Οι πύραυλοι Tomahawk ήταν το θέμα που κυριάρχησε αυτή την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον. Θα έδινε (επιτέλους) ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ όπλα μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία, ώστε να μπορέσει να πλήξει βαθύτερα το ρωσικό έδαφος; Η απόφαση αναμενόταν να κριθεί στη συνάντηση της Παρασκευής με τον oυκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Ομως, ο Τραμπ φαίνεται πως έκανε πίσω την τελευταία στιγμή και έπειτα από την τηλεφωνική συνομιλία διάρκειας δυόμισι ωρών με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Αντί να εγκρίνει την αποστολή των πυραύλων Tomahawk στο Κίεβο, συμφώνησε σε νέα συνάντηση με τον Πούτιν, στη Βουδαπέστη μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Ηταν η τελευταία μεταβολή στις ήδη πολλαπλώς αντιφατικές θέσεις του Τραμπ σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι οποίες συχνά αλλάζουν μετά από κάθε επαφή με τον «πειστικό» Πούτιν, έγραψε η Washington Post, καθώς ο Ζελένσκι επέστρεφε με άδεια χέρια από την Ουάσινγκτον.

Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει καταφέρει να αποτρέψει την επιβολή περαιτέρω κυρώσεων και την αποστολή πιο ισχυρών όπλων στην Ουκρανία ενώ ο «τσάρος» συνεχίζει να δίνει ελπίδες για ειρηνευτική συμφωνία, εντείνοντας παράλληλα τις επιθέσεις στο ουκρανικό έδαφος.

Η τακτική του προέδρου Τραμπ, με τις συνεχείς εναλλαγές στάσης, συχνά μοιάζει πράγματι αλλοπρόσαλλη, παρατήρησε στη συνέχεια σε κεντρικό άρθρο της η Washington Post. Στις 23 Σεπτεμβρίου, ο Τραμπ είχε δηλώσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η Ουκρανία ίσως μπορέσει «να ανακτήσει τη χώρα της στην αρχική της μορφή και, ποιος ξέρει, ίσως να προχωρήσει και παραπέρα». Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, συνομιλώντας με δημοσιογράφους στο Air Force One καθ’ οδόν προς το Ισραήλ, υπαινίχθηκε πως θα μπορούσε να στείλει Tomahawk στο Κίεβο: «Αν ο πόλεμος δεν έχει λήξει», είπε, «ίσως το κάνουμε».

Οι υποστηρικτές της Ουκρανίας θεώρησαν εύλογα ότι ο Τραμπ είχε αρχίσει να υλοποιεί τη σκληρή του ρητορική. Στην πραγματικότητα, όμως, απειλούσε. Και όπως το θέτει η Washintgon Post οι απειλές αυτές είχαν κάποιο αποτέλεσμα: ο Πούτιν ήταν εκείνος που πήρε την πρωτοβουλία να τον καλέσει. Ο Τραμπ δήλωσε μάλιστα ότι του έθεσε ανοιχτά το ζήτημα των πυραύλων: «Του είπα: Θα σε πείραζε αν έδινα μερικές χιλιάδες Tomahawk στην αντιπολίτευσή σου; Δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα…».

Οι πύραυλοι Tomahawk, με άλλα λόγια, λειτουργούν ως μέσο πίεσης στο πλαίσιο μιας στρατηγικής που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Η πρόσφατη σειρά ουκρανικών επιθέσεων στο ρωσικό έδαφος βασίστηκε σε εγχώριας κατασκευής drones και πυραύλους, αλλά δεν θα ήταν τόσο επιτυχημένη χωρίς αμερικανική υποστήριξη. Η λεπτομερής πληροφόρηση των αμερικανικών υπηρεσιών όχι μόνο βοηθά στον εντοπισμό στόχων, αλλά και επιτρέπει στους Ουκρανούς να παρακάμπτουν τα ρωσικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας.

Σύμφωνα με την Washington Post, η συζήτηση για τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς «δεν αποσκοπεί σε ένα συντριπτικό πλήγμα κατά της Ρωσίας, αλλά στο να αναγκάσει τον Πούτιν να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Οι γενικές γραμμές μιας πιθανής τελικής συμφωνίας παραμένουν ίδιες με εκείνες που είχαν τεθεί πριν από δύο μήνες στην Αλάσκα: ο πόλεμος θα παγώσει περίπου στα σημερινά μέτωπα· η Ρωσία θα διατηρήσει de facto τον έλεγχο των εδαφών που έχει καταλάβει, ενώ η Ουκρανία θα λάβει ισχυρές εγγυήσεις ασφάλειας από τη Δύση.

Μπορεί να μην είναι μια δίκαιη ειρήνη, αλλά θα συνιστά νίκη για την Ουκρανία, εφόσον δεν την υποχρεώνει να αφοπλιστεί. Η χώρα θα διαφυλάξει την κυριαρχία της και θα παραμείνει κρίσιμο ανάχωμα για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Ο Τραμπ το είπε καθαρά την Παρασκευή: «Αν υπάρξει κάποια ευελιξία, πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να φτάσουμε στο τέλος αυτού του πολέμου». Αναγνωρίζοντας ότι ο Πούτιν μπορεί να «παίζει», ο πρόεδρος των ΗΠΑ είπε: «Με έχουν ξεγελάσει οι καλύτεροι σ’ αυτόν τον κόσμο — και πάντα βγαίνω κερδισμένος».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News