Τα παλιά κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν πολλούς  σκελετούς στα ντουλάπια τους. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Η πολύχρονη άσκηση της εξουσίας φέρνει διαφθορά. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κυβερνήσει είκοσι χρόνια, θα αποκτήσει τέτοιους σκελετούς.

Ενας απ’ αυτούς είναι τα δάνεια που έχουν πάρει τα κόμματα και δεν μπορούν να πληρώσουν. Οι ποινικές διώξεις εναντίον τραπεζικών στελεχών και υπευθύνων των κομμάτων αναζωπύρωσε τη συζήτηση. Η οποία, πάντως, γίνεται σε λάθος βάση. Όποιος θέλει να βρεθεί λύση πρέπει να κάνει ρεαλιστικές προτάσεις. Οχι να σιωπά και να υπεκφεύγει, όπως κάνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Πώς έχει το θέμα; Τα κόμματα παίρνουν κρατική επιχορήγηση. Σωστά. Όμως, λόγω πολυδάπανων εκλογικών εκστρατειών και άλλων αλόγιστων σπαταλών, αυτή δεν τους έφθανε. Και έπαιρναν δάνεια από τις (πάλαι ποτέ κρατικές) τράπεζες, δίνοντας ως εγγύηση (!) την κρατική επιχορήγηση. Επρόκειτο, φυσικά, για σκανδαλώδη πρακτική, διότι η εγγύηση αυτή  ήταν αέρας κοπανιστός. Αφού δεν τους έφθανε για να καλύψει τα στοιχειώδη έξοδα λειτουργίας, πώς θα αρκούσε για να πληρωθούν τα δάνεια; Παγκόσμια εφεύρεση.

Τώρα έχουν συσσωρευθεί περίπου 400 εκατομμύρια (από 200 το καθένα κόμμα), τα οποία είναι αδύνατο να πληρωθούν. Φυσικά, για αυτό που συνέβη υπάρχουν ποινικές ευθύνες. Οι εισαγγελείς ας κάνουν τη δουλειά τους.

Όμως, το ουσιαστικό πρόβλημα δεν θα το λύσουν οι εισαγγελείς. Τα κόμματα είναι συστατικό στοιχείο του πολιτεύματος και όχι επιχειρήσεις, άσχετα αν τα κατάντησαν έτσι. Οσοι δεν θέλουν να στρουθοκαμηλίζουν, ας λύσουν το πρόβλημα έχοντας υπόψη τα εξής δεδομένα:

1. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να πληρώσουν τα 200 εκατομμύρια που χρωστάνε(το καθένα). Περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν και μόνο με την κρατική επιχορήγηση θα τα εξοφλήσουν στην… άλλη ζωή.
2. Τα δάνεια αυτά πρέπει να κουρευτούν. Είναι η μόνη ρεαλιστική λύση. Μπορεί να είναι προκλητικό, μπορεί να την πρότεινε ξεδιάντροπα ο Αδωνις, αλλά τι να κάνουμε; Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
3. Τα κόμματα πρέπει να δώσουν αναλυτικό λογαριασμό για το πού πήγαν τα λεφτά. Μπορεί οι δύο σημερινοί αρχηγοί, Μητσοτάκης και Γεννηματά, να μην ευθύνονται, αλλά τα κόμματά τους έχουν συνέχεια. Δεν δικαιούνται να σιωπούν ή να υπεκφύγουν. Ας δώσουν λογαριασμό και ας ζητήσουν ριζική λύση.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δικαίωμα να εκμεταλλευθεί πολιτικά το θέμα, αλλά πρέπει να συναινέσει και στη λύση του. Αυτή λύση πρέπει να είναι διακομματική και ρεαλιστική. Τα δάνεια να κουρευτούν όσο χρειάζεται και το υπόλοιπο να αποπληρωθεί σε λογικό χρονικό διάστημα.

Αυτή  είναι η μόνη λύση. Προκλητική για τους πολίτες ναι, αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική. Οσοι δεν την προκρίνουν ή δεν την αποδέχονται πρέπει να εξηγήσουν τι άλλο προτείνουν. Διότι η μοναδική (άλλη) λύση είναι να βάλουν λουκέτο τα δύο κόμματα,  πράγμα αδύνατον. Η δημοκρατία δεν το επιτρέπει.

Η λύση πρέπει να είναι θεσμική. Και πολύ αυστηρή, ώστε να μη δημιουργηθεί ξανά το ίδιο πρόβλημα. Ετσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να έχουμε επανάληψη αυτού του προκλητικού φαινομένου. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχουν πλέον λεφτά, αλλά και γιατί ουδείς τραπεζίτης είναι πλέον διατεθειμένος να βάλει το κεφάλι του στη θηλιά.

Εν κατακλείδι: αφού τα κόμματα που χρωστάνε δεν μπορούν να κλείσουν, όπως οι επιχειρήσεις, μοναδική λύση είναι να κουρευτούν τα δάνειά τους και να αποπληρώσουν τα υπόλοιπα. Προκλητική μεν λύση, αλλά δεν υπάρχει άλλη.

Αλλωστε, όπως είχε πει ο παλιός πρόεδρος της Γαλλίας Σαρλ Ντε Γκόλ, «το να κυβερνάς σημαίνει να διαλέγεις συνεχώς μεταξύ κακών λύσεων».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News