Ας δεχθούμε την εξέλιξη του ανδρός ως ένα ακραίο «ανδραγάθημα» από τα πολλά που έχει κάνει στην πολυτάραχη ζωή του. Ουδείς μπορεί να θεωρήσει ότι τα στερνά του Ζεράρ Ντεπαρντιέ θα τιμήσουν τα πρώτα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του. Από την άλλη, ούτε και ο ίδιος δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για την έξωθεν καλή μαρτυρία του. Συνεχίζει να πίνει ωσάν να μην έχει συκώτι, συχνά εμφανίζεται σε δημόσιες εκδηλώσεις αρκετά «χαριτωμένος» για τους φίλους του, σχεδόν μεθυσμένος για τους επικριτές του, ενώ οι δηλώσεις του για επίμαχα θέματα της πολιτικής ζωής ξεσηκώνουν κύματα διαμαρτυριών. Το να είναι κανείς υπερασπιστής του Βλαντιμίρ Πούτιν έχει και το τίμημά του.

Τώρα, ο γάλλος ηθοποιός που έχει λάβει ρωσική υπηκοότητα σκοπεύει να υποδυθεί τον Ιωσήφ Στάλιν. Επομένως, ας ετοιμαστούμε για έναν ακόμη γύρο βολών, επικρίσεων και κόντρα δηλώσεων ένθερμης υποστήριξης προς το πρόσωπό του. Την ταινία θα σκηνοθετήσει η γαλλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης Φανί Αρντάν.

Σύμφωνα με το Hollywood Reporter, ο γάλλος ηθοποιός θα ερμηνεύσει τον ηγέτη της Σοβιετικής Ενωσης στη μεταφορά του μυθιστορήματος του Ζαν-Ντανιέλ Μπαλτασάτ (σ.σ: «Le divan de Staline»). Η ταινία θα εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1950 και θα έχει ως κεντρικό χαρακτήρα έναν καλλιτέχνη που θα κληθεί να κατασκευάσει ένα μνημείο του Στάλιν. Η παραγωγή θα είναι γαλλο-πορτογαλικής εταιρείας, ωστόσο το ρωσικό στούντιο Mosfilm θα παρέχει κοστούμια και αντικείμενα.

Το θέμα από μόνο του κουβαλάει μπόλικη δόση ίντριγκας. Οποιοσδήποτε αποφάσιζε να υποδυθεί μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας Ιστορίας, όπως είναι ο Ιωσήφ Στάλιν, είναι δεδομένο πως θα δεχόταν πολυποίκιλα σχόλια. Η περίπτωση του Ντεπαρντιέ είναι ιδιάζουσα καθώς από το 2013 και εντεύθεν, οπότε και έλαβε τη ρωσική υπηκοότητα για να αποφύγει την υψηλή φορολόγηση στην πατρίδα του, έχει εκφραστεί πολλάκις υπέρ της Ρωσίας. Για τη σχέση του με τον ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις: ο Ντεπαρντιέ έχει αναλάβει αυτοβούλως το ρόλο του χρήσιμου υμνητή, ενώ παράλληλα του δίδεται η «ευκαιρία» να αναπτύξει επαρκώς τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του στη Μόσχα και αλλού.

Σε συνέντευξη Τύπου τον Οκτώβριο έστρεψε τα πυρά του κατά των ΗΠΑ: «(Οι Αμερικάνοι) πολέμησαν ο ένας τον άλλο, κατέστρεψαν τους Ινδιάνους, μετά από αυτό στήριξαν το καθεστώς της δουλείας και ύστερα έγινε ο εμφύλιος πόλεμος. Ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν την ατομική βόμβα. Προτιμώ να είμαι Ρώσος». Πέραν της ταινίας για τον Στάλιν, ο Ντερπαρντιέ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα ασχοληθεί και με άλλο ένα πρότζεκτ που αφορά στη Σοβιετική Ένωση. Στόχος του είναι να γυρίσει μια ταινία, «ιστορικά ακριβή» όπως σημειώνει,  για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους γάλλους πιλότους που πετούσαν δίπλα στους πιλότους της Σοβιετικής Ενωσης.

Επί του παρόντος, ετοιμάζεται να περπατήσει με τα… παπούτσια του Στάλιν. Πώς θα υποδεχθούν οι Ρώσοι το εγχείρημά του; Μάλλον αμφίθυμα. Ας μην ξεχνάμε πως η στάση της χώρας απέναντι στο φαινόμενο «Στάλιν» είναι επαμφοτερίζουσα: επισήμως έχει καταδικαστεί το καθεστώς τρόμου και αγωνίας που εγκαθίδρυσε από το 1930 έως και τον θάνατο του το 1953. Από την άλλη, όμως, του πιστώνεται τη νίκη επί των ναζιστικών δυνάμεων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News