Ο Τόμας Μίλερ, ο τελευταίος εν ενεργεία one-club legend, ο οποίος σε όλη του την ποδοσφαιρική ζωή υπηρέτησε έναν και μόνο σύλλογο, μετράει αντίστροφα. «Του χρόνου θα χρειάζομαι εισιτήριο για να μπω σε αυτό το γήπεδο», δήλωσε με ύφος περίλυπο στα τέλη Απριλίου, αμέσως μετά τον αγώνα της Μπάγερν Μονάχου εναντίον της Μάιντς. Ηταν το προτελευταίο εντός έδρας ματς της πρωταθλήτριας Γερμανίας στην εφετινή Μπουντεσλίγκα. Το τελευταίο θα διεξαχθεί το Σάββατο (10/5). Μπάγερν – Γκλάντμπαχ. Θα είναι το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του στο Μόναχο.

Θα ήθελε, ο επίλογος μιας σχέσης 25 ετών να γραφτεί αλλιώς. Να είναι σαν εκείνον του Φραντσέσκο Τότι στη Ρόμα, που αποχώρησε όταν το αποφάσισε ο ίδιος, σε ένα κατάμεστο γήπεδο που τον αποθέωνε. Το χειροκρότημα θα το εισπράξει και ο Γερμανός -οι οπαδοί της Μπάγερν των λατρεύουν-, όμως το δικό του «αντίο» δεν ήταν επιλογή του. Σκοπεύει να συνεχίσει την καριέρα του, και είναι αναγκασμένος να το κάνει μακριά από τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε, μεγάλωσε, αναδείχθηκε και κατέκτησε δόξα που ούτε ο ίδιος θα μπορούσε να φανταστεί. Σε κάποιο άλλο μέρος του Κόσμου, ξένο προς τον βαυαρικό τρόπο ζωής που τηρούσε ευλαβικά.

«Ακόμη και έπειτα από τόσα χρόνια», έγραψε στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του στο Instagram προς τους οπαδούς του συλλόγου, «και ανεξάρτητα από τα λεπτά που παίζω, εξακολουθώ να διασκεδάζω πολύ όταν βρίσκομαι στο γήπεδο με τα παιδιά. Θα μπορούσα εύκολα να φανταστώ, να παίζω αυτόν τον ρόλο και του χρόνου». Η Μπάγερν Μονάχου, όμως, αν και φημίζεται για την αγάπη με την οποία περιβάλλει τα παιδιά της, αποφάσισε να αφήσει τον αρχηγό της να φύγει. Δεν του πρότεινε, καν, να ανανεώσει το συμβόλαιό του με χαμηλότερες αποδοχές – θα το δεχόταν.

«Αν η οικονομική κατάσταση του συλλόγου ήταν σαν αυτή προ τριετίας, ίσως η απόφαση για τον Μίλερ να ήταν διαφορετική», εξήγησε ο επίτιμος πρόεδρος, Ούλι Χένες, και πρόσθεσε: «Η Μπάγερν Μονάχου πρέπει ξεκάθαρα να εξοικονομήσει χρήματα. Δεν έχουν απομείνει πολλά στα αποθεματικά μας. Για να συνεχίσουμε να κάνουμε σπουδαίες μεταγραφές, αύριο μπορεί να χρειαστεί να καταφύγουμε σε τραπεζικό δανεισμό. Αυτό θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για την Μπάγερν, και ελπίζω να μη συμβεί». Παράξενο, για έναν σύλλογο που το 2024 έκλεισε με κέρδη στον ισολογισμό του για 32η διαδοχική χρήση. Αλλά, για να το λέει ο Χένες, έτσι θα είναι.

