές» και «εγκληματίες» που εισέβαλαν στις ΗΠΑ από το Μεξικό και το είχαν σκάσει από φυλακές και ψυχιατρικές κλινικές (mental institutions, insane asylums).

To δεύτερο φάουλ του Πλεύρη ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΪ είπε πως ζήτησε να «να επανεξεταστεί και το μενού στις δομές» καθώς «δεν γίνεται κάποιος να κάνει αίτηση ασύλου, να κάθεται, να τρώει, να πίνει, να επιδοτείται, και εμείς να μην μπορούμε ούτε να τον κρατήσουμε ούτε να τον επιστρέψουμε» (αναλυτικά εδώ από το Protagon). Λες και οι άνθρωποι που διέσχισαν τη Σαχάρα με τα πόδια έρχονται εδώ όχι μόνο για να μας πάρουν τις δουλειές αλλά για να φάνε και το φαγητό μας.

«Ζήτησα να επανεξεταστεί και το μενού το οποίο δίνεται στις δομές, το οποίο είναι ξενοδοχειακό αυτήν τη στιγμή… Από το παξιμάδι μέχρι το να έχεις τρεις επιλογές γεύματος, τέσσερις φορές κρέας και ένα ψάρι δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση;» αναρωτήθηκε on camera ο κ. Πλεύρης. Ανατριχίλα…

Με τις δηλώσεις του αυτές, ο υπουργός Μετανάστευσης δείχνει να μην έχει μελετήσει ούτε καν την ορολογία που χρησιμοποιεί ο αρχηγός του κόμματός του, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε περιστάσεις πολύ πιο δύσκολες από την σημερινή όπως στα γεγονότα του Εβρου το 2020. Τότε ο κ. Μητσοτάκης μιλούσε πολύ προσεκτικά για «υβριδική επίθεση» του Ερντογάν λέγοντας ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας «εργαλειοποιεί απελπισμένους ανθρώπους».

Και πάντως, μέχρι στιγμής, από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, μόνο ο Τσίπρας είχε χρησιμοποιήσει ατάκα του Τραμπ σε απευθείας μετάφραση στο πλαίσιο της καμπάνιας #ΝΔ_Παιδεράστές» το 2022 όταν είχε γράψει σε άρθρο του τη φράση «να αποξηράνουμε τον βάλτο» (drain the swamp).

Το δεύτερο στοιχείο είναι πως οι ρητορικές υπερβάσεις κ. Πλεύρη μοιάζουν με περιττή γαρνιτούρα και προσωπικό εφέ πάνω σε μια αναγκαστική πολιτική. Με άλλα λόγια ότι εξυπηρετούν περισσότερο το προσωπικό του πολιτικό προφίλ ως νέου «σκληρού» εκφραστή της αντι-μεταναστευτικής ρητορικής τώρα που ο Βορίδης είναι στα κάτω του. Για τις καλύτερες δικές του επιδόσεις στην επόμενη κάλπη.

Μήπως είναι ώρα να μαζευτεί λιγάκι όλο αυτό; Γιατί μοιάζει πολιτικά και αισθητικά παράταιρο στους κόλπους ενός από τα μεγαλύτερα (βάσει εκλογικής επιρροής) κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, όπως είναι εδώ και έξι χρόνια η Νέα Δημοκρατία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News