Ο Φρανσουά Ολάντ περιγράφει στο βιβλίο του ένα τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον Βλαντίμιρ Πούτιν με το οποίο ο Ρώσος τον πληροφορούσε ότι οι Έλληνες απευθύνθηκαν στη Μόσχα για να τυπώσουν δραχμές. Κατά τον Ολάντ, ο Πούτιν φέρεται να σύστησε στην ελληνική κυβέρνηση σύνεση και υπακοή στις ευρωπαϊκές επιταγές. Ήταν η περίοδος που η Ρωσία είχε προσαρτήσει την Κριμαία και δεν είχε καμία διάθεση για σύγκρουση με τους Ευρωπαίους.

Ο Ολάντ δεν έχει λόγο να πει ψέματα. Άλλωστε επιβεβαιώνεται και από το τηλεφώνημα που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, παρουσία του Παναγιώτη Λαφαζάνη, προς τον ρώσο πρόεδρο, κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών μετά το δημοψήφισμα. Ο Λαφαζάνης επέμενε ότι η Ρωσία θα σπεύσει αρωγός της «επαναστατημένης» Ελλάδας, μάλιστα ο ίδιος είχε έτοιμο και ένα σχέδιο, πέρα από το ριφιφί στο Νομισματοκοπείο, για την απορρόφηση κεφαλαίων από τη Gazprom. Το τηλεφώνημα προς τον Πούτιν δεν απέδωσε και έτσι ο Τσίπρας κάθισε να συζητήσει με όρους του πραγματικού κόσμου. Η Ελλάδα δεν ήταν, τελικά, έτοιμη να πλεύσει σε νέες θάλασσες, όπως είχε πει πριν από λίγους μήνες, επισκεπτόμενος τη Μόσχα. Παρεμπιπτόντως, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επιμένει ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να χορηγήσει βοήθεια προς την Ελλάδα.

Τέλος πάντων, κατά κάποιον τρόπο, του είμαστε υποχρεωμένοι του Πούτιν που δεν τη βγάλαμε με δανεικά ρούβλια και έπειτα με δραχμές που θα είχαν αξία μόνο ως ταπετσαρία. Πριν πάρουμε βέβαια το νέο νόμισμα στα χέρια μας, θα είχαμε τα IOU, αυτούς τους εικονικούς τίτλους που θα λειτουργούσαν ως προσωρινό νόμισμα -ιδέα Βαρουφάκη, φυσικά. Και εδώ υπάρχει μία λεπτομέρεια που δεν είναι ευρέως γνωστή και είχε αποκαλύψει το 2016 ο Τάσος Τέλλογλου με άρθρο του στο Protagon. Οι ελληνικές αρχές είχαν έρθει σε επαφή με το Νομισματοκοπείο της Αυστραλίας προκειμένου να τυπωθούν εκεί τα IOU. Η επαφή έγινε λόγω των διασυνδέσεων που διατηρεί στη μακρινή ήπειρο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Η πληροφορία διέρρευσε μέσω Γερμανίας καθώς οι Αυστραλοί επικοινώνησαν με την ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη.

Η Ιστορία δεν γράφεται με υποθέσεις. Όμως αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν τις βάλεις επάνω στο τραπέζι. Πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν η συγκυρία ήταν διαφορετική; Αν, ας πούμε, ο Πούτιν έκρινε ότι είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας να υπονομεύσει το νόμισμα και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ναι, η λογική λέει ότι δεν θα το επιχειρούσε ποτέ καθώς θα ήταν στα όρια του casus belli. Όμως εύκολα θα μπορούσε να παίξει ένα παιχνίδι «εκβιάζοντας» τους Ευρωπαίους και δίνοντας ελπίδες στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και, αλήθεια, τι θα συνέβαινε αν ο Τσίπρας αποφάσιζε να αναμετρηθεί με την Ιστορία και το φαντασιακό της Αριστεράς; Τι θα γινόταν αν τραβούσε προς τα εκεί που έδειχνε το δημοψήφισμα; Και, σας παρακαλώ, μην πείτε ότι δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Τη σωφροσύνη του την είδαμε όταν επέλεξε τον Βαρουφάκη και το σχέδιό του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News