Γην και ύδωρ παρέδωσε η κυβέρνηση στην συνεδρίαση του Eurogroup της 9^ης Μαΐου και αμέσως αποδύθηκε σε μία νέα επικοινωνιακή εκστρατεία διαχείρισης της νέας, μεγάλης καθώς φαίνεται «αυταπάτης». Κατά την ιστορική φράση του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ της Κυριακής, πρόκειται για μία θεμιτή πολιτική πρακτική αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης.

«Δεν υπήρξε καμία απαίτηση των δανειστών για λήψη προληπτικών μέτρων», έσπευσε να θριαμβολογήσει μέσω ανακοινώσεώς του το Μέγαρο Μαξίμου και προς εμπέδωση της προπαγανδιστικής αυτής αιχμής, ο Πρωθυπουργός έσπευσε νυχτιάτικα να επισκεφτεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να επαναλάβει την φράση, ωσάν να προέκυψε μείζον εθνικό θέμα ή εξέλιξη που απαιτεί την διαβούλευση των κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων.

Παρά ταύτα, η πραγματικότητα είναι για μία ακόμη φορά διαφορετική. Και υπό αυτές τις συνθήκες, αυτό που αναζητείται πλέον είναι ο τρόπος με τον οποίο τα νέα «μη-μέτρα» θα περάσουν από την Βουλή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιλογή των Προεδρικών Διαταγμάτων είναι μία από τις πιθανότερες, ενώ δεν αποκλείεται και μία εναλλακτική δυνατότητα: Επειτα από μία νέα (εσκεμμένη) παράταση της αγωνίας πέραν του τέλους Μαΐου, να μεθοδευτεί η καταφυγή στην γνωστή πρακτική Καραμανλή – Παυλόπουλου και να κλείσει η Βουλή νωρίτερα στις αρχές Ιουνίου, ώστε με συνοπτικές διαδικασίες το πρώτο θερινό τμήμα να περάσει όλα τα αναγκαία προαπαιτούμενα.

Κατά τον Πίτερ Σπίγκελ, αρχισυντάκτη πλέον των Financial Times, «η γλώσσα του Eurogroup για τα έκτακτα μέτρα του Eurogroup είναι ίσως η πιο βασανισμένη παράγραφος στην ιστορία της κρίσης»

Στο σχέδιο συμπερασμάτων της συνεδρίασης του Eurogroup οι αναφορές είναι σαφείς:

Η ελληνική κυβέρνηση καλείται τις επόμενες δύο εβδομάδες – το αργότερο – να παρουσιάσει ένα νέο πακέτο επιπλέον προαπαιτούμενων για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, να προσκομίσει ένα δικό της προσχέδιο «συμπληρωματικού μνημονίου» κατά την ακριβή διατύπωση και να εξειδικεύσει τα πεδία εφαρμογής του περίφημου δημοσιονομικού κόφτη. Επί της ουσίας και στηνν πραγματικότητα, η κυβέρνηση Τσίπρα, λίγες ώρες έπειτα από την ψήφιση του τρίτου (και πρώτου δικού της) μνημονίου, αποδέχθηκε και έθεσε τα θεμέλια για ένα τέταρτο και μόνιμο μνημόνιο.

Η αποδοχή αυτή, σύμφωνα με την οποία οι ανάγκες περικοπών δεν θα συζητούνται πλέον, αλλά θα τίθενται σε εφαρμογή αυτομάτως, όποτε διαπιστώνονται αποκλίσεις, αποτελεί την διαιώνιση και μονιμοποίηση της επιτήρησης και την αυτοματοποίηση των μνημονιακών πρακτικών. Σημειωτέον δε, ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει αποδεχθεί τους υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, τους οποίους η Κριστίν Λαγκάρντ μόλις πριν από λίγες ημέρες χαρακτήριζε ανεδαφικούς και μη ρεαλιστικούς.

Κατά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, το «αντάλλαγμα» για όλα αυτά είναι η έναρξη της συζήτησης για το χρέος.

Αν δεν πρόκειται για άλλη μία «αυταπάτη», είναι μία εξόφθαλμη πλάνη. Οι διατυπώσεις για το χρέος στο κείμενο του Eurogroup λίγο διαφέρουν από τις αντίστοιχες του Νοεμβρίου 2012 και εκείνες του Ιουλίου 2015. Η συζήτηση για το χρέος, όποτε αρχίσει, θα αφορά την αναμόρφωσή του, θα γίνεται με διαδικασίες σταδιακές και πάντως υπό την αυστηρή αίρεση ότι όλες οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης έως το 2018 θα έχουν τηρηθεί στο έπακρο.

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση Τσίπρα επιμένει να διακηρύττει ότι «για πρώτη φορά μπαίνει στο τραπέζι η συζήτηση για το χρέος».

Αναλυτικότερα, κάποιες από τις διατυπώσεις του Eurogroup είναι διαφωτιστικές. Στο κείμενο επισημαίνονται μεταξύ άλλων κάποιες από τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης για το αμέσως προσεχές διάστημα.

– «Χρειάζεται περαιτέρω δουλειά από τις ελληνικές αρχές για την εξειδίκευση του προληπτικού μηχανισμού»

– «Τις αμέσως επόμενες ημέρες η ελληνική πλευρά πρέπει να παρουσιάσει το προσχέδιο του συμπληρωματικού μνημονίου και των προαπαιτούμενων μέτρων».

Κατά τον Πίτερ Σπίγκελ, αρχισυντάκτη πλέον των Financial Times, «η γλώσσα του Eurogroup για τα έκτακτα μέτρα του Eurogroup είναι ίσως η πιο βασανισμένη παράγραφος στην ιστορία της κρίσης». Στην παράγραφο αυτή περιγράφεται μια μόνιμη εποπτεία ευθυγράμμισης του προϋπολογισμού έως ότου να επιτυγχάνονται οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα – σημειωτέον: σε συνθήκες ύφεσης.

Κατά τις επισημάνσεις του Eurogroup η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να νομοθετήσει:

– «Εναν επιπλέον προληπτικό μηχανισμό, που θα νομοθετηθεί για να εξασφαλιστεί ότι ένα πακέτο μέτρων, ανάμεσά τους μέτρα χωρίς διακρίσεις, θα εφαρμοστούν αυτόματα μόλις υπάρξουν αντικειμενικές ενδείξεις αποτυχίας επίτευξης ετήσιου στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο πρόγραμμα (3,5% μεσοπρόθεσμα). Εάν τα μέτρα εφαρμοστούν με προσωρινό χαρακτήρα όταν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός, μόνιμα διαρθρωτικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί με τους Θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων μέτρα εσόδων, θα τεθούν σε ισχύ το ακόλουθο έτος, ως μέρος της τακτικής διαδικασίας του προϋπολογισμού, προκειμένου να επανέλθει στον σωστό δρόμο ο προϋπολογισμός. Εξαιρέσεις από την ενεργοποίηση του μηχανισμού θα περιορίζονται σε εξαιρετικά γεγονότα με μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο έξω από τον έλεγχο της κυβέρνησης. Τέτοιες εξαιρέσεις πρέπει να συμφωνηθούν με τους Θεσμούς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News