Δεν είναι μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κομματικά του έντυπα και μηχανισμοί προπαγάνδας ξεπλένουν πολιτικά την Χρυσή Αυγή. Εστω και αν την επόμενη ημέρα το μετανιώνουν και αλλάζουν τροπάρι. Δεν είναι είναι επίσης που η Νίνα Κασιμάτη ουδεμία σκέψη σπατάλησε στο να αναρωτηθεί «από την Πλατεία της Επανάστασης, στο πλευρό του Κασιδιάρη;»… Ούτε που ο Δημήτρης Βίτσας ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας φοβήθηκε να μην πάει στην Ρω και στην Μεγίστη, συνοδεύοντας τον προϊστάμενό του υπουργό.

Είναι όλα αυτά μαζί που συνθέτουν μία εικόνα προβληματική για την κυβέρνηση και ειδικότερα για την ηγεσία της.

Είναι πλέον σαφές, έπειτα και από όσα είχαν γίνει με τις συναντήσεις Καμμένου – Ιερώνυμου, ότι οι ΑΝΕΛ δεν είναι ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης, αλλά αυτός που την κρατά, έστω και όχι τόσο γερά, γαντζωμένη στην εξουσία.

Την περασμένη εβδομάδα και αφότου έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Αμυνας σχεδίαζε αυτήν την επίσκεψη στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο σε μία περίοδο έντασης με την Τουρκία και με την Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής σε ρόλο συνοδού, διακινήθηκαν οι γνωστές διαρροές: «ο Τσίπρας είναι έξαλος με τον Καμμένο», «προβληματισμός στο Μέγαρο Μαξίμου με τους χειρισμούς του υπουργού Αμυνας» και άλλα τέτοια που ακούγονται πλέον αστεία.

Πότε έκανε κάτι αυτός ο Πρωθυπουργός αφότου εμφανιζόταν «θυμωμένος», «προβληματισμένος» και «έξαλλος»; Ούτε καν τον Λαφαζάνη και την Ζωη δεν είχε τολμήσει να διώξει όταν – κατά την δική του λογική – έπαιζαν κορώνα γράμματα την τύχη της χώρας. Τους άφησε πολύ απλά να αποχωρήσουν μόνοι τους.

Το κλίμα που επικρατεί στην ούτως ή άλλως καταπτοημένη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εμφανές στους διαδρόμους της Βουλής την Τρίτη. Ενώ το θέμα συζήτησης στην ολομέλεια ήταν ο Προϋπολογισμός, σχεδόν όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γκρίνιαζαν και παραπονούνταν για τον Καμμένο.

Το θέμα είναι πως η γκρίνια τους μάλλον διασκεδάζει τον υπουργό Αμυνας. Η στάση του και η τακτική του φανερώνει μία ιδιότυπη αυτοπεποίθηση. Ξέρει ότι αυτός κρατά αυτήν την κυβέρνηση στην ζωή και ξέρει ότι όποτε θέλει μπορεί να την ρίξει, με πρόφαση ή αφορμή που δεν θα του στοιχίσει και τίποτε. Εχει άλλωστε δεσμευθεί ενώπιον του Αρχιεπισκόπου, ότι αν του ζητούνταν, θα έριχνε την κυβέρνηση. Και αμαρτίαν ουκ έχει.

Συνεπώς, ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να παραμείνει ανήσυχος και θυμωμένος με τον Π. Καμμένο.

Δεν μπορεί όμως να κάνει τίποτε άλλο πέραν τούτου. Για λίγο καιρό ακόμη θα χορεύει στους ρυθμούς που θα χτυπάει ο υπουργός Αμυνας. Αυτό που μένει να φανεί είναι αν ο Καμμένος θα σταματήσει να βαράει το νταούλι, ή αν ο Τσίπρας θα κουραστεί να χορεύει…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News