«Γυρίζω ντοκιμαντέρ κάθε τύπου, αλλά μου αρέσει να ασχολούμαι κυρίως με εκείνα που εξηγούν γιατί τα μυρμήγκια δημιουργούν μια κοινωνία σαν τη δική τους. Γιατί τα παραδείσια πουλιά έχουν το συγκεκριμένο φτέρωμα. Το εκθαμβωτικό, το μεγαλειώδες, το θαυμαστό, τέτοια πράγματα. Αυτά μου αρέσει να παρουσιάζω και αυτό κάνω […] Εάν έκανα προγράμματα που θα αφορούσαν μόνον καταστροφές και τραγωδίες, ο κόσμος κατά πάσα πιθανότητα θα αποθαρρυνόταν και θα έχανε την ουσία του ζητήματος.(Με ενδιαφέρει) το θαύμα του υπέροχου κόσμου μας. Και εάν κάποιος δεν καταφέρει να το αντιληφθεί, ή δεν τον απασχολεί αυτό, δεν θα κάνει τίποτα για να το προστατέψει». Αυτά δηλώνει σε συνέντευξή του στην Greenpeace Unearthed ο θρυλικός Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο.

Ο δημιουργός των εμβληματικών «Η Ζωή στη Γη», «H Ιδιωτική Ζωή των Φυτών» και o «Μπλε Πλανήτης», εδώ και εξήντα χρόνια παρουσιάζει στο παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό τα θαύματα της φύσης και του κόσμου που μας φιλοξενεί ενώ το όνομά του είναι πλέον συνώνυμο των ντοκιμαντέρ με θέμα το φυσικό περιβάλλον. Το τελευταίο, πολλοστό, δημιούργημά του παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο. Πρόκειται για το Blue Planet II, τον δεύτερο κύκλο μιας σειράς αφιερωμένης στους ωκεανούς της Γης. Αλλά ο ακάματος Ατένμπορο εργάζεται ήδη για την επόμενη παραγωγή του που θα εστιάζει στην κλιματική αλλαγή. Και στην ηλικία των 91 ετών, έχοντας ταξιδέψει στα πιο άγρια και απρόσιτα μέρη του πλανήτη μας όπου πέρα από το θαύμα της φύσης είδε και την καταστροφή της, έχει πολλά να πει.

«Ζούμε σε έναν κόσμο ελεύθερο και δεν είμαστε δικτάτορες του πνεύματος», επισημαίνει ευθύς ο Ατένμπορο, ερωτώμενος για όλους όσοι αγνοούν ή, ακόμη χειρότερα, αρνούνται την κλιματική αλλαγή.«Πρέπει απλά να παρουσιάζουμε τα γεγονότα και να παρέχουμε αποδείξεις όποτε μπορούμε. Το πρόβλημα είναι ότι τα συμφέροντα είναι πολλά και για πολλούς είναι βολικό το να αρνούνται την πραγματικότητα για οικονομικά οφέλη. Κατά τη δεκαετία του 1950 όταν μιλούσαν για το κάπνισμα, κάποιοι αρνούνταν τα πάντα. Ενδεχομένως γιατί ήταν επιεικείς, διότι είχαν παραπλανηθεί ή επειδή πίστευαν όντως ότι τα στατιστικά στοιχεία που συνέδεαν την νικοτίνη με τον καρκίνο του πνεύμονα ήταν λανθασμένα. Ή γιατί είχαν επενδύσει όλα τα χρήματά τους στη βιομηχανία του καπνού. Είμαι σίγουρος πως κάποιοι ήταν κακόπιστοι, πως υπήρχαν κάποιοι που γνώριζαν και αρνούνταν τα πάντα […] Πιθανότατα και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η ιστορία με το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι αληθινή. Tο μοναδικό που μπορούμε να κάνουμε είναι να συγκεντρώνουμε στοιχεία», είπε.

Ο Ατένμπορο δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στον πιο επιφανή από τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής, τον Ντόναλντ Τραμπ. Προσδιόρισε πως δεν θα είχε πρόβλημα να τον συναντήσει. Αλλά θα ήθελε να γνωρίζει γιατί ακριβώς θα συζητήσουν ώστε να αποπειραθεί να τον μεταπείσει. «Είναι δύσκολο να ξέρω ποια αποδεικτικά στοιχεία (για την κλιματική αλλαγή) θα ήταν διατεθειμένος να αποδεχτεί. Υπήρξε κανένας υπεύθυνος κλιματολόγος που είπε ότι τα καταστροφικά φαινόμενα στο Τέξας αποτελούν συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη; Δεν είμαι φυσικός και σίγουρα δεν γνωρίζω τίποτα για τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας. Αλλά γνωρίζω ότι εάν βάλεις τον βραστήρα στη φωτιά και ανεβάσεις τη θερμοκρασία, το νερό αρχίζει να βράζει. Είμαι σίγουρος ότι οι κορυφαίοι κλιματολόγοι θα μου έλεγαν ότι απλουστεύω τα πράγματα. Αυτό, ωστόσο, συμβαίνει στο παγκόσμιο κλίμα», υποστήριξε.

Την ίδια ώρα, όμως, διερωτάται ο Ατένμπορο, μην όντας δογματικός, «ποιος πολιτικός θα αποφασίσει να πάρει μια πρωτοβουλία με υψηλό κόστος και κανένα όφελος, παρά μόνο μετά τις επόμενες ή τις μεθεπόμενες εκλογές; Για τα μακροπρόθεσμα προβλήματα απαιτείται ένα όραμα αλτρουιστικό και διορατικό, την καλλιέργεια του οποίου δεν επιτρέπει η πολιτική». 

Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά την πολιτική υποστηρίζει πως «η άνοδος του λαϊκισμού είναι ανησυχητική (και για το περιβάλλον). Άλλωστε η αισιοδοξία που επικράτησε στην παρισινή Διάσκεψη για το κλίμα οφειλόταν στο γεγονός ότι για πρώτη φορά οι χώρες συνευρέθηκαν όλες μαζί για να κάνουν κάτι συγκεκριμένο. Οτιδήποτε παρεμποδίζει το εν λόγω πνεύμα είναι αντίθετο με ό,τι ελπίζω να γίνει. Έχουμε ανάγκη από περισσότερο διεθνισμό, περισσότερο διάλογο, περισσότερες συμφωνίες και λιγότερα σύνορα». 

Αλλά σήμερα υπάρχουν επίσης και οι νέοι άνθρωποι που συναποτελούν τη μεγάλη ελπίδα για τη διάσωση τoυ περιβάλλοντος: «Για 20, 30 χρόνια, ξελαρυγγίστηκα, φωνάζοντας για την καταστροφή. Και για πολύ καιρό οι προειδοποιήσεις μου έπεφταν στο κενό. Τώρα για πρώτη αισθάνομαι πως η κοινή γνώμη έχει αλλάξει. Και είναι κυρίως οι νέοι που σκέφτονται πως πρέπει να κάνουν κάτι για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή. Θέλω να πιστεύω ότι πείστηκαν από τα αποδεικτικά στοιχεία (όσον αφορά την κλιματική αλλαγή), που είναι διαθέσιμα και τα οποία θα αποδεχόταν κάθε λογικός άνθρωπος. Ενδέχεται να μην έχουν έγνοιες οικονομικές ή πολιτικές και να καταφέρνουν να δουν τα γεγονότα ξεκάθαρα. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι αφελείς. Δεν αποκλείεται. Αλλά η αφέλεια έχει και τα θετικά της». 

Όσον αφορά το απώτερο μέλλον, ο Ατένμπορο εξακολουθεί να αισιοδοξεί χάρη στις «συλλογικές δράσεις. Πριν από τριάντα χρόνια κανένας δεν άκουγε όσους ανησυχούσαν για την μόλυνση του περιβάλλοντος ενώ σήμερα οι προβληματισμοί μας εισακούονται», επισήμανε. Σε πρακτικό επίπεδο, ωστόσο, ο μοναδικός τρόπος για να δράσουν αποτελεσματικά οι άνθρωποι είναι «μέσω της σύναψης διεθνών συμφωνιών. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να εργαστούμε με τους πολιτικούς ή μέσω αυτών. Σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι δικό μας καθήκον (των πολιτών) να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό ώστε να πείσουμε τους πολιτικούς να επέμβουν», κατέληξε. Όσον αφορά τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ο κατεξοχήν αφηγητής της φύσης αισθάνθηκε την ανάγκη να επισημάνει πως «δεν αφορούν μόνον τα εγγόνια μου αλλά όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Έχουν να κάνουν και με τους ελέφαντες και τους θαλάσσιους ίππους». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News