Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Στίβεν Χόκινγκ δήλωνε άθεος, η πρώτη σύζυγός του, Τζέιν, και τα δύο του παιδιά επέλεξαν μία θρησκευτική κηδεία για το τελευταίο αντίο στον κορυφαίο αστροφυσικό. Η κηδεία του σπουδαίου επιστήμονα της θεωρητικής φυσικής έγινε το Σάββατο παρουσία 500 συγγενών, φίλων και συναδέλφων του, ενώ πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από την εκκλησία της Μεγαλόχαρης (St Mary the Great) στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, εκεί δηλαδή όπου εργάστηκε επί 50 χρόνια ο Χόκινγκ.

Ανάμεσα σε άλλους, το παρών έδωσαν ο ηθοποιός που τον υποδύθηκε στην ταινία για τη ζωή του, Έντι Ρέντμεϊν, ο πρωτοπόρος οραματιστής επιχειρηματίας Έλον Μασκ κ.α. (δείτε τους διαδοχικά στις φωτογραφίες κάτω).

Τελευταία κατοικία του βρετανού θεωρητικού φυσικού θα είναι το Αββαείο του Γουεστμίνστερ στο Λονδίνο, όπου τον ερχόμενο Ιούνιο θα ενταφιαστεί η τέφρα του, δίπλα στον τάφο του Ισαάκ Νεύτωνα και του Δαρβίνου.

Το Σάββατο στην εκκλησία του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, η καμπάνα χτύπησε 76 φορές – μία για κάθε έτος που συμπλήρωσε στον πλανήτη μας ο Στίβεν Χόκινγκ, πρόθεση ωστόσο της οικόγενειάς του είναι ο λόγος του να παραμείνει ζωντανός για πολλά χρόνια ακόμη.

«Δεν υπάρχει παράδεισος ή μετά θάνατον ζωή, αυτό είναι ένα παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι», Στίβεν Χόκινγκ Mάιος 2011, στον Guardian

Ήδη σύμφωνα με τους Sunday Times, υπάρχουν σκέψεις για συνεργασία με κάποιο μουσείο όπου θα μπορούσε να εκτεθεί η εμβληματική αναπηρική του καρέκλα με το εγκατεστημένο ειδικό σύστημα επικοινωνίας CallText 5010. Μία ίδεα είναι να φιλοξενηθεί από το  Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου έκθεση με πόλο έλξης το ένα από τα δύο αμαξίδια που χρησιμοποιούσε ο Χόκινγκ, με παράλληλη παρουσίαση ηχογραφημένων διαλέξεων του.

«Υπεύθυνος» για τη χαρακτηριστική ρομποτική φωνή του Στίβεν Χόκινγκ ήταν ο αμερικανός επιστήμονας Ντένις Κλατ.  Το CallText 5010 που βασίστηκε στη δουλειά του Κλάτ είχε ενθουσιάσει τόσο πολύ τον βρετανό αστροφυσικό που αγόρασε τρία. Όταν όμως το τελευταίο είχα αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα λειτουργίας ήταν πολύ παλιό για να επισκευαστεί.

Ο ίδιος ο Χόκινγκ είχε παραλληλίσει τα όρια των μηχανών με αυτά του ανθρώπινου εγκεφάλου σε μία μνημειώδη συνέντευξη στον Guardian το 2011 όπου είχε τοποθετηθεί για το περίφημο ζήτημα της μεταθανάτιας ζωής. «Θεωρώ τον εγκέφαλο ως έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος θα πάψει να λειτουργεί όταν χαλάσουν τα εξαρτήματά του. Δεν υπάρχει Παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον για χαλασμένους υπολογιστές. Αυτό είναι ένα παραμύθι για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι», είχε πει τότε.

Την ίδια χρονιά, κουρασμένος από τον αργό ρυθμό στο γράψιμό του απευθύνθηκε στον Γκόρντον Μουρ, συν-ιδρυτή της Intel, ζητώντας τη βοήθειά του. Μέσα από τις βελτιώσεις που ακολουθήσαν (σε software και hardware) η ταχύτητα που έγραφε σχεδόν τριπλασιάστηκε: «Με τις βελτιώσεις που έγιναν, μπορώ πλέον να γράψω πολύ πιο γρήγορα και ως αποτέλεσμα μπορώ να συνεχίσω να δίνω ομιλίες, να γράφω άρθρα και βιβλία και, φυσικά, να μιλάω με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, πολύ πιο εύκολα», έλεγε ο ίδιος σε δημοσιογράφους το 2014.

Το καλοκαίρι του 2015, η Intel άρχισε να διαθέτει δωρεάν στο κοινό το assistive software σύστημα που πλέον ονομάζεται ACAT, ή Assistive Contextually Aware Toolkit και μετρά ήδη χιλιάδες downloads από ασθενείς που υποφέρουν από νευρολογικές ή άλλες παθήσεις που περιορίζουν την κίνηση ή/και την επικοινωνία τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News