Δυόμισι ολόκληρα χρόνια είχαν να πατήσουν το ίδιο τερέν οι δύο ποδοσφαιριστές που την τελευταία 15ετία κυριάρχησαν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο: ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Λιονέλ Μέσι. Από τις 6 Μαΐου 2018, για την ακρίβεια, που αναμετρήθηκαν στο ισπανικό «Clasico» (Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης 2-2), λίγο πριν ο πορτογάλος σούπερ-σταρ μετακομίσει από τη Μαδρίτη στο Τορίνο. Σε ευρωπαϊκή διοργάνωση δεν είχε τύχει να βρεθούν αντιμέτωποι μετά το 2011. Η 34η συνάντησή τους, στον αγώνα της Μπαρτσελόνα εναντίον της Γιουβέντους για το Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν η πιο πολυαναμενόμενη ποδοσφαιρική «μονομαχία», όπως έγραψε η Mundo Deportivo.

Στάθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλον, στο χορτάρι του «Καμπ Νου», αλλά τι απογοήτευση! Το όπλο του Αργεντινού ήταν άσφαιρο. Ο μεγάλος του αντίπαλος «πυροβόλησε» δύο φορές από την άσπρη βούλα, ενώ εκείνος… θύμισε τον Μέσι που λατρέψαμε μόνο σε μια φοβερή ντρίμπλα του επί του «CR7». Το τελικό 0-3 διέκοψε με πάταγο ένα εντυπωσιακό σερί 11 ετών χωρίς ήττα στο γήπεδό τους, που οι Καταλανοί είχαν χτίσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Εδώ και 12-13 χρόνια ο ανταγωνισμός των δύο κορυφαίων παικτών του καιρού μας τους έχει βοηθήσει να σαρώσουν τρόπαια, ατομικά βραβεία και ρεκόρ, όπως τόνισε και ο Κριστιάνο μετά το παιχνίδι, όμως αυτή τη φορά, ούτε η επίσκεψη του Ρονάλντο στο «σπίτι» του Μέσι δεν έκανε τον Αργεντινό να ξαναβρεί το κέφι του για μπάλα. Οσο περισσότερο τον παρατηρείς, τόσο σιγουρεύεσαι ότι δεν διανύει ένα φυσιολογικό ντεφορμάρισμα, αλλά μια βαθιά αγωνιστική κατάθλιψη. Οτι παίζει επειδή τον υποχρεώνει το συμβόλαιό του, ο επαγγελματισμός του, χωρίς να απολαμβάνει το παιχνίδι. Δείχνει απογοητευμένος, παραιτημένος, συμβιβασμένος με τη μετριότητα της ομάδας του και τα άσχημα αποτελέσματα που, τελευταίως, είναι όλο και πιο συχνά.

Στο προηγούμενο ματς της Μπαρτσελόνα, αυτό στο οποίο ηττήθηκε από την Κάντιθ, ο Μέσι έχασε την μπάλα 30 φορές, στατιστικό που για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή μοιάζει με τυπογραφικό λάθος. Δεν ήταν αδιάφορος – κάθε άλλο. Κατέγραψε πέντε τελικές προς την αντίπαλη εστία, έκανε δύο καταπληκτικές πάσες, και τις γνωστές του αέρινες ντρίμπλες. Αλλά αυτό, ακριβώς, (φαίνεται να) είναι το δράμα του: τα «μαγικά» αυτού του υπέρ-χαρισματικού παίκτη, πλέον, δεν αρκούν για να χαρίσουν νίκες στην Μπαρτσελόνα.

Εφέτος παρακολουθούμε τον πιο «γήινο» Μέσι από τότε που εμφανίστηκε στην ποδοσφαιρική σκηνή. Εχει πετύχει μόλις επτά γκολ -τα πέντε από αυτά με πέναλτι- σε όλες τις διοργανώσεις, και δεν έχει μοιράσει ούτε μια ασίστ εδώ και δύο μήνες. Κι όμως, στα περισσότερα παιχνίδια της Μπαρτσελόνα είναι ο καλύτερός της παίκτης. Κουράστηκε να παλεύει μόνος. Και να τον κατηγορούν, από πάνω, ότι φταίει αυτός που δεν παίζει καλά ο Γκριζμάν. Ή, ότι δεν αφήνει τη διοίκηση και τον προπονητή να κάνουν τη δουλειά τους. Βαρέθηκε να ακούει και να διαβάζει ότι το πρόβλημα του συλλόγου είναι εκείνος. Κι όχι το καταφανέστατο έλλειμμα ποιότητας στο ρόστερ (στο κέντρο της άμυνας, στα χαφ και στην κορυφή της επίθεσης), ο ερασιτεχνικός σχεδιασμός των τελευταίων ετών, και ο τραυματισμός του πιο φορμαρισμένου παίκτη της ομάδας, Ανσού Φατί.

Πολύ σύντομα μπορεί τα πράγματα να γίνουν ακόμη χειρότερα. Στη La Liga η Μπαρτσελόνα μετράει, ήδη, τέσσερις ήττες σε 10 αγωνιστικές, και απέχει 12 βαθμούς από την κορυφή της βαθμολογίας. Στο Τσάμπιονς Λιγκ έχασε την πρωτιά στον όμιλό της για πρώτη φορά έπειτα από 13 διαδοχικές σεζόν. Κι όποτε τερμάτισε δεύτερη σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης, στη συνέχεια απέτυχε να προκριθεί από τον πρώτο νοκ-άουτ γύρο. Ο κίνδυνος να ξεμείνει από στόχους στο δεύτερο μισό της σεζόν, είναι υπαρκτός. Σε αυτή τη διόλου απίθανη περίπτωση, η εικόνα του Μέσι, «φυλακισμένου» σε μια παρηκμασμένη ομάδα που δεν έχει χρήματα για σοβαρές μεταγραφές, παρά μόνο για «μπαλώματα», θα προκαλεί θλίψη σε όλους όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο.

Στις αρχές του μήνα ο υπηρεσιακός πρόεδρος του συλλόγου, Κάρλος Τουσκέτς, δήλωσε κάτι που, μέχρι πρότινος, κανένας στην Καταλονία δεν θα τολμούσε να εκστομίσει: «Επρεπε να είχαμε πουλήσει τον Μέσι το περασμένο καλοκαίρι. Από οικονομικής πλευράς, τώρα θα βρισκόμασταν σε πολύ καλύτερη θέση». Φαίνεται πως, πλέον, η Μπαρτσελόνα μπορεί να φανταστεί το μέλλον της και χωρίς τον ηγέτη της, που της πρόσφερε όσα κανείς άλλος παίκτης στην ιστορία της. Αν τον αγαπά, οφείλει να τον απελευθερώσει (και) συναισθηματικά. Να τον βοηθήσει να ξαναβρεί τη χαρά στο γήπεδο. Γιατί η άμμος στην κλεψύδρα του, αδειάζει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News