Παρέα ενηλίκων (και μορφωμένων) αντρών, ανάμεσα τους μια μόνο γυναίκα. Συζήτηση γύρω από την ισότητα των φύλων, οι άντρες παραδέχονται την ισότητα και με στόμφο λένε πως πια τα δυο φύλα είναι ίσα. Απορούν γιατί «φωνάζουν» οι γυναίκες σήμερα, τι παραπάνω μπορεί να θέλουν να διεκδικήσουν. Η γυναίκα συμφωνεί, και με θλιμμένο κάπως ύφος αναρωτιέται, αν η φυλετική επανάσταση, γνωστή ως φεμινισμός, βοήθησε στα αλήθεια τις γυναίκες ή απλώς τις φόρτωσε με επιπλέον βάρη (αυτά της δουλειάς έξω από το σπίτι) καθώς κράτησε και τα παλιά (αυτά της δουλειάς μέσα στο σπίτι).

Στο βιβλίο της Caroline Criado Perez «Αόρατες Γυναίκες» (εκδ. Μεταίχμιο), όπου απαντά και στο ερώτημα «γιατί χρειάζεται σήμερα ο φεμινισμός;», αναφέρει ένα περιστατικό στο οποίο πρωταγωνίστησε η ίδια. Το 2013 ξεκίνησε έναν αγώνα για να συμπεριληφθεί στα αγγλικά χαρτονομίσματα μια γυναικεία φιγούρα. Αυτή της η μάχη, υπήρξε ο λόγος για να δεχθεί απειλές για την ζωή της, για βιασμό ή για ακρωτηριασμό. Ακόμα και οι πιο ψύχραιμες αντιδράσεις όμως ενείχαν το αίσθημα της αδικίας. Οι άνδρες ένιωθαν και νιώθουν αδικημένοι σε κάθε γυναικεία διεκδίκηση γιατί θεωρούν την ισότητα υπαρκτή και την επιλογή των ανδρών απλώς αποτέλεσμα των επιτευγμάτων ή των ικανοτήτων τους.

Η Τράπεζα της Αγγλίας (πριν υποχωρήσει) απάντησε ότι η επιλογή του προσώπου στα χαρτονομίσματά της, βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία ήταν τα εξής:να είναι ευρέως γνωστό, να διαθέτει ποιοτικό συνολικό έργο, να μην είναι αμφιλεγόμενο και «η συνεισφορά του να είναι διαρκής, να είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη και να έχει μακροχρόνια οφέλη».

Στο περιοδικό Time (vol 193. No 15, 22 Απριλίου 2019) υπάρχει ένα εκτενές άρθρο για την περίπτωση της Esther Lederberg. Η Esther Lederberg (1922 – 2006) υπήρξε μια άγνωστη μεν, σημαντική δε προσωπικότητα της επιστήμης. Σπούδασε βιοχημεία, έκανε μεταπτυχιακό στην γενετική και συνέχισε για το διδακτορικό της τίτλο, κάνοντας παράλληλα πειράματα και ανακαλύψεις. Δούλεψε μέσα στο εργαστήριο παρέα με τον σύζυγο της Joshua Lederberg και δυο ακόμη επιστήμονες. Πραγματοποίησαν σπουδαίες ανακαλύψεις γύρω από την αναπαραγωγή των βακτηρίων και την αναγνώριση ενός «παράγοντα γονιμότητας» που επιτρέπει να γίνει αυτή η ανάμειξη του γενετικού υλικού. Η ίδια ανακάλυψε ακόμα, έναν ιό τον οποίο ονόμασε Λάμδα Φάση, ο οποίος αργότερα θα βοηθούσε να αποκαλυφθεί το μυστήριο γύρω από το DNA και την εκδήλωση των γονιδίων.

Το 1958 στην Στοκχόλμη θα απονεμηθεί το βραβείο Νομπέλ Φυσιολογίας και Ιατρικής στον Joshua Lederberg και τους δυο ακόμη επιστήμονες που δουλεύουν μαζί στο εργαστήριο. Η Esther Lederberg θα είναι παρούσα, όχι για να παραλάβει το βραβείο όμως, αλλά για να παρακολουθήσει την τελετή ως σύζυγος. Το βραβείο Νόμπελ πέρα από την αναγνώριση και τα χρήματα, το ακολουθεί επίσης και μια ανοδική επαγγελματική πορεία, υψηλές χρηματοδοτήσεις, εκσυγχρονισμένα εργαστήρια και η δυνατότητα να δουλεύει κάτω από σένα μια ομάδα από ικανούς επιστήμονες. Η Esther Lederberg δεν είχε φυσικά, τίποτα από αυτά. Το γενονός ότι η μορφή της δεν θα έμπαινε ποτέ σε κανένα χαρτονόμισμα για να εμπνεύσει και να ωθήσει τις νέες γυναίκες να ασχοληθούν με κάτι που θεωρείται «ανδρικός τομέας» δεν την είχε απασχολήσει γιατί προσπαθούσε να ξεπεράσει τα εμπόδια που έβαζε μπροστά της το γεγονός ότι γεννήθηκε γυναίκα και όχι άντρας.

Και αν τα πρότυπα φαίνονται σε κάποιους σταγόνες σε μια θάλασσα αδικιών και προβλημάτων, μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας θα αναδείξει και τα υπόλοιπα προβλήματα. Αναρτημένα στατιστικά στοιχεία μιλούν για μια μεγάλη απόκλιση μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα όπως η ανεργία, η επιχειρηματικότητα, η διοίκηση επιχειρήσεων, οι μισθολογικές αμοιβές. Σε κάθε μέτρηση αποδεικνύεται ξανά και ξανά το ίδιο. Ο αγώνας για την ισότητα έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του.

Η παρέα των ενηλίκων έκλεισε την συζήτηση με ένα αστείο. «Ισότητα υπάρχει βεβαίως, και οι γυναίκες είναι ικανές για τα πάντα εκτός από το παρκάρισμα, εκεί όσα χρόνια και αν περάσουν ποτέ δεν θα τα καταφέρουν». Η γυναίκα της παρέας δεν γέλασε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News