«Σέβομαι αυτή την απόφαση», είπε ο Μίλερ. «Είμαι βέβαιος ότι το διοικητικό συμβούλιο και το εποπτικό συμβούλιο δεν την έλαβαν ελαφρά τη καρδία». Παρέμεινε αφοσιωμένος στην αγαπημένη του ομάδα ώς το τέλος. Μεγάλη μερίδα των οπαδών της, αντιθέτως, αντέδρασαν με οργισμένες αναρτήσεις στα social media. Θεωρούν ότι η διοίκηση «ζύγισε» την ηλικία του παίκτη (θα κλείσει τα 36 τον Σεπτέμβριο) και τις ετήσιες αποδοχές του (17 εκατ. ευρώ), και αποφάσισε σαν επιχείρηση – όχι σαν ποδοσφαιρική οικογένεια.

Σε κάθε περίπτωση, η έξοδος που επέλεξε για τον Μίλερ δεν τιμά την Μπάγερν. Φοράει τη φανέλα της από 10 ετών παιδάκι (εντάχθηκε στις ακαδημίες της το καλοκαίρι του 2000), και δεν την απαρνήθηκε ποτέ, αν και κατά καιρούς δέχτηκε εξαιρετικά δελεαστικές προτάσεις από άλλους συλλόγους. Από το 2008, που ο Γίργκεν Κλίνσμαν τον προώθησε στην πρώτη ομάδα, μέχρι πέρυσι, ήταν αναντικατάστατος. Ο Λουίς φαν Χάαλ είπε κάποτε ότι «ακόμη κι αν ο Ριμπερί και ο Ρόμπεν είναι διαθέσιμοι, ο Μίλερ θα παίζει πάντα στη δική μου Μπάγερν». Ενας προπονητής δεν τη λέει εύκολα τέτοια κουβέντα, για οποιονδήποτε παίκτη του.

Ο Μίλερ κατέκτησε τα πάντα με την Μπάγερν. Η μυθική του συλλογή περιλαμβάνει 32 τρόπαια: δύο «κούπες με τα μεγάλα αυτιά», δεκατρία πρωταθλήματα Γερμανίας (κανείς άλλος ποδοσφαιριστής δεν έχει να επιδείξει τόσες κατακτήσεις στην Μπουντεσλίγκα), έξι Κύπελλα Γερμανίας, δύο Ευρωπαϊκά και οκτώ γερμανικά Σούπερ Καπ, και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Αλλά το πιο μεγάλο του παράσημο ήταν ότι επί μιάμιση δεκαετία υπήρξε το «πρόσωπο» της Μπάγερν, εκφραστής των αξιών που ο σύλλογος πρεσβεύει και το καμάρι της Βαυαρίας. Μιλάει την τοπική διάλεκτο και παραμένει απλός, αυθεντικός, κατά το «Είμαστε αυτοί που είμαστε», που είναι ένα από τα moto της Μπάγερν.

Τι θέση παίζει; Καλή ερώτηση. Δεν είναι σέντερ-φορ, ούτε κρυφός επιθετικός ακριβώς, δεν είναι «δεκάρι», ούτε εξτρέμ. «Είμαι ένας ερμηνευτής των χώρων», είχε απαντήσει ο ίδιος όταν τον ρώτησαν. Ποτέ δεν ήταν ιδιαιτέρως γρήγορος, ή τεχνίτης, δεν είχε εντυπωσιακή σωματοδομή, αλλά έφτασε στην κορυφή. Κατά έναν παράξενο τρόπο βρισκόταν πάντοτε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή, για να σκοράρει, να πασάρει, ή να αμυνθεί. «Διάβαζε» το παιχνίδι όσο λίγοι ποδοσφαιριστές μπορούν.

Ο Μίλερ θα δώσει τις τελευταίες του παραστάσεις με τη φανέλα της Μπάγερν πολύ μακριά από το Μόναχο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων που θα διεξαχθεί τον Ιούνιο – Ιούλιο στις ΗΠΑ. Επειτα οι Βαυαροί θα τον τιμήσουν με έναν αποχαιρετιστήριο αγώνα, όπως ανακοίνωσε ο σύλλογος. Στο μεταξύ, ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2014 με την εθνική ομάδα της Γερμανίας αναζητεί τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Θα επιστρέψει, κάποτε, στο Μόναχο, αλλά πιστεύει πως είναι νωρίς ακόμη για να φορέσει το κοστούμι του παράγοντα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News