Είναι από τις περιπτώσεις που ισχύει το «δεν φταίω εγώ, η ζωή με έκανε». Έτσι και με τη δική μου χορτοφαγία. Δεν είναι θέμα ιδεολογίας. Απλώς προέκυψε, λίγο από βαρεμάρα, λίγο από μεγαλύτερη ευκολία λόγω συνθηκών. Ποτέ δεν ήμουν απαιτητική με το φαγητό και η αλήθεια είναι πως παλιότερα, όταν υπήρχε κόσμος να ταΐσω, οι κατσαρόλες, τα ταψιά, οι πίτες, τα κρέατα και τα ψάρια μαρτυρούσαν στα χέρια μου. Τα τελευταία οχτώ χρόνια όμως, ο μόνος που περιμένει να φάει από μένα είναι ο εαυτός μου. Αυτό σημαίνει βασικά ένα πράγμα: ποτέ δεν ξαναμαγείρεψα κανονικά. Είναι μεγαλύτερη αγγαρεία να μαγειρεύεις (και να λερώνεις τις συσκευές και τα σκεύη) για ένα άτομο μόνο. Κάπως έτσι, το να πετάξω ένα στήθος κοτόπουλου στον φούρνο πήρε σιγά-σιγά «επετειακές» διαστάσεις: μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα, αλλά κι αυτά μόνο τα δυο πρώτα χρόνια. Στο ενδιάμεσο και για αρκετό διάστημα, λόγω δουλειάς και βαρεμάρας, είτε ξεχνούσα να φάω είτε έπαιρνα delivery. Γρήγορα το εγκατέλειψα κι αυτό. Δεν είναι καιροί για τέτοια περιττά έξοδα -για να μην θίξω, τα αμφιβόλου ποιότητας λάδια και τα παραπανίσια κιλά. Άρα πού κατέληξα;

Εδώ και αρκετούς μήνες, η διατροφή μου είναι αυτό που θα έλεγε κανείς χορτοφαγική. Αποτελείται από καφέ ρύζι, όσπρια (φακή κυρίως), ξηρούς καρπούς (ψημένα αμύγδαλα χωρίς αλάτι), δημητριακά ολικής άλεσης, λαχανικά και φρούτα. Δεν μου λείπει το κρέας, γάλα έχω να πιω από παιδί, γιαούρτι και λευκά τυριά δεν έτρωγα ποτέ. Θα μπορούσα, λοιπόν, να πω ότι θεωρούμαι vegan και όχι απλώς χορτοφάγος, αλλά κάθε πρωί τρώω ένα ασπράδι αυγού. Το μεσημέρι, ένα μικρό κατσαρολάκι, λίγο νερό, λίγο αλάτι κι έτοιμα το ρύζι ή τα όσπρια. Τα λαχανικά και τα φρούτα πάντα ωμά. Όπως βλέπετε, είναι θέμα του τι εξυπηρετεί περισσότερο. Ό,τι είναι πιο γρήγορο και βολικό, για την ακρίβεια. Ξέρω, θα αναρωτιέστε πώς την «παλεύω». Δεν έχει χρειαστεί να δώσω καμιά «μάχη», καθώς δεν έχω παρατηρήσει επιπτώσεις στην υγεία μου. Αντιθέτως, οι πρόσφατες αιματολογικές εξετάσεις μου ήταν πολύ καλύτερες από πέρυσι. Ούτε και στα επίπεδα ενέργειας ή στη διάθεση έχει υπάρξει αλλαγή. Όλα κυλούν ομαλά, όβερ.

Τη διατροφική μου «περιπέτεια» τη θυμήθηκα σήμερα που είναι Παγκόσμια Ημέρα Χορτοφαγίας. Ψάχνοντας από περιέργεια, ανακάλυψα πως στην Ελλάδα υπάρχει σχετικό forum και σελίδα στο facebook όπου μπορείτε να βρείτε απαντήσεις σε όποια απορία έχετε. Το καλύτερο όμως που ανακάλυψα στο επίσημο site για τη σημερινή ξεχωριστή ημέρα είναι πως μπορείς να κερδίσεις μέχρι και 1.000 δολάρια αν δεν είσαι χορτοφάγος και απέχεις από το κρέας για ολόκληρο τον Οκτώβριο, ο οποίος είναι μήνας ενημέρωσης για τη χορτοφαγία. Το βρήκα κακόγουστο marketing. Εντάξει, κι εγώ μπορεί να είμαι κατά λάθος χορτοφάγος (γιατί αν τύχει ποτέ φαγητό έξω με παρέα, θα φάω καμιά γαρίδα), αλλά χορτοφάγος ενός μήνα επί πληρωμή; Σαν να νοικιάζεις έρωτα για ένα βράδυ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News