To γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέι Ντι Βανς, ήρθε στην Ευρώπη να μας κουνήσει το δάχτυλο επειδή είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στην Ακροδεξιά, όπως το γερμανικό νεοναζιστικό κόμμα AfD που τόσο αγαπάει o Ελον Μασκ, δεν έγινε αντιληπτό μόνο στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού.

Ως γνωστόν η επίθεση (εδώ) που εξαπέλυσε στους Ευρωπαίους την Παρασκευή (14/2) ο αμερικανός αντιπρόεδρος, εστιάστηκε σε δήθεν αντιδημοκρατικές, «σοβιετικού τύπου» πρακτικές, λογοκρισία και περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης στη Γηραιά Ηπειρο. Ενώ πέρα από την ομιλία του στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια (MSC), ο Βανς συναντήθηκε με την υποψήφια καγκελάριο του AfD, Αλις Βάιντελ. Με τον τρόπο αυτό της παρείχε στήριξη, εννέα ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία που θα γίνουν την προσεχή Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου.

Η αντίδραση της Wall Street Journal, εφημερίδας-σημαίας της ρεπουμπλικανικής Αμερικής, σε αυτή την κίνηση ήταν σφοδρή. Ο αρθρογράφος ευρωπαϊκών θεμάτων της εφημερίδας, Λι Χοκστέιντερ, θέτει το ερώτημα: «Ποιο μέρος της έννοιας “νεοναζί” δεν αντιλαμβάνεται ο Τζέι Ντι Βανς;». To ερώτημα αυτό προκύπτει κατά τον Χοκστέιντερ από την απόφασή του Βανς να συναντηθεί με την επικεφαλής ενός γερμανικού πολιτικού κόμματος τόσο ακραίου και με «μακρά και επιβλαβή ιστορία αποστείρωσης και υιοθέτησης συμβόλων και συνθημάτων του Τρίτου Ράιχ, που ακόμη και άλλα ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα στην Ευρώπη το έχουν εξοστρακίσει».

Ο Χοκστέιντερ θέτει ένα ακόμη ερώτημα: «Αν ο Βανς αντιλαμβάνεται το ιστορικό του κόμματος, το οποίο περιλαμβάνει το πρόσφατο περιστατικό των ναζιστικής έμπνευσης συνθημάτων στις συγκεντρώσεις του, γιατί να το αγκαλιάσει; Πρόκειται για τον άνθρωπο (τον Βανς) που το 2016 ανησυχούσε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν “ο Χίτλερ της Αμερικής”. Και τίποτα δεν μαρτυρούσε τότε ότι το θεωρούσε αυτό ως ένα καθαρό πλεονέκτημα»…

Παράλληλα, ο αρθρογράφος της Wall Street Journal καυτηριάζει την προφανή υποκρισία του Βανς να κατηγορεί τους ευρωπαίους συμμάχους ότι απορρίπτουν τις αξίες τους, εκπροσωπώντας μια αμερικανική κυβέρνηση που μας λέει ότι θα αγνοήσει δικαστικές αποφάσεις, θα εκδικηθεί πολιτικούς αντιπάλους και θα εκκαθαρίσει αμερόληπτους εισαγγελείς καριέρας και δημόσιους υπαλλήλους που εφάρμοσαν θεσπισμένους νόμους.

Επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα «τι κρύβεται πίσω από την σοκαριστική απόφαση του Βανς να αγκαλιάσει το AfD της Γερμανίας;», ενός κόμματος που συγκεντρώνει δημοσκοπικά περίπου 20% και πολλοί Γερμανοί το θεωρούν πέρα από κάθε όριο, ο Χοκστέιντερ πάει ένα βήμα παρακάτω:

♦ Η επιφανειακή απάντηση είναι κατά τον ίδιο ότι η κοσμοθεωρία των Τραμπ και Βανς ταυτίζεται με την κοσμοθεωρία του AfD και της Βάιντελ:

— Και οι δύο στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην αντίθεση με αυτό που θεωρούν ανεξέλεγκτη μετανάστευση.

—Και οι δύο απορρίπτουν την ιδέα ότι η πολυπολιτισμικότητα είναι κοινωνικά και οικονομικά επιθυμητή.

