Μετά την ανακάλυψη του Ποσειδώνα (στα μέσα του 19ου αιώνα) διάφοροι αστρονόμοι κατέθεσαν την άποψη ότι πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα υπάρχει ακόμη ένας πλανήτης. Ο μεγάλος ερασιτέχνης αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ, βάφτισε αυτόν τον πλανήτη ονομάζοντας τον Πλανήτης-Χ, από το όνομα του αγνώστου στις αλγεβρικές εξισώσεις. Παρά τις προσπάθειες των αστρονόμων μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπισθεί αυτός ο πλανήτης.

Όμως τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος κάποια διαστημικά σώματα, η τροχιά των οποίων χαρακτηρίζεται ως «παράξενη» και δεν συμβαδίζει με τα συμβατικά μοντέλα κίνησης που θα έπρεπε να έχουν. Κάποιοι επιστήμονες θεωρούν ότι κάποια από αυτά τα αντικείμενα σχετίζονται ή καλύτερα αλληλεπιδρούν με τον Πλανήτη-Χ, για αυτό και έχουν αυτή την συμπεριφορά.

Οι ερευνητές Τσαντ Τρουχίγιο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και Ντέιβιντ Θόλεν του Πανεπιστημίου της Χαβάης ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν ένα ακόμη διαστημικό σώμα η παρουσία του οποίου υποδεικνύει την ύπαρξη του Πλανήτη-Χ.

Το νέο διαστημικό σώμα πήρε την ονομασία «2015 TG387» ή «Γκόμπλιν» και απέχει περίπου 80 αστρονομικές μονάδες από την Ήλιο (μία αστρονομική μονάδα αντιστοιχεί στην απόσταση Γης-Ήλιου). Συγκριτικά, ο Πλούτων απέχει 34 αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο, συνεπώς το νέο σώμα είναι περίπου δυόμιση φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τον Πλούτωνα. Το «2015 TG387» εκτιμάται ότι έχει διάμετρο περίπου 300 χιλιομέτρων, συνεπώς μάλλον πρέπει να θεωρηθεί νάνος πλανήτης.

Το περιήλιο του «2015 TG387», δηλαδή η κοντινότερη απόσταση που φθάνει στον Ήλιο, είναι οι 65 αστρονομικές μονάδες. Μόνο δύο γνωστά σώματα, το «2012 VP113» και η Σέντνα, έχουν πιο μακρινά περιήλια, στις 80 και 76 αστρονομικές μονάδες, αντίστοιχα.

Από την άλλη, το «2015 TG387» έχει το πιο μακρινό αφήλιο, δηλαδή φθάνει σε μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο από κάθε άλλο γνωστό ουράνιο σώμα, στις 2.300 αστρονομικές μονάδες. Χρειάζεται περίπου 40.000 χρόνια για μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο (το έτος του) και στο 99% αυτού του χρόνου είναι πολύ αχνό για να παρατηρηθεί από τη Γη.

Είναι ένα από τα ελάχιστα σώματα που ποτέ δεν πλησιάζουν τους γιγάντιους πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας, τον Ποσειδώνα και τον Δία, μένοντας μακριά από την ισχυρή βαρυτική έλξη τους. Παραμένει έτσι απομονωμένο στο Νέφος του Όορτ, μια περιοχή στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματος όπου υπάρχουν σώματα παρόμοια με τον Πλούτωνα αλλά και πυρήνες κομητών. Πιστεύεται ότι το Νέφος του Όορτ είναι η πηγή όλων των κομητών που εισέρχονται στο ηλιακό σύστημα.

Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το ΑΠΕ-ΜΠΕ οι δύο αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι τροχιές του «2015 TG387» και του «2012 VP113» (που οι ίδιοι είχαν επίσης ανακαλύψει το 2014) υποδηλώνουν την παρουσία ενός μεγάλου πλανήτη ο οποίος περιμένει κρυμμένος στο σκοτάδι να τον εντοπίσουμε. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News