Είναι ένα συνέδριο που γίνεται 16 μήνες μετά το «κανονικό» προηγούμενο και επτά μήνες μετά από εκείνο, «το έκτακτο», που είχε γίνει σε ένα κέντρο διασκέδασης. Είναι το 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκινά στο Περιστέρι, στο δημοτικό γυμναστήριο «Ανδρέας Παπανδρέου» (αν έχει κάποια συμβολική σημασία αυτό). Ενα συνέδριο που διεξάγεται στην σκιά της προαναγγελίας ίδρυσης άλλου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, που παραμένει βέβαια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ όμως προφανώς έχει άλλα στο νου του, ένα συνέδριο που έχει ήδη σημαδευτεί από παραιτήσεις στελεχών και ένα συνέδριο που ξεκινά επικοινωνιακά ξεδοντιασμένο καθώς η πρεμιέρα του γίνεται σε ημέρα απεργίας των μέσων ενημέρωσης.

Κρίνοντας απ’ όλα αυτά είναι να απορεί κανείς τι θετικό μπορεί να βγει μετά από αυτό το τετραήμερο στο Περιστέρι για ένα κόμμα που την περασμένη δεκαετία σφράγισε με την παρουσία του –με τα καλά του και τα κακά του– τη πολιτική ζωή της χώρας, αλλά τώρα, δημοσκοπικά απισχνασμένο  κινδυνεύει να έχει την τύχη άλλων τέτοιων περιπτώσεων που κάποτε ήταν και ποτέ δεν θα ‘ναι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι προτού καν ξεκινήσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Σωκράτης Φάμελλος, που εξελέγη μόλις το περασμένο φθινόπωρο στην προεδρία, είχε τρία ζητήματα να διαχειριστεί.

Πρώτον, αλλά ίσως όχι και τόσο σημαντικό τελικά, η επιθετική προσέγγιση του Παύλου Πολάκη, βουλευτή Χανίων και δεύτερου στις εσωκομματικές εκλογές, ο οποίος προ ημερών κατέθεσε κείμενο-πολιτική πλατφόρμα με 55 υπογραφές το οποίο ζητά μεταξύ άλλων, «σκληρή, συντονισμένη, επιθετική και όχι φοβική αντιπολίτευση μέχρι τις επόμενες εκλογές». Πρόβλημα για τον πρόεδρο και η προσέγγιση του Νίκου Παππά, βουλευτή Νοτίου Τομέα Αθηνών, ο οποίος με έναν τρόπο έχει καταφέρει να επιβιώσει από αλλαγές ηγεσίας, μολονότι στήριξε, όπως και ο Σφακιανός, την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη το 2023 (με όσα τραγελαφικά ακολούθησαν), και χρεώνεται τώρα την αυτοκτονική τελικά προσπάθεια σύμπραξης με το Κίνημα Δημοκρατίας για τα Τέμπη. Ο κ. Πολάκης και ο κ. Παππάς θεωρούνται η εσωκομματική αντιπολίτευση που θα προσπαθήσει να επιβάλει στον κ. Φάμελλο τον οδικό χάρτη για το μέλλον.

Το πώς βέβαια, θα κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο προσεχές μέλλον μπορεί, πάντως, να είναι μια συζήτηση πολυτελείας, αν κρίνει κανείς ότι πολλοί αμφιβάλλουν αν θα υπάρχει καν μέλλον. Ο κ. Φάμελλος κατάφερε μεν να δώσει στο κόμμα μια κάποια σοβαρότητα, μετά τη γελοιοποίησή του κατά την περίοδο Κασσελάκη, αλλά η έκπτωση από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η δημοσκοπική κατάρρευση και ο εξευτελισμός με τη μη κατάθεση πρότασης για Προανακριτική για τα Τέμπη (μετά τη διαφωνία με τη Νέα Αριστερά και την αναδίπλωση των έξι ανεξάρτητων «κασσελακικών» βουλευτών), έχουν δημιουργήσει στις τάξεις του κόμματος ένα κλίμα ηττοπάθειας, ίσως μη αναστρέψιμο.

Δεύτερον, το κλίμα των αποχωρήσεων. Πριν λίγες ημέρες παραιτήθηκε η Ζωή Καρκούλια από την Πολιτική Γραμματεία μιλώντας για «υπαρξιακό και ταυτοτικό πρόβλημα» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το λες και ενθαρρυντικό ότι τίθεται ζήτημα υπαρξιακών, σε ένα συνέδριο που υποτίθεται θα αποτελούσε την επανεκκίνηση. Την Τετάρτη το βράδυ, λίγες ώρες προτού ξεκινήσει το 5ο Συνέδριο στο Περιστερι, παραιτήθηκαν και τα στελέχη Γεωργία Σουλτάτη, Τάνια Καραγιάννη, Κώστας Μανιάτης και Νίκος Μαδεμλής, που επίσης θεωρούνται «πασοκογενείς» και είχαν ενταχθεί το 2019 στο κόμμα ανταποκρινόμενοι τότε κάλεσμα του κ. Τσίπρα, την αξέχαστη «πλατιά απεύθυνση» (sic).

Ενα άλλο σημείο που προσθέτει κάτι στο κλίμα του αναχωρητισμού –μολονότι δεν έχει να κάνει με αποχώρηση– είναι η πρόθεση του Γιώργου Καραμέρου να εγκαταλείψει το πόστο του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως έγραψε η «Καθημερινή», ο κ. Καραμέρος ανέλαβε μεν τον περασμένο Δεκέμβριο και μετά την εκλογή του κ. Φάμελλου στην αρχηγία, την «ηλεκτρική καρέκλα» του εκπροσώπου Τύπου και κατάφερε σε πολλές περιπτώσεις να θέσει την ατζέντα απέναντι στην κυβέρνηση, προλαβαίνοντας το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όμως έχει ζητήσει να αποχωρήσει μετά το συνέδριο από τη θέση του. Στο ίδιο ρεπορτάζ τονίστηκε ότι διατηρεί άριστες σχέσεις με τον κ. Φάμελλο, αλλά επιθυμεί να δώσει βαρύτητα στην περιφέρειά του, την Ανατολική Αττική και την «πολιτική οικολογία» από την οποία προέρχεται (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό).

Τρίτον, και φυσικά πολύ σοβαρότερο, το θέμα του κ. Τσίπρα, ο οποίος μπορεί να μιλάει όπου σταθεί και όπου βρεθεί, αλλά έχει κάνει γνωστό ότι δεν θα μιλήσει ούτε σε αυτό το συνέδριο –και στο προηγούμενο, τον Φεβρουάριο του 2024, είχε παρέμβει με ανάρτησή του στο Facebook λίγο πριν την έναρξη των εργασιών, προσπαθώντας να υπονομεύσει τότε τον κ. Κασσελάκη, αλλά δεν είχε μιλήσει, ούτε και είχε καταφέρει τίποτα : ο τότε αρχηγός βγήκε αναβαπτισμένος από το συνέδριο στο Φάληρο, για να τον φάνε μετά από μήνες στην Κενρική Επιτροπή και στο έκτακτο συνέδριο του Νοεμβρίου 2024. Λένε ότι ο κ. Τσίπρας θα παραστεί στην πρώτη μέρα, για να στηρίξει θεσμικά και διά της παρουσίας του την ηγεσία και πέραν τούτου ουδέν. Προαναγγέλλοντας νέο φορέα και μιλώντας για ανυπαρξία της αντιπολίτευσης –λες και αυτός είναι άμοιρος ευθυνών–, ο κ. Τσίπρας έχει ούτως ή άλλως υπονομεύσει το συνέδριο του κόμματος του οποίου είχε υπάρξει επί χρόνια αρχηγός και τώρα είναι βουλευτής.

Το κλίμα για τον κ. Τσίπρα δεν είναι και το καλύτερο πάντως. Μεταξύ των στελεχών και των συνέδρων πολλοί θεωρούν ότι ο πρώην πρόεδρος όχι μόνο τους έχει εγκαταλείψει, αλλά ότι ακολουθώντας μια αυστηρά προσωπική πορεία, δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια ανάταξης της παράταξης. Ενδιαφέρον θα έχει ότι η Ολγα Γεροβασίλη, άνθρωπος του περιβάλλοντος του κ. Τσίπρα, έχει αναλάβει πρόεδρος του συνεδρίου. Η κυρία Γεροβασίλη θεωρείται επικεφαλής μιας άτυπης ομάδας «τσιπρικών» στην οποία συμμετέχουν οι Αλέκος Φλαμπουράρης, Γιώργος Βασιλειάδης, Κατερίνα Νοτοπούλου κ.ά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News