—Και οι δύο υβρίζουν τη woke κουλτούρα και τα μέλη των ελίτ που διακρίνονται στην πολιτική, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση.

—Και οι δύο είναι εχθρικοί προς την εξουσία που ασκούν οι κυρίαρχοι φιλελεύθεροι δημοκράτες στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην εκτεταμένη γραφειοκρατία την οποία θεωρούν ρυθμιστική απειλή και εμπόδιο για την εξάπλωση της προπαγάνδας που ευνοεί τα κινήματά τους.

—Και οι δύο συμπαθούν τον Βλαντίμιρ Πούτιν και αδιαφορούν, στην καλύτερη περίπτωση, για τον αγώνα της Ουκρανίας να προασπίσει την εθνική της κυριαρχία και για μια θέση στο κλαμπ των δυτικών εθνών.

Πέρα όμως από τα σημεία σύγκλισης, ο Χοκστέιντερ θεωρεί ότι υπάρχει κάτι πιο σκοτεινό στην απόφαση του Βανς να συναντηθεί με την Βάιντελ. Διότι σε αντίθεση με ορισμένα άλλα σκληρά δεξιά κόμματα στην Ευρώπη, όπως ο Εθνικός Συναγερμός (RN) της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, το AfD δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια να επαναπροσδιοριστεί ως ένα mainstream κίνημα μέσα στις παραδοσιακές παραμέτρους της μεταπολεμικής γερμανικής πολιτικής.

O αρθρογράφος της Wall Street Journal τονίζει ότι παρά τις «νεοναζιστικές εκρήξεις» του AfD και των οπαδών του, «δεν υπήρξαν ούτε συγγνώμες, ούτε μεταμέλεια, ούτε υποχωρήσεις». Σε αυτές τις εκρήξεις συμπεριλαμβάνει και τις πρόσφατες συγκεντρώσεις της ίδιας της Βάιντελ, όπου η ίδια απολάμβανε τα συνθήματα «Alice für Deutschland» (Η Αλις -το μικρό όνομα της Βάιντελ- για τη Γερμανία), που παρέπεμπαν στο απαγορευμένο ναζιστικό σύνθημα «Alles für Deutschland» (Τα πάντα για τη Γερμανία).

Ο Χοκστέιντερ τονίζει ότι «είναι άλλο πράγμα να αντιτίθεται κανείς στην αχαλίνωτη και παράνομη μετανάστευση, η οποία έχει προκαλέσει οργή και απόγνωση στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη και άλλο να “παίζεις” με σύμβολα και συνθήματα που απαγορεύτηκαν από τους μεταπολεμικούς γερμανούς νομοθέτες ειδικά επειδή φοβήθηκαν την αναβίωση του ναζισμού στη γενέτειρά του και ήταν αποφασισμένοι να απαγορεύσει η Γερμανία κάτι τέτοιο».

«Η δέσμευση για το “ποτέ ξανά” είναι ασυμβίβαστη με την υποστήριξη του AfD», δήλωσε το Σάββατο ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς, επιπλήττοντας τον Βανς. «Ποτέ ξανά φασισμός, ποτέ ξανά ρατσισμός, ποτέ ξανά επιθετικός πόλεμος» τόνισε.

Ο αρθρογράφος της Wall Street Journal τονίζει ακόμη το αυτονόητο: μέσω της συνάντησης με τη Βάιντελ, και προσδίδοντας στο AfD ένα μέτρο νομιμοποίησης που δεν μπορούσε να φανταστεί προηγουμένως, ο Βανς εξέπεμψε το μήνυμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τραμπ θέτουν σε κίνδυνο σε ήπια ισχύ τη φήμη τους «για να προωθήσουν τον πιο αγαπημένο τους στόχο: δηλαδή την απαλλαγή των δυτικών χωρών από τη μάστιγα της μετανάστευσης».

Ο Βανς, που διαθέτει πτυχίο Νομικής από το Γέιλ και συχνά εξυμνείται στους κύκλους των Ρεπουμπλικανών ως διανοούμενος —χαρακτηριστικό που κανείς δεν θα απέδιδε στον Τραμπ— αποτελεί κατά τον Χοκστέιντερ ένα σπάνιο είδος διανοούμενου που είναι «τόσο τυφλός απέναντι στα διδάγματα της Ιστορίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News