Χρόνιο νόσημα που δεν μεταδίδεται. Προκαλεί εντύπωση, σε κάποιους αρνητική, καθώς το δέρμα μοιάζει να έχει προσβληθεί από κάτι σοβαρό: ερυθρότητα (κοκκινίλα), λευκές πλάκες στο δέρμα, σε κάποιες περιπτώσεις προβλήματα με αλλοιώσεις στα νύχια. Οσο επικίνδυνη όμως και να μοιάζει αυτή η ασθένεια, δεν μεταδίδεται. Ο μόνος που πρέπει να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα είναι ο ασθενής. Ωστόσο, δεν είναι και απλό να αντιμετωπιστούν, καθώς δεν υπάρχουν «σταθερά συμπτώματα» ή κλινική εικόνα, για να μπορεί κάποιος να την αναγνωρίσει με απλό τρόπο. Είναι ολόκληρη διαδικασία κατηγοριοποίησης.

Οι βασικές κατηγορίες, δηλαδή ήπια και μέτρια προς σοβαρή, πολλές φορές δεν είναι ακριβείς στην περιγραφή των συμπτωμάτων που εκδηλώνει ο ασθενής. Για την αξιολόγηση της βαρύτητας της ψωρίασης χρησιμοποιούνται περισσότεροι από 40 διαφορετικοί δείκτες. Οι μετρήσεις που γίνονται για τη «βαθμολόγηση» της βαρύτητας της ψωρίασης συμπεριλαμβάνουν τον Δείκτη Εκτασης και Βαρύτητας της Ψωρίασης (PASI) και τον Δείκτη Γενικής Αξιολόγησης.

Και πάνω σε αυτές θα βασιστούν οι γιατροί, προκειμένου να αξιολογήσουν τη βαρύτητα της νόσου και να δώσουν την κατάλληλη αγωγή για να αντιμετωπίσουν τη νόσο, αν βέβαια υπάρχει. Καθώς για κάποιες περιπτώσεις, δεν υφίστανται διαθέσιμα φάρμακα.

Για παράδειγμα, στην ομάδα των ασθενών με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση, οι ασθενείς με μέτρια ψωρίαση συνθέτουν ακόμη μία, ανομοιογενή υποομάδα. Δεν μπορούν δηλαδή να τοποθετηθούν ξεκάθαρα σε συγκεκριμένη ομάδα αντιμετώπισης. Οι ασθενείς αυτοί μπορεί να παρουσιάζουν σημαντική ενεργότητα νόσου και ευρύ φάσμα εκδηλώσεων της ψωρίασης, με πιθανό αποτέλεσμα την επιδείνωση της ποιότητας ζωής (QoL) και την εμφάνιση άλλων παθήσεων, κάτι που κάνει ιδιαίτερα πολύπλοκη της διαχείριση της νόσου.

Η αντιμετώπιση σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει πλέον με ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μεγάλη μελέτης από την καθημερινή κλινική εμπειρία, όπως αυτή καταγράφηκε στη μελέτη APPRECIATE, η οποία παρουσιάστηκε στο 24ο Παγκόσμιο Συνέδριο Δερματολογίας.

Τα δεδομένα κατέδειξαν την αποτελεσματικότητα της δραστικής ουσίας απρεμιλάστη στην επίτευξη κλινικών ανταποκρίσεων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής σε ασθενείς, οι οποίοι ανήκουν σε αυτήν την «ενδιάμεση» κατηγορία, με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση. Τα άτομα αυτά, εκδηλώνουν συμπτώματα όπως κνησμός (φαγούρα) και προσβολή του τριχωτού της κεφαλής, των ονύχων και των παλαμών/πελμάτων.

Η μελέτη APPRECIATE είναι μία αναδρομική, συγχρονική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 480 ασθενείς από 87 κέντρα σε 6 χώρες της Ευρώπης. Σχεδιάστηκε ούτως ώστε να αποτυπώσει την κλινική εμπειρία με την απρεμιλάστη, όπως αυτή τεκμηριώνεται και περιγράφεται από τους κλινικούς ιατρούς και τους ασθενείς στην καθημερινή κλινική πρακτική.

Τα ευρήματα κατέδειξαν ότι παρόλο που είχαν μέτρια προσβολή του δέρματος, όπως μετρήθηκε από τον Δείκτη Έκτασης και Βαρύτητας της Ψωρίασης (PASI) με μέση τιμή 12,5 (±8,4), μεγάλο ποσοστό των ασθενών (89,4%) έπασχαν από ειδικές εκδηλώσεις της νόσου κατά την έναρξη της θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων του κνησμού (67,7%) ή και της προσβολής του τριχωτού της κεφαλής (67,7%), της προσβολής των ονύχων (37,9%) και των παλαμών και πελμάτων (23,8%).

Μετά από περίπου 6μήνες θεραπείας με απρεμιλάστη, η κλινική αξιολόγηση από τον θεράποντα ιατρό κατέδειξε κλινική βελτίωση ως προς τον κνησμό, την ψωρίαση του τριχωτού της κεφαλής, των ονύχων και των παλαμών και πελμάτων για τους περισσότερους ασθενείς που συνέχισαν τη θεραπεία. Υπήρξε επίσης μία αξιοσημείωτη βελτίωση στις σχετιζόμενες με το δέρμα εκβάσεις. Επίσης, στους ασθενείς χωρίς ειδικές εκδηλώσεις πέραν της προσβολής του δέρματος, παρατηρήθηκε βελτίωση στη βαθμολογία PASI.

Το πιο σημαντικό είναι ότι η θεραπεία με απρεμιλάστη βελτίωσε τη μέση βαθμολογία του Δερματολογικού Δείκτη Ποιότητας Ζωής (DLQI), ο οποίος αξιολογεί την ποιότητα ζωής των ενηλίκων ασθενών που πάσχουν από κάποια δερματική νόσο. Η μέση βαθμολογία του DLQI κατά την έναρξη της θεραπείας ήταν 13,4, γεγονός που υποδηλώνει πολύ μεγάλη επίδραση της νόσου στην ποιότητα ζωής. Οι ασθενείς με διαθέσιμη βαθμολογία που συνέχισαν να λαμβάνουν απρεμιλάστη μετά από 6 μήνες, βελτίωσαν τη μέση τιμή DLQI σε 5,6, η οποία ήταν σε μεγάλο βαθμό συγκρίσιμη μεταξύ όλων των υποομάδων ειδικών εκδηλώσεων.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν, συνάδουν με το γνωστό προφίλ ασφαλείας της απρεμιλάστης. Μετά από 6 μήνες θεραπείας, το 72,3% των ασθενών εξακολουθούσαν να λαμβάνουν τη θεραπεία κανονικά, ενώ από εκείνους που διέκοψαν τη θεραπεία, το 11,7% τη διέκοψε για λόγους ασφάλειας ή ανεκτικότητας, με τις πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες να είναι η διάρροια (3,3%), η ναυτία (3,3 %) και η κεφαλαλγία (1,9%).

«Σε μία σύνθετη και πολύπλευρη νόσο, όπως η ψωρίαση, τα δεδομένα από την καθημερινή κλινική πρακτική έχουν διαρκώς αυξανόμενη σημασία καθώς μας βοηθούν να κατανοήσουμε πλήρως τη θέση και την αξία των θεραπειών. Σε αυτό το πλαίσιο, η μελέτη APPRECIATE, η οποία αντικατοπτρίζει τη χρήση της απρεμιλάστης στην καθημερινή κλινική πρακτική σε διάφορες χώρες, παρέχει ιδιαίτερα σημαντικές πληροφορίες για τη διαχείριση