Δεν ήταν η πρώτη φορά, την περασμένη Κυριακή, που ο Βινίσιους Τζούνιορ υποχρεώθηκε να παίξει μπάλα, κλείνοντας τα αυτιά του στις ρατσιστικές επιθέσεις της εξέδρας. Για την ακρίβεια, ήταν η δέκατη από τότε που άρχισε να εμφανίζεται τακτικά στην ενδεκάδα της Ρεάλ Μαδρίτης, πριν από (περίπου) δυο χρόνια. Το βράδυ της Δευτέρας ανέβασε στον λογαριασμό του στο Twitter, βιντεάκι με ένα σωρό τέτοια περιστατικά. Τον αποκαλούν «μαϊμού», τον καλούν να φάει μπανάνες, απειλούν τη ζωή του, του εύχονται να πεθάνει.

«Κάθε εκτός έδρας αναμέτρηση είναι μία δυσάρεστη έκπληξη», αναφέρει στο post του ο 22χρονος βραζιλιάνος εξτρέμ. «Η κουβέντα που γίνεται, καταλήγει πάντα στο ότι πρόκειται για ‘’μεμονωμένες περιπτώσεις’’, για ‘’έναν οπαδό’’. Οχι, δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Είναι αλλεπάλληλα επεισόδια και συμβάντα σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας (και έχουν προβληθεί στην τηλεόραση)… Τι λείπει για να θεωρήσουμε εγκληματίες αυτούς τους ανθρώπους;».

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Vinicius Jr. ⚡️🇧🇷 (@vinijr)

Εχει απόλυτο δίκιο. Δεν ήταν πέντε, ούτε δέκα, όσοι φώναζαν ότι «ο Βινίσιους είναι μαϊμού». Ηταν εκατοντάδες. Αλλοι τόσοι τον περίμεναν με άγριες διαθέσεις να αποβιβαστεί από το πούλμαν της Ρεάλ, έξω από το γήπεδο της Βαλένθια. Οι περισσότεροι ήταν νέοι, συνομήλικοί του, και δεν έκαναν «πλάκα». Το μίσος ήταν ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, θυμάται το Athletic, τον είχαν παρομοιάσει με πίθηκο σε δημοφιλή εκπομπή της ισπανικής τηλεόρασης. Τον Ιανουάριο, σε έναν αυτοκινητόδρομο κοντά στο προπονητικό κέντρο της Ρεάλ, κάποιοι είχαν κρεμάσει από μια γέφυρα, μια τεράστια κούκλα που φορούσε τη φανέλα του. Τα media της Ισπανίας τον παρουσιάζουν συχνά με αρνητικό τρόπο: ως κυκλοθυμικό, άτακτο, ή ασεβή. Δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα (υποτιθέμενα) ελαττώματά του, παρά στις εναντίον του επιθέσεις. Οσο για τους ισπανούς διαιτητές, δεν δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο να τον προστατεύσουν από τα αντιαθλητικά χτυπήματα των αντιπάλων του – και είναι ο παίκτης που εφέτος δέχεται τα περισσότερα φάουλ από κάθε άλλον στα top-5 πρωταθλήματα της Ευρώπης.

«Εχουμε πρόβλημα συμπεριφοράς, εκπαίδευσης και ρατσισμού στη χώρα μας. Το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε, είναι να το αναγνωρίσουμε», παραδέχτηκε σε  συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (RFEF), Λουίς Ρουμπιάλες. Ασφαλώς, δεν είναι εύκολο να ξεριζώσεις κάποιες λάθος αντιλήψεις από μια ολόκληρη χώρα, όμως προκαλεί εντύπωση που μια λίγκα όπως η ισπανική, η οποία μεταδίδεται τηλεοπτικά σε όλη τη Γη, δεν έχει καταφέρει ακόμη να λάβει δραστικά μέτρα για να προστατεύσει το προϊόν της.

Το θλιβερό αυτό φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στα γήπεδα της Ισπανίας. Το 2019 ο Μάριο Μπαλοτέλι αποχώρησε από το γήπεδο την ώρα του αγώνα, επειδή δεν άντεξε να ακούει οπαδούς της Ελλάς Βερόνα να κάνουν ήχους μαϊμούδων και να τον αποκαλούν «νέγρο». Το 2020 οι παίκτες της Χέρτα Βερολίνου Κ16 παράτησαν το ματς με την Αουερμπαχ στη μέση, διαμαρτυρόμενοι για τη ρατσιστική επίθεση αντίπαλων οπαδών, ακόμη και παικτών, σε βάρος κάποιων συμπαικτών τους με καταγωγή από την Αφρική. Τέτοια κρούσματα υπάρχουν και στην εξαιρετικά οργανωμένη Πρέμιερ Λιγκ. Στην Ισπανία, όμως, το κακό παράγινε. Φταίνε, η ανοχή και η ατιμωρησία.

Στο «Μεστάγια», την ώρα που οι «λίγοι» εκτόξευαν τα αισχρά τους συνθήματα και χειρονομούσαν χυδαία εναντίον του Βινίσιους, οι πολλοί (46.000 θεατές) παρακολουθούσαν με αδιαφορία. «Δεν αρκεί να μην είσαι ρατσιστής, πρέπει να είσαι αντιρατσιστής», γράφει στο σημερινό της (Τρίτη) πρωτοσέλιδο η Marca. Και όταν ο ποδοσφαιριστής δεν άντεξε άλλο και διαμαρτυρήθηκε στον διαιτητή, εκείνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα παραπάνω, από το να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Τι προβλέπει αυτό το πρωτόκολλο; Την υποχρέωση της γηπεδούχου ομάδας να… παρακαλέσει τους οπαδούς της, από τα μεγάφωνα του σταδίου, να σταματήσουν τα ρατσιστικά συνθήματα.

Αν και για την καταπολέμηση της βίας έχουν γίνει πολλά σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο, για τον ρατσισμό δεν μπορεί κανείς να πει το ίδιο. Το 2003, γράφουν οι Times, πάλι στο «Μεστάγια», σε αγώνα Βαλένθια – Αρσεναλ για το Τσάμπιονς Λιγκ, οι μαύροι ποδοσφαιριστές της αγγλικής ομάδας είχαν υποφέρει από την εξέδρα. Μετά το ματς ο Πατρίκ Βιεϊρά, ο θρυλικός αρχηγός των «Κανονιέρηδων», είχε τονίσει στους ρεπόρτερ: «Ολοι στην UEFA είναι υποκριτές. Λένε διαρκώς ότι θα λύσουν το πρόβλημα (της ρατσιστικής συμπεριφοράς), αλλά το μόνο που κάνουν, είναι να επιβάλλουν στους συλλόγους αστεία πρόστιμα, των 2.000 και των 3.000 λιρών (2.300-3.400 ευρώ). Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει». Εκπρόσωπος της UEFA είχε απαντήσει -τότε- στον Βιεϊρά ότι η κριτική του ήταν αναιτιολόγητη. Είκοσι χρόνια μετά, ο γάλλος πρώην παίκτης (και σήμερα προπονητής) δικαιώνεται.

Ο βραζιλιάνος πρόεδρος, Λούλα ντα Σίλβα, αναφέρθηκε στα γεγονότα του «Μεστάγια» στο περιθώριο της συνόδου των G7: «Δεν είναι δίκαιο, ένα φτωχό αγόρι που προοδεύει στη ζωή, που έχει γίνει ένας από τους κορυφαίους στον Κόσμο, να δέχεται προσβολές σε κάθε γήπεδο που εμφανίζεται. Δεν θα το επιτρέψουμε». Η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών της Βραζιλίας, Μαρία Λάουρα ντα Ρόσα, δήλωσε έκπληκτη από τις αλλεπάλληλες ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος του παίκτη. «Ο Βινίσιους Τζούνιορ πήρε κόκκινη κάρτα επειδή δεν άντεξε όλα αυτά. Η κόκκινη κάρτα έπρεπε να δοθεί στον ρατσισμό», τόνισε. Το υπουργείο της ζήτησε από την κυβέρνηση και τις αθλητικές Αρχές της Ισπανίας να τιμωρήσουν τους δράστες, και κάλεσε τον πρεσβευτή της Ισπανίας στη Βραζιλία να δώσει εξηγήσεις για το περιστατικό της 21ης Μαΐου.

Το κύμα συμπαράστασης στον Βινίσιους ήταν εντυπωσιακό – μέχρι και συσκότιση του αγάλματος του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο ντε Τζανέιρο έγινε. Αντίδραση υπήρξε και από τον πρόεδρο της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, ο οποίος εξέφρασε την «πλήρη αλληλεγγύη» του στον βραζιλιάνο επιθετικό της Ρεάλ. Κάλεσε όλες τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και όλες τις λίγκες να υιοθετήσουν τη λύση που εφαρμόζει η παγκόσμια συνομοσπονδία στις δικές της διοργανώσεις: οριστική διακοπή του αγώνα σε βάρος της υπαίτιας ομάδας, εφόσον οι οπαδοί της δεν συμμορφώνονται με τις συστάσεις.

Η FIFA έχει έναν πολύ σοβαρό λόγο για να θέλει να κλείσει τα στόματα των ρατσιστών στα γήπεδα: ένα 100% παγκοσμιοποιημένο ποδόσφαιρο, χωρίς φυλετικά ή θρησκευτικά σύνορα, θα της αποφέρει πολύ μεγαλύτερα κέρδη. Αλλά η UEFA και οι ευρωπαϊκές λίγκες, δεν έχουν την ίδια πρεμούρα. Στον δικό τους περίγυρο, δυστυχώς, η έχθρα για το ξένο, το διαφορετικό, βασιλεύει ακόμη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News