Οταν ανήλθε στην εξουσία, τον Οκτώβριο του 2022, οι Δυτικές ελίτ ήταν τουλάχιστον επιφυλακτικές απέναντι σε μια πολιτικό που κάποτε δήλωνε οπαδός του φασισμού. Σήμερα, ωστόσο, λιγότερο από μια διετία μετά, η ακροδεξιά πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει ήδη καταφέρει ένα «πολιτικό επίτευγμα», σύμφωνα με το Politico: έπεισε τους ηγέτες της Δύσης ότι τάσσεται αναφανδόν υπέρ της Ουκρανίας στον αγώνα της κατά της Ρωσίας και επιδίωηε να εκμεταλλευθεί τον σεβασμό που απολαμβάνει, για να καταστεί ηγετική προσωπικότητα στους κόλπους της ευρύτερης οικογένειας της ευρωπαϊκής Δεξιάς.

Σε πρακτικό επίπεδο και σε σχέση με τις εξελίξεις στην Ευρώπη, η Τζότζια Μελόνι πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό την κατάργηση από τις Βρυξέλλες των περιορισμών όσον αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων, αλλά και την τροποποίηση προς το χαλαρότερο του πακέτου τους για το κλίμα.

Οι δικές της, κυρίως, πιέσεις ώθησαν επίσης την ΕΕ να αλλάξει την πολιτική της για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, εστιάζοντας λιγότερο στο άσυλο και στην αναδιανομή μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ και περισσότερο στη σύναψη οικονομικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, ούτως ώστε να κρατούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στις επικράτειές τους.

Επιπλέον, ασκεί μια διακριτική μεν αλλά ισχυρή επιρροή σε κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Σε αυτό το πλαίσιο, την Κυριακή η ιταλίδα πρωθυπουργός θα μεταβεί στην Αίγυπτο (όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς και ο πρωθυπουργός του Βελγίου Αλεξάντερ ντε Κρο) για να σταθεί στο πλευρό της Φον ντερ Λάιεν, καθώς θα υπογράφει μια συμφωνία, σύμφωνα με την οποία η ΕΕ θα καταβάλει στο Κάιρο έως και 7,4 δισ. ευρώ για τη στήριξη των δημοσιονομικών και τον περιορισμό της μετανάστευσης (αν και, κατά το υπουργείο Οικονομικών της Αιγύπτου, το συνολικό ποσό κυμαίνεται μεταξύ 4,6-5,5 δισ. ευρώ).

Η Τζόρτζια Μελόνι είχε δώσει το «παρών» και στην υπογραφή μιας αντίστοιχης συμφωνίας με την Τυνησία, πέρυσι, γεγονός που καταδεικνύει όχι μόνον τον ρόλο της στη διαμόρφωση μιας πιο δεξιάς πολιτικής για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά και την «πολιτική εξάρτηση», όπως αναφέρει το Politico, της προέδρου της Κομισιόν από την πρωθυπουργό της Ιταλίας – η επιρροή της οποίας, δύναται, μάλιστα, να αυξηθεί περαιτέρω τους επόμενους μήνες.

Σύμφωνα με τη Δημοσκόπηση των Δημοσκοπήσεων του Politico ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών, το δεξιό μπλοκ πιθανότατα θα διευρυνθεί σημαντικά και η ιταλίδα πρωθυπουργός είναι έτοιμη να καταστεί «πνευματική ηγέτιδά του, ωθώντας τις Βρυξέλλες προς τα δεξιά σε όλα, από τη μεταναστευτική πολιτική μέχρι την Πράσινη Συμφωνία, ένα φιλόδοξο νομοθετικό πακέτο για το κλίμα που έχει μετατραπεί σε σάκο του μποξ για τους δεξιούς».

Οι επικριτές της Μελόνι θυμίζουν πως, σε αντίθεση με ορισμένα αισιόδοξα δημοσιεύματα, η οικονομία της Ιταλίας εξακολουθεί να αδυνατεί να ανεβάσει ταχύτητα, αποδυναμώνοντας έτσι την αξιοπιστία της Ρώμης ως προς τη λήψη σημαντικών πολιτικών αποφάσεων στους κόλπους της ΕΕ. Παρά την τρέχουσα θλιβερή κατάσταση των γαλλογερμανικών σχέσεων, το Παρίσι και το Βερολίνο εξακολουθούν, δομικά μιλώντας, να καθορίζουν τα πλαίσια της ευρύτερης ευρωπαϊκής πολιτικής, με την Πολωνία, υπό τον πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ, να καθίσταται ολοένα πιο σημαντικός εταίρος.

Οι αντίπαλοί της στην Ιταλία προειδοποιούν επίσης ότι η κυβέρνησή της χρησιμοποιεί μια εκστρατεία κατά των παρένθετων κυήσεων για να υπονομεύσει αθόρυβα τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Ωστόσο, παρά μια πρόσφατη εκλογική ήττα στη Σαρδηνία, το ποσοστό αποδοχής της Μελόνι παραμένει απίθανα υψηλό για τα ιταλικά δεδομένα (41%).

Μεταξύ των ατού της ιταλίδας ηγέτιδας συγκαταλέγονται και οι ιδιαίτερες σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Εάν στις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου επικρατήσει ο Τζο Μπάιντεν, η Μελόνι μπορεί κάλλιστα να συνεχίσει να προωθεί μια σχέση που τόσο ο Λευκός Οίκος όσο και το γραφείο της ορίζουν ως «θετική». Εάν, όμως, εκλεγεί ο Τραμπ, θα μπορούσε να επωφεληθεί από μήνες διακριτικών προσπαθειών με στόχο να κερδίσει τη συμπάθεια της τραμπικής Δεξιάς και να καταστεί ένας σύνδεσμος μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσινγκτον, λιγότερο τοξικός από τον Βίκτορ Ορμπαν της Ουγγαρίας – «έν είδει Μάργκαρετ Θάτσερ με Ρόναλντ Ρίγκαν» γράφουν οι δημοσιογράφοι του Politico.

«Στην Ιταλία είναι με διαφορά η πολιτικός που βρίσκεται πιο κοντά στον Τραμπ» ανέφερε ο ιταλός σχολιαστής Μάρκο Νταμιλάνο. «Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η κυβέρνησή της θα ήταν η καταλληλότερη» για να οικοδομήσει δεσμούς με μια κυβέρνηση Τραμπ.

Με αυτά τα δεδομένα, το Politico διερωτάται καταρχάς πώς η Τζόρτζια Μελόνι θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το ομολογουμένως μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο που κατέχει και αν θα παραμείνει πιστή στο στρατόπεδο υπέρ της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που ο Τραμπ επιστρέψει στον Λευκό Οίκο και η ίδια καταστεί «Αρχιέρεια της Ευρωπαϊκής Δεξιάς».

Προς το παρόν η Μελόνι παραμένει πιστή στην παράδοση της ιταλικής διπλωματίας, που θέλει τη χώρα να παίζει σε δύο ταμπλό. «Αντί να γίνει “μπαμπούλας” της Ευρώπης αλά Ορμπαν, η Μελόνι παρέμεινε εντός των πλαισίων, ενώ επηρέαζε ολοένα περισσότερο τις πολιτικές της ΕΕ τα τελευταία δύο χρόνια» συνοψίζει το Politico.

Ερωτηθείς για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, ο Νικόλα Προκατσίνι, ένας εκ των ηγετών της παράταξης της Μελόνι στο Ευρωκοινοβούλιο, δήλωσε ξεκάθαρα «ευελπιστούμε ότι ο Τραμπ θα κερδίσει» – αν και έσπευσε να συμπληρώσει ότι «προφανώς η Τζόρτζια είναι και επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης και έχει πολύ καλές σχέσεις με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν».

«Η παράταξη της Μελόνι θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Από τη μια πλευρά κάνει πολλά για να εξασφαλίσει ότι τα διαπιστευτήριά της υπέρ της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ είναι εντάξει» γράφει το Politico, θυμίζοντας πως τον προηγούμενο μήνα η ιταλίδα πρωθυπουργός μετέβη στο Κίεβο για τη δεύτερη επέτειο της ρωσικής εισβολής και φιλοξένησε στην πατρίδα της μια ειδική σύνοδο της G7 για την Ουκρανία. «Από την άλλη, όμως, κάνει ό,τι μπορεί για να προσελκύσει τους Ρεπουμπλικανούς της τραμπικής Δεξιάς, που τάσσονται κατά της Ουκρανίας, αναπτύσσοντας σχέσεις με το στρατόπεδο του Τραμπ χάρη στα μέλη του ακροδεξιού κόμματός της, Αδέλφια της Ιταλίας, που εδρεύουν στη Φλόριντα».

«Ως ηγέτις μιας μεγάλης ευρωπαϊκής οικονομίας, θα ήταν σημείο αναφοράς για τον Τραμπ στην Ευρώπη», υποστήριξε ο Αντρέα ντι Τζουζέπε, βουλευτής των Αδελφών της Ιταλίας με έδρα του τη Βόρεια Αμερική, υπεύθυνος για τις σχέσεις του κόμματος της ιταλίδας πρωθυπουργού με τους Ρεπουμπλικάνους.

Αναπόφευκτα οποιοδήποτε άνοιγμα της Μελόνι στον Ντόναλντ Τραμπ θα καταστήσει πιο καχύποπτους τους πιο ένθερμους από τους συμμάχους της Ουκρανίας εντός της ΕΕ, ειδικά συνυπολογίζοντας ότι τον περασμένο Νοέμβριο η Μελόνι πιάστηκε στα πράσα να κάνει λόγο για «κόπωση της Ουκρανίας», συνομιλώντας με έναν αφρικανό ηγέτη ο οποίος, όμως, στην πραγματικότητα ήταν ένας φαρσέρ.

Ομως, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης μεταξύ Βρυξελλών και Ουγγαρίας για τη συνέχιση της στήριξης της Ουκρανίας, η Μελόνι συνέβαλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο (μέσω μιας πολύμηνης εκστρατείας γοητείας) στο να πειστεί ο Ορμπαν να υπογράψει ένα πακέτο βοήθειας ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για το Κίεβο.

«Οσοι έχουν διαπραγματευτεί με τη Μελόνι επισημαίνουν μια βασική διαφορά της με ανθρώπους όπως ο Ορμπαν ή ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Ματέους Μοριαβιέτσκι. Είναι σχολαστική, προσέχει να μην υπερβεί τις κόκκινες γραμμές του μπλοκ για το κράτος δικαίου και να μην φανεί ότι δεν πιστεύει στην υπό ηγεσία των ΗΠΑ τάξη του ΝΑΤΟ», γράφει το Politico. «Συνυπολογίστε την κατανόηση ξένων γλωσσών — ανώτερη από εκείνη πολλών προκατόχων της – και την γοητευτική, χαλαρή στάση της στις διεθνείς συνόδους και έχετε ένα υψηλό υπόδειγμα ιταλικής διπλωματίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News