Παρακολούθησα κάθε φάση της διαδικασίας. Με θρησκευτική ευλάβεια. Και δημοσιογραφικό οίστρο!

Τόσες διαδικασίες. Τόσα πρωτόκολλα. Τόση μεγαλοπρέπεια. Και, πάνω απ’ όλα, τόσος κόσμος. Συγκλονιστικός, μέσα στην ευλάβειά του. Οποιος τον χλευάζει ή τον χαρακτηρίζει πέρα από εκείνα που έχει μέσα του και νιώθει, είναι απλώς ένας υπερόπτης σχολιαστής.

Υστερίες δεν υπήρχαν. Ακουσα δύο νέα παιδιά από την Μποτσουάνα να λένε σε μια γαλλίδα δημοσιογράφο καθώς περίμεναν να βγει λευκός καπνός, «είν’ ωραίο να πιστεύεις σε κάτι, που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο».

«Δηλαδή;», τους ρώτησε εκείνη. «Να νοιάζεσαι για τους άλλους, και να βοηθάς όσο μπορείς».

Από τη στιγμή που οι 252 υποψήφιοι καρδινάλιοι μπήκαν στην Καπέλα Σιστίνα την Τετάρτη το πρωί, μέχρι τις 5.50 το απόγευμα χθες, που βγήκε λευκός καπνός από την καμινάδα του Βατικανού, η Πλατεία του Αγίου Πέτρου δεν άδειασε ούτε στιγμή. Και ένα περιθωριακό σάιτ έβγαζε συνέχεια «νήματα» (threads), για όσα συνέβαιναν και λέγονταν εκεί.

Τη στιγμή που βγήκε λευκός καπνός, κάθονταν δίπλα στην καμινάδα δύο περήφανοι γλάροι, και ένα ατίθασο γλαρόπουλο, ίσως «παιδί» τους. Σε ένα τέτοιο κλίμα, οι εικόνες που δημιουργούνται μέσα στο πλήθος, οι κουβέντες που λέγονται, πάντα χαμηλά, συνθέτουν ένα σενάριο που παίζεται μόνο μια φορά. Στην επόμενη τέτοια διαδικασία, οι λέξεις θα φτιάξουν ένα άλλο αφήγημα.

Μάζεψα κάτι «ψηφίδες», από κουβέντες που κατάφεραν να αποσπάσουν από πιστούς, συνήθως τις νυχτερινές ώρες της σιωπής, κάποιοι πραγματικά εμπνευσμένοι ρεπόρτερ, που ήθελαν να «μπουν» πιο βαθιά στο θέμα.

Οι περισσότερες είχαν να κάνουν με τα δύο μεγάλα πολεμικά μέτωπα, στην Ουκρανία και στη Γάζα. Κουβέντες που δεν είχαν τη «γωνία» των πολιτικών αποφάσεων και πρακτικών, αλλά την αγωνία για το πού πάει ο κόσμος.

Πιστοί από την Αφρική εξέφραζαν παράπονο και πόνο για το πόσο αίμα έχει χυθεί στη δική τους ήπειρο, και μάλιστα χωρίς να έχουν καταλάβει «για ποιον λόγο μιλάνε τα όπλα, και όχι η λογική», όπως είπε ένας καθολικός ιερέας από τη Ζιμπάμπουε.

Από τους 252 που μπήκαν στο Παρεκκλήσιο του Σίξτου, μόνο οι 133 είχαν δικαίωμα ψήφου, γιατί δεν μπορούσαν να ψηφίσουν όσοι είναι 80 ετών και πάνω. Ο γηραιότερος ήταν ο ιταλός καρδινάλιος Αντζελο Ατσέρμπι, 99 ετών. Και νεότερος, ο καρδινάλιος Μίκολα Μπίτσοκ από την Αυστραλία, μόλις 45 ετών.

Μετά την εκλογή, για πρώτη φορά ενός Πάπα από την Αμερική, πολύ γρήγορα άρχισε ένα σούσουρο στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου, όπως μετέδωσε βέλγος ρεπόρτερ, για το αν θα βγει να σχολιάσει κάτι ο Ντόναλντ Τραμπ.

Πράγματι, γύρω στις 10 το βράδυ, ο πρόεδρος βγήκε από κάποια συνάντηση και είπε περιχαρής στις κάμερες, «ε, είναι Αμερικανός. That’s Great» – Η αγαπημένη του λέξη για όλα. Τη λατρεύει. Make America Great Again.

Επειδή όμως ζούμε σε καιρούς υπερβολής και επιθετικότητας, ίσως είναι αναμενόμενο ο πρώτος αμερικανός Πάπας να «χρωματιστεί» από κάποιους, προτού καν πει «Κύριε Ελέησον»!

«Είμαι έκπληκτος και λίγο απογοητευμένος… Ολοι γνωρίζουμε για τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Ελον Μασκ», είπε στην Πλατεία Αγίου Πέτρου ο Ανταμ Μοκάρσκι, 31 ετών, ο οποίος είχε ταξιδέψει στη Ρώμη από την Πολωνία.

Οπως και ο Μοκάρσκι, έτσι και κάποιοι άλλοι στο πλήθος δήλωσαν ότι ήταν απογοητευμένοι από την επιλογή του Ρόμπερτ Πρίβοστ, και αναρωτήθηκαν μήπως ο νέος Πάπας υποστηρίζει τον πρόεδρο Τραμπ.

Εκείνο που ανακαλύψαμε πάντως έχει να κάνει με μια διχογνωμία, σχετικά πρόσφατα, του νέου ποντίφικα με τον διαρκώς εριστικό αντιπρόεδρο του Ντόναλντ Τραμπ. Συγκεκριμένα:

Στο @NCRonline, που «λέει» ότι μεταδίδει «ανεξάρτητη δημοσιογραφία για την Καθολική Εκκλησία και θέματα Δικαιοσύνης από το 1964», βρήκα ότι ο νέος Πάπας Λίο ο ΙΔ’ είχε έντονη και αξιοσημείωτη παρουσία. Ενδεικτικά, και σχετικά πρόσφατα, τα έβαλε με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, λέγοντας ότι «Ο Τζέι Ντι Βανς δεν έχει δίκιο: Ο Ιησούς δεν ζητά από εμάς να ταξινομήσουμε την αγάπη μας για τους άλλους».

Το διαδίκτυο πήρε φωτιά στις 29 Ιανουαρίου όταν ο αμερικανός αντιπρόεδρος δήλωσε σε συνέντευξη στο Fox News ότι «υπάρχει μια χριστιανική αντίληψη ότι πρώτα αγαπάς την οικογένειά σου και μετά αγαπάς τον πλησίον σου, και μετά αγαπάς την κοινότητά σου, και μετά αγαπάς τους συμπολίτες σου, και έπειτα δίνεις προτεραιότητα στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλοί από την άκρα Αριστερά το έχουν αντιστρέψει εντελώς».

Φούντωσε και δίχασε τότε η διαδικτυακή συζήτηση, ως προς το αν αυτό το «συναίσθημα» που υπαινίχθη ο Βανς «είναι βιβλικό ή όχι». Πολλοί χριστιανοί έσπευσαν να υπερασπιστούν την ιεραρχία, επικαλούμενοι την Επιστολή Παύλου προς Α’ Τιμόθεο 5:8, που αναφέρει ότι «όποιος δεν φροντίζει για τους συγγενείς του, και ιδιαίτερα για το δικό του νοικοκυριό, έχει αρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από έναν άπιστο».

Ο νέος Πάπας ήταν προσωπική επιλογή του εκλιπόντος Φραγκίσκου για καρδινάλιος, και μιλούσαν συχνά για τη Λατινική Αμερική που, για την Καθολική Εκκλησία, «είναι μεγάλη αδικημένη».

Γεννημένος στο Σικάγο το 1955, ο Πρίβοστ κατέχει πτυχία από το Πανεπιστήμιο Βιλανόβα στην Πενσιλβάνια, την Καθολική Θεολογική Ενωση στο Σικάγο και το Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Αγίου Θωμά Ακινάτη στη Ρώμη.

Το 1985, εντάχθηκε στην Αυγουστινιανή ιεραποστολή στο Περού, αποτελώντας μέρος του θρησκευτικού τάγματος που εμπνεύστηκε από τον Αγιο Αυγουστίνο και επιδιώκει να βρει μια ισορροπία μεταξύ «αγάπης και μάθησης».

Οι Αυγουστινιανοί μοναχοί ζουν ημιμοναχική ζωή και ασχολούνται με μια σειρά από δραστηριότητες, όπως η εκπαίδευση ή η εργασία στη φυλακή.

Στο τέλος της ζωής του, ο Πάπας Φραγκίσκος έκανε μια τελευταία συμβολική χειρονομία: άδειασε τον προσωπικό του τραπεζικό λογαριασμό για να δωρίσει 200.000 ευρώ στους κρατούμενους σε φυλακές, που υπερασπιζόταν και επισκεπτόταν όποτε μπορούσε, μακριά από τη δημοσιότητα.

Στη φωτογραφία από το Reuters τον Μάρτιο του 2013, ο πάπας Φραγκίσκος πλένει τα πόδια ενός κρατουμένου κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας του Κυρίου τη Μεγάλη Πέμπτη στις φυλακές ανηλίκων Casal del Marmo της Ρώμης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News