Στο Eurobasket του Σεπτεμβρίου η εθνική μας ομάδα αντιμετώπισε την ΠΓΔΜ. Στην κάρτα του σκορ οι διοργανωτές ονόμασαν τους γείτονες «ΜKD», εκ του «Macedonia». Ο ΑΝΤ1, που είχε την ευθύνη της τηλεοπτικής μετάδοσης στην πατρίδα μας, δεν άντεξε την προσβολή. Και, μη μπορώντας, φυσικά, να αποχωρήσει από τη μετάδοση, αποφάσισε να βάλει απέναντι στην εθνική μας… το παρκέ! Ελάτε, δεν μπορεί να μην το θυμάστε! Ηταν σαν το κανάλι να πήρε ένα κομματάκι από το παρκέ του γηπέδου και να κάλυψε το MKD, προλαβαίνοντας, προφανώς, τις αντιδράσεις του ελληνικού κοινού.

Αυτό που συμβαίνει με τις δηλώσεις των προσφύγων από την Ειδομένη, έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ισως και περισσότερη πλάκα. Οι άνθρωποι αναφέρονται σε «Macedonian border», στα «σύνορα της Μακεδονίας». Τα ελληνικά κανάλια έχουν δύο επιλογές: είτε να βάλουν «μπιπ» στο «Macedonian», είτε να υποτιτλίσουν «Σκοπιανά» – υιοθετούν φυσικά τη δεύτερη επιλογή.

Πριν από μερικά χρόνια, το ζευγάρι των παρουσιαστών που περιέγραφε τον διαγωνισμό της Eurovision, έκανε το λάθος να αναφερθεί στη «Μακεδονία». Είναι απορίας άξιο πώς επέστρεψαν στη χώρα έχοντας τα κεφάλια τους στην ίδια θέση.

Είναι το «ανάδελφον» του έθνους μας; Μην είναι η εθνική μας μοναξιά; Ο,τι και αν ισχύει, το αποτέλεσμα είναι ένα. Αποτελεί εθνική μας θέση να αρνούμαστε εκείνο που αποδέχεται όλος ο πλανήτης. Πιθανότατα αυτό δεν το κατανοεί ο μέσος Ελληνας τηλεθεατής που συνήθως ακούει περί «Μακεδονίας» μόνο όταν παρουσιάζεται το τραγούδι και η ψήφος της γείτονος στη Eurovision. Και πώς να το κατανοήσει, όταν η εθνική θέση έχει διατυπωθεί εμμονικά, με εκφραστικό κώδικα που συχνά υπερβαίνει τα όρια της υστερίας; Ακόμα και αν η θέση αυτή είναι σωστή, ο τρόπος με τον οποίο χειριστήκαμε το θέμα στο εσωτερικό της χώρας, έχει καλλιεργήσει αυτά τα ακραία αντανακλαστικά.

Η γκάφα του Γιάννη Μουζάλα δείχνει που οδηγούν οι αντιφάσεις μας. Αν πριν από 25 χρόνια είχαμε αποδεχθεί μία σύνθετη ονομασία, τώρα ο υπουργός θα ελέγχετο για τη γεωγραφία, όχι για τη «Μακεδονία». Είναι λόγος αυτός για να αποπεμφθεί; Οχι βέβαια. Εδώ δεν απομακρύνθηκε ο Φίλης για τη γενοκτονία των Ποντίων, θα φύγει ο Μουζάλας για μια «Μακεδονία»; Μπορεί, βέβαια, να φύγει ο Καμμένος. Για αυτό κρατήστε στην άκρη ένα χάχανο. Οταν άνοιξε το «Μακεδονικό», υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Σαμαράς που στύλωσε τα πόδια και δεν δεχόταν τη σύνθετη ονομασία. Αν τώρα ξεσπάσει κυβερνητική κρίση, θα είναι σαν ο Σαμαράς να έσπειρε στο μακρινό παρελθόν μία εκδίκηση για τον Τσίπρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News