Κάτι λείπει από την Ουάσιγκτον. Επί έξι μήνες, το χρονικό διάστημα που Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται στην εξουσία τα σκάνδαλα, οι πολιτικές και δικαστικές περιπέτειες του αμερικανού προέδρου δηλητηριάζουν τον πολιτικό αέρα της πρωτεύουσας των ΗΠΑ. Εξι μήνες τώρα τα πραγματικά χαμόγελα χαρά λείπουν.
Οπως τα χαμόγελα του Ρόναλντ και της Νάνσι Ρίγκαν όταν κατεβαίνοντας από το προεδρικό αεροπλάνο έβλεπαν να καταφθάνει χαρούμενος ο Ρεξ. Ή του Τζορτζ Μπους του νεότερου όταν έπαιζε με τον Μπάρνεϊ. Ή του Μπαράκ Ομπάμα όταν έτρεχε ακολουθούμενος από τον Μπο. Δεν πρόκειται για τους πιστούς εκπροσώπους των αμερικανών προέδρων αλλά για τους τετράποδους φίλους τους.
Οπως παρατήρησε ο «Economist» ο Τραμπ διακόπτει μία παράδοση που κρατούσε από το 1869. Ετσι εκτός από το ρεκόρ του μεγαλύτερου σε ηλικία προέδρου, του πιο πλούσιου και του μοναδικού που δεν είχε καμία προηγούμενη πολιτική ή στρατιωτική εμπειρία, ο Τραμπ είναι και ο πρώτος πρόεδρος εδώ και ενάμισι σχεδόν αιώνα χωρίς σκύλο. Παρότι συνηθίζει να φωτογραφίζεται συχνά στο Οβάλ γραφείο περικυκλωμένος από συνεργάτες έτοιμους να… κουνήσουν την ουρά τους για να τον ευχαριστήσουν, όπως και να το κάνουμε οι δίποδοι φίλοι του δεν έχουν τη ίδια… χάρη με ένα μαλλιαρό τετράποδο έτοιμο να γυρίσει ανάσκελα προσδοκώντας το χάδι του αφεντικού του.
Η μοναξιά του προέδρου εξελίσσεται σε ψυχολογικό και πολιτικό παράγοντα. Κάτι άλλωστε ήξερε ο Χάρι Τρούμαν που είχε πει: «αν θέλεις έναν πραγματικό φίλο στην Ουάσιγκτον πάρε έναν σκύλο». Ο ίδιος όταν έφτασε τον Λευκό Οίκο έφερε μαζί του δύο φίλους: τον Φέλερ, ένα κόκερ σπάνιελ, και τον Μάικ ένα ιρλανδικό σέτερ. Λίγους σε σχέση με τους επτά σκύλους του Ρούσβελτ.
Από τους 45 αμερικανούς προέδρους οι 32 είχαν ένα τουλάχιστον τετράποδο. Μερικά από αυτά έγραψαν ιστορία όπως ο Τσάρλι, το ουαλικό τεριέ που ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι έπαινε μαζί του ακόμα και στις κλειστές συνεδριάσεις κατά την περίοδο της κρίσης της Κούβας. Κάποιοι έφτασαν στην υπερβολή: ο Γουόρεν Χάρντινγκ είχε ζητήσει να υπάρχει στις συνεδριάσεις μία πολυθρόνα ειδικά για τον Λάντι Μπόι, το αγαπημένο του έρντεϊλ τεριέ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Presidential Pet Museum από την εποχή του Τζορτζ Ουάσιγκτον από τον Λευκό Οίκο πέρασαν περίπου 300 ζώα: όχι μόνον σκύλοι, αλλά και γάτες, άλογα, πτηνά, αγελάδες, δύο αρκούδες που είχε φέρει ο Τόμας Τζέφερσον ως και δύο αλιγάτορες την εποχή του προέδρου Χέρμπερτ Χούβερ (1929- 1933) – οι οποίοι τελικώς και για ευνόητους λόγους κατέληξαν στον ζωολογικό κήπο.
Ο Νικήτα Χρουστσόφ, μετά την λήξη της κουβανικής κρίσης, χάρισε στην κόρη του Κένεντι, Καρολάιν, μία σκυλίτσα. Και ο Μπιλ Κλίντον για να υπογραμμίσει την πρόοδο που είχε συντελεστεί επί των ημερών του στο Μεσανατολικό είχε πει: «Κατόρθωσα να κάνω περισσότερα για την ειρήνη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων παρά να φέρω την ειρήνη μεταξύ του Σοκς και του Μπάντι»: ο γάτος και ο σκύλος του προέδρου.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News