Η πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα, έχει σχεδιαστεί ως σύμβολο πλούτου, ασφάλειας και ισχύος. Ωστόσο, αυτή η εικόνα διαλύθηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα την Τρίτη (09.09), όταν για δεύτερη φορά μέσα στο έτος εκρήξεις συγκλόνισαν την περίλαμπρη πόλη.

Η πρωτοφανής ισραηλινή επίθεση κατά της ηγεσίας της Χαμάς στην Ντόχα ανέδειξε το σοβαρό στρατηγικό σφάλμα του Εμίρη Ταμίμ μπιν Χαμάντ και τη διαφαινόμενη ευαλωτότητα της χώρας του. Οπως γράφει σε ανάλυσή της η Telegraph, η οικογένεια Αλ Θάνι θεωρούσε πως τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου εξασφάλιζαν στο Κατάρ κάποιο είδος ασυλίας από την σκληρή πραγματικότητα της διεθνούς πολιτικής.  

Με πλούτο που ξεπερνά κάθε φαντασία και με κρατικό επενδυτικό ταμείο ύψους 350 δισ. ευρώ, οι Καταριανοί πίστευαν ότι όλοι θα ήθελαν να διατηρούν φιλικές σχέσεις μαζί τους. Αυτό θα τους έδινε τη δυνατότητα να επεκτείνουν την επιρροή τους πέρα από το μικρό μέγεθος της χώρας, φιλοξενώντας ακόμη και θανάσιμους εχθρούς. Ετσι, το Κατάρ έγινε καταφύγιο τόσο για τους Ταλιμπάν όσο και για την αμερικανική Κεντρική Διοίκηση. Η βάση Αλ Ουντέιντ, λίγο έξω από την Ντόχα, αποτελεί κομβικό σημείο για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή.  

Οταν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ απέλασε τη Χαμάς από τη Συρία, ήταν αναμενόμενο η ηγεσία της οργάνωσης να μεταφερθεί στην Ντόχα, το 2012. Και όλα αυτά, ενώ το Κατάρ είχε φιλοξενήσει παλαιότερα ακόμη και εμπορικό γραφείο του Ισραήλ. Οι Καταριανοί πίστευαν ότι μπορούσαν να είναι φίλοι με όλους, ακόμη και με ορκισμένους μεταξύ τους εχθρούς, επειδή η παρουσία αμερικανικών δυνάμεων τούς έθετε κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ.  

Ωστόσο, η πραγματικότητα τους διέψευσε, γράφει η Telegraph. Το Κατάρ είναι πλέον η μοναδική χώρα που έχει δεχθεί επίθεση τόσο από το Ιράν όσο και από το Ισραήλ: πρώτα τον Ιούνιο από ιρανικούς πυραύλους λόγω της φιλοξενίας αμερικανικών στρατευμάτων, και τώρα από το Ισραήλ επειδή προσφέρει καταφύγιο στη Χαμάς. Ετσι, αποδεικνύεται ότι ούτε ο πλούτος ούτε η προστασία μιας υπερδύναμης εξασφαλίζουν μόνιμη ασυλία.  

Η αλήθεια είναι πως ένα μικρό κράτος που επιλέγει να φιλοξενεί εχθρούς ισχυρών γειτόνων αργά ή γρήγορα θα δεχθεί χτυπήματα. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες, το Κατάρ δέχτηκε δύο επιθέσεις από μεγάλες δυνάμεις. Με την τελευταία ενέργεια, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου έδειξε ότι, ενώ οι κανόνες ισχύουν για το Κατάρ, για το Ισραήλ δεν αποτελούν περιορισμό.  

Επί χρόνια, ισραηλινοί αξιωματούχοι κατηγορούσαν το Κατάρ ως «θέρετρο της τρομοκρατίας», ενώ η ηγεσία της Χαμάς ζούσε με ασφάλεια στην Ντόχα. Την ίδια ώρα, το Ισραήλ εκτελούσε συστηματικά στελέχη της Χαμάς σε Λίβανο, Συρία και Γάζα, αφήνοντας όμως άθικτους όσους βρίσκονταν στην Ντόχα. Η ιδέα ότι θα μπορούσε να επιτεθεί σε μια χώρα-σύμμαχο των ΗΠΑ, δίπλα στη μεγαλύτερη αμερικανική βάση της περιοχής, φαινόταν αδιανόητη. Οχι πια.  

Από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 και μετά, ο Νετανιάχου δείχνει ότι τίποτε δεν είναι όπως πριν. Το Ισραήλ αισθάνεται ελεύθερο να χτυπά τους εχθρούς του όπου κι αν βρίσκονται. Τώρα, το Κατάρ αναζητά απαντήσεις: γνώριζε η αμερικανική κυβέρνηση Τραμπ εκ των προτέρων για την επίθεση; Την ενέκρινε σιωπηρά ή τουλάχιστον την αποδέχτηκε; Ή μήπως ο Νετανιάχου προχώρησε στο χτύπημα χωρίς να υπολογίσει την Ουάσινγκτον; Οποιο σενάριο κι αν ισχύει, ο Εμίρης Ταμίμ έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.  

Την ίδια στιγμή, καταλήγει η Telegraph, το μήνυμα του Ισραήλ είναι ξεκάθαρο: χτυπώντας την ομάδα διαπραγμάτευσης της Χαμάς, δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται για τις συνομιλίες τερματισμού του πολέμου στη Γάζα. Η αιματοχυσία, παρά τις διεθνείς προσπάθειες, φαίνεται καταδικασμένη να συνεχιστεί. Αυτή η «σταθερά» παραμένει αμετάβλητη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News