Ομάδα ερευνητών ανακάλυψε ένα «κρυμμένο κεφάλαιο» στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κείμενο που γράφτηκε πριν από περισσότερα από 1.500 χρόνια.

Οπως ανέφερε σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Independent, οι ερευνητές εντόπισαν σε ένα χειρόγραφο μια σελίδα που περιλαμβάνει τα κεφάλαια 11 και 12 από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στα οποία παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με το γνωστό κείμενο του Ευαγγελίου.

Οι επιστήμονες αποκάλυψαν το κείμενο αφού εφάρμοσαν υπεριώδες φως σε ένα χειρόγραφο για αρχαίες χριστιανικές ιστορίες και ύμνους που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Το κείμενο είναι γραμμένο στα αρχαία συριακά και οι ερευνητές δεν έχουν δώσει ακόμη στη δημοσιότητα ολόκληρο το περιεχόμενο του, παρά μόνο ορισμένα σημεία του.

Τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα ελληνικά, καθώς αυτή ήταν η ισχυρή γλώσσα εκείνης της εποχής, αλλά στη συνέχεια μεταφράστηκαν και σε άλλες γλώσσες, όπως τα συριακά

Στην ελληνική εκδοχή του κεφαλαίου 12 του Ευαγγελίου, ο πρώτος στίχος αναφέρει: «Την ώρα εκείνη ο Ιησούς πέρασε από τα χωράφια με σιτηρά το Σάββατο και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να μαζεύουν τα στάχυα και να τρώνε». Η συριακή μετάφραση γράφει:  «Αρχισαν να μαζεύουν τα κεφάλια των σιτηρών, να τα τρίβουν στα χέρια τους και να τα τρώνε». Το αρχικό κείμενο γράφτηκε γύρω τον 3ο αιώνα, αλλά διαγράφηκε από έναν γραφέα στην Παλαιστίνη, μια πρακτική συνηθισμένη, καθώς το χαρτί από δέρμα ζώων ήταν σπάνιο.

«Το κείμενο του Ευαγγελίου που βρέθηκε σε αυτό το επαναχρησιμοποιημένο χειρόγραφο περιέχει τις λεγόμενες παλαιές συριακές μεταφράσεις των Ευαγγελίων. Αυτή η παλιά συριακή μετάφραση επιβεβαιώνει αρκετά συχνά το κείμενο του Ευαγγελίου, που είναι διαφορετικό από το τυπικό κείμενο του Ευαγγελίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα» σημειώνει ο Γκρίγκορι Κέσελ, ειδικός στον τομέα των παλίμψηστων της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Η τεχνική

Το υπεριώδες φως έχει γίνει δημοφιλές μεταξύ των επιστημόνων, που ελπίζουν να αποκαλύψουν μυστικά έγγραφα, καθώς το κρυμμένο κείμενο απορροφά το φως και λάμπει μπλε.

Η περγαμηνή μουλιάζει στο μελάνι και, ανεξάρτητα από το πόσο συχνά επαναχρησιμοποιείται, τα πρωτότυπα γραπτά εξακολουθούν να είναι αποτυπωμένα στο χαρτί και το υπεριώδες το υπεριώδες φως μπορεί να εντοπίζει τα αρχικά κείμενα.

Η περγαμηνή επαναχρησιμοποιήθηκε δύο φορές και σήμερα στην ίδια σελίδα μπορεί κανείς να βρει τρία στρώματα γραφής (συριακά,  ελληνικά, γεωργιανά), σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η συριακή μετάφραση των Γραφών ονομαζόταν «Peshitta» και έγινε η επίσημη μετάφραση που χρησιμοποιούσε η Συριακή Εκκλησία τον πέμπτο αιώνα. Ο Kέσελ και οι συνάδελφοί του είπαν ότι η περγαμηνή επαναχρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για το «Apophthegmata patrum» («Ρήσεις των Πατέρων») στα ελληνικά.

Οι Πατέρες της Ερήμου ήταν πρωτοχριστιανοί ερημίτες που ασκήτευαν στην αιγυπτιακή έρημο γύρω στον 3ο αιώνα, και τελικά αποτέλεσαν τη βάση του χριστιανικού μοναχισμού. Το «Apophthegmata patrum» είναι μια συλλογή με περισσότερες από 1.000 ιστορίες και ρήσεις τους. Χρονολογείται στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 6ου αιώνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News