Η 13η του Νοέμβρη θα αποτελεί από δω και στο εξής ημέρα πένθους για τον δυτικό κόσμο. Η τρομοκρατία χτύπησε για ακόμη μια φορά και βρήκε στόχο. Βρήκε στόχο εκτός από τα πολλά αδικοχαμένα θύματα, δισεκατομμύρια ανθρώπινα μυαλά, τα οποία βύθισε στο φόβο, την ανασφάλεια καιτην αγωνία. Δεν έγραψε απλώς μια ακόμη μαύρη σελίδα στην ιστορία, αλλά χάραξε μνήμες τρόμου σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Συμπονώ και αισθάνομαι τον πόνο των Παριζιάνων, την αγανάκτηση και την απορία των οικογενειών που υπέστησαν πλήγματα: γιατί σε εμάς; Δεν ξεχνώ ταυτόχρονα τα εκατομμύρια θύματα και τις περιοχές που επί χρόνια ζουν στη σκιά του φαινομένου. Συρία, Λίβανος και λοιπές. Ναι, προσεύχομαι και γι’αυτές, προσεύχομαι για το Παρίσι, προσεύχομαι για την ανθρωπότητα.

Με τις προσευχές όμως και μόνο κανείς δεν προχώρησε. Αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος τώρα είναι να μείνει ενωμένος, να αφήσει στην άκρη το φόβο του και να ζήσει καταδικάζοντας τέτοια φαινόμενα.

Η τρομοκρατία και οι εκπρόσωποί της έστειλαν ξανά το μήνυμά τους, το μήνυμα της βίας που έχουν ως μόνο όπλο. Ο κάθε άνθρωπος οφείλει με τη σειρά του να στείλει τώρα το δικό του. Και αυτό δεν θα έχει γνώμονα τη βία, αλλά την αλληλεγγύη, την αγάπη και την ζωή. Γιατί αύτη είναι η λέξη-κλειδί: ζωή. Όσο και αν την πολεμούν, αύτη πρέπει να εμφανίζεται πάντα μπροστά τους υψώνοντας τις αξίες και τα ιδεώδη που θα κάνουν τον πλανήτη μας καλύτερο. Αυτή ήταν ακόμη μια επίθεση στον δυτικό πολιτισμό. Υπάρχει πόλεμος πολιτισμών, αλλά η πολιτική κορεκτίλα δεν μας άφηνε να το δούμε. Τώρα θρηνούμε τους νεκρούς μας αλλά και τις ιδεολογικές μας εμμονές και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξουμε και μάλιστα γρήγορα.

Το Παρίσι θα είναι για πάντα η πόλη του φωτός και της αγάπης. Καμία βόμβα και κανένα όπλο δε θα το αλλάξει αυτό. Και όσο και αν ελλοχεύει η απειλή της τρομοκρατίας, τόσο πρέπει να είμαστε δυνατοί και να υπερασπιστούμε τον κόσμο και τον πολιτισμό μας. Η τρομοκρατία μόνο έτσι θα τελειώσει οριστικά.

Υ.Γ. Οι τελευταίες επιθέσεις των Γάλλων προς την Συρία ως αντίποινα δεν αντιστρέφουν την κατάσταση, αλλά την διαιωνίζουν. Η χώρα αυτή έχει περάσει πολλά και δεν είναι καιρός να μετρήσει ακόμη περισσότερα θύματα. Για τους λίγους ανεγκέφαλους και τις τακτικές τους είναι κρίμα να χαθούν κι άλλες αθώες ψυχές.
Ας ξεφύγουμε πλέον από την ιδεολογία του πολέμου, είμαστε όλοι άνθρωποι…

*Η Μυρτώ Τσουμαλάκου είναι φοιτήτρια Νομικής. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News