Η πλειοψηφία των βουλευτών των δύο μεγάλων κομμάτων, ενέκρινε το μνημόνιο και αυτομάτως γίναμε λιγότερο φτωχοί απ ότι θα καταντούσαμε αν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν όχι. Οι περισσότεροι από τους βουλευτές που εναντιώθηκαν στην μεγάλη φτώχια που θα μας έβρισκε – αν η χώρα χρεοκοπούσε, θυσίασαν την μελλοντική τους καριέρα – κι όποιος θυσιάζει έστω και κάτι από τον εαυτό του για το κοινό καλό, ξεχωρίζει. Απεναντίας οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων που εγκατέλειψαν τους αρχηγούς τους και τους συναδέλφους τους την τελευταία και πιο κρίσιμη στιγμή του Έθνους, για να έχουν «καθαρή την συνείδησή τους», ψηφίζοντας όχι, αποκάλυψαν τον ακράτητο εγωκεντρισμό τους και  την ακόρεστη δίψα για μελλοντική εξουσία.  

Η ύπουλη μαχαιριά στα πλευρά των παρατάξεών τους, του αρχηγού τους αλλά και των συναδέλφων τους είναι αμελητέα μπρος στο καλό που ασυνείδητα έπραξαν στην πολιτική σκηνή του τόπου. Δίχως να γνωρίζουν – ευτυχώς για μας, συντέλεσαν στην πρώτη κάθαρση του πολιτικού σκηνικού. Πρέπει να πανηγυρίσουμε για τον πανικό που τους κατέκτησε και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα κομματικά τους πλοία αφήνοντας τους συναδέλφους τους να σώσουν τους επιβάτες – εμάς- από σίγουρο πνιγμό.  

Για τον κύριο Σαμαρά και για τον κύριο Παπανδρέου ήταν αποκάλυψη αυτό που διαδραματίσθηκε στην Βουλή. Μπορεί να μούδιασαν στην αρχή με τις μεγάλες διαρροές αλλά ας σκεφτούν από πόσους μεταμφιεσμένους λύκους  απαλλάχθηκαν! Τώρα γνωρίζουν καλύτερα από ποτέ σε ποιους βουλευτές μπορούν να στηριχθούν. Στους βουλευτές που έπαιξαν κορώνα γράμματα την μελλοντική τους πολιτική καριέρα – ψηφίζοντας ναι στο μνημόνιο, σ’ εκείνους που εμπιστεύθηκαν το μέλλον της χώρας στην τελική επιλογή του αρχηγού τους.

Ο πόλεμος κερδίζεται με αρχηγό, πειθαρχία, σχέδιο και στόχο- και στόχος αυτή τη συγκεκριμένη φορά ήταν να αποφευχθεί η άτακτη χρεωκοπία, και να μας δοθεί πολύτιμος χρόνος να ανασυγκροτηθούμε σαν χώρα.

Κύριοι Σαμαρά και Παπανδρέου η απότομη διάσπαση ήταν η πρώτη «ανάσταση» στο πτώμα που κουβαλούσατε και στο οποίο νομίζατε ότι μπορούσατε να στηριχτείτε. Εύχομαι οι «εθελοντικές» διαρροές να απλωθούν όχι μόνο στο υπόλοιπο ανίκανο να σηκώσει βάρος πολιτικό προσωπικό αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Στην αντίπαλη όχθη του όχι,  δεν υπήρξε ούτε ένας βουλευτής να λοξοδρομήσει. Στην περίπτωση όμως της άκρας δεξιάς όλοι την σκαπούλαραν με ήρεμη συνείδηση και πονηρό βλέμμα, εκτός του Γεωργιάδη και του Βορίδη που – παρ ότι δεν ασπάζομαι τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, εκτίμησα την υπευθυνότητα που έδειξαν απέναντι στο βάρος των αποφάσεων.

*… αμιγές καλού.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News