Τα σπίτια στην Κεφαλονιά δεν έπεσαν σαν χάρτινοι πύργοι ούτε στον πρώτο, ούτε στον δεύτερο σεισμό, οι πολίτες πρόλαβαν να τα εγκαταλείψουν εγκαίρως και έτσι δεν ζήσαμε ξανά τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1999.

Από αυτή την άποψη ναι, η Κεφαλονιά τα κατάφερε, δεν ψάξαμε σε συντρίμμια για ζωντανούς και δεν ανασύραμε πτώματα. Το νησί όμως υπέστη μια σοβαρή φυσική καταστροφή, πολλές υποδομές έχουν διαλυθεί, χιλιάδες σπίτια είναι ακατάλληλα και αμέτρητες ζωές άλλαξαν βίαια.

Οι Κεφαλονίτες είναι τα πρώτα θύματα φυσικής καταστροφής στην Ελλάδα που δεν υποστηρίχθηκαν ενεργά και άμεσα από τους υπόλοιπους Έλληνες όπως σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις. Αυτό συνέβη γιατί η Κυβέρνηση υπνώτισε την κοινωνία λέγοντας ξανά και ξανά το «Η Κεφαλονιά τα κατάφερε». Ο Δήμαρχος θα κληθεί να απαντήσει στους δημότες του γιατί συγχρονίστηκε άψογα με την κυβερνητική προπαγάνδα και δεν βγήκε να πει την αλήθεια και να ζητήσει βοήθεια, όπως επίσης και το σύνολο της αντιπολίτευσης θα πρέπει να εξηγήσει σε όλους μας γιατί δεν καταγγέλλει την πρωτοφανή ανεπάρκεια υποστήριξης των πληγέντων.

Μερικά απλά πράγματα που γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει σε τέτοιες αποστολές.

1. Τα πλοία μετά τον πρώτο σεισμό έδεσαν στο Αργοστόλι γιατί το Ληξούρι είχε μεγάλα προβλήματα στο λιμάνι του, όμως μεγάλα προβλήματα είχε και ο δρόμος. Οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να πάνε στα πλοία, επίσης δεν ήθελαν να αφήσουν τα σπίτια τους υπό τον φόβο του πλιάτσικου. Το κράτος έπρεπε να εξασφαλίσει την οδική πρόσβαση από και προς το Ληξούρι και την ασφάλεια των σεισμοπαθών και των περιουσιών τους σε κάθε χωριό από την πρώτη στιγμή.

2. Αν κινητοποιούνταν οι πολίτες θα έφθαναν στο νησί μεγάλες ποσότητες τροφίμων και νερού και δεν θα μοιράζονταν ένα μπουκάλι νερό στον καθένα. Όταν υπάρχουν άστεγες οικογένειες τους προμηθεύεις με μεγάλες ποσότητες νερού και τροφίμων για να μην πανικοβληθούν περισσότερο, πόσο μάλλον όταν γνωρίζεις τις πιθανότητες για παρατεταμένη σεισμική δραστηριότητα.

3. Η Κυβέρνηση και ο Δήμος έπρεπε να κάνουν έκκληση να στείλουν εθελοντές το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης. Αυτοί γνωρίζουν ότι πρέπει να φτιάξουν καταυλισμούς σε κάθε γειτονιά και σε κάθε χωριό, ότι δεν στήνουμε σκηνές στο βρεγμένο χορτάρι, ότι σκάβουμε χαντάκια περιμετρικά για να μην μπει μέσα η βροχή και ότι κάτω στρώνουμε χοντρό πλαστικό. Επίσης ξέρουν ότι πρέπει να δώσουν φάρμακα σε αυτούς που δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια ή δεν μπορούν να μετακινηθούν. Δεν πρέπει να πάνε οι πληγέντες στις κουβέρτες και τις προμήθειες αλλά η βοήθεια σε όσους υποφέρουν.

4. Η Εκκλησία και ο Στρατός μαγειρεύουν σε δύο κεντρικά σημεία με πολλά σεισμόπληκτα χωριά να απέχουν χιλιόμετρα αλλά οι παραπάνω οργανώσεις γνωρίζουν ότι πρέπει να στήσουν μαγειρεία σε κάθε γειτονιά και να απασχολήσουν με κάποιο τρόπο τα παιδιά.

5. Γνωρίζουν ότι η συστηματική παροχή τροφής θα δώσει κουράγιο στους πληγέντες. Ξέρουν πώς να στήσουν αποθήκες τροφίμων και έχουν μηχανισμούς σε όλη τη χώρα για να συλλέξουν ποσότητες τροφίμων και φαρμάκων που το κράτος δεν μπορεί να φανταστεί.

6. Από την πρώτη μέρα έπρεπε να έχουν σταλεί κοντέινερ για να μη σταματήσουν ούτε μια μέρα τα μαθήματα, όχι για να βγει η ύλη αλλά για να μη φορτώνουν άγχος τις οικογένειες.

Μας είπαν ψέματα, μας υπνώτισαν και για πρώτη φορά ως πολίτες δεν κινητοποιηθήκαμε. Η Κεφαλονιά θα χρειαστεί βοήθεια διαρκείας, η αποκατάσταση των υποδομών και των σπιτιών θα πάρει μήνες μπορεί και χρόνια και τα κοντέινερ είναι μια εικόνα από το μέλλον. Θα συνεχίσουμε να κοιτάζουμε αδιάφορα; Η Κεφαλονιά δεν θα τα καταφέρει μόνη της…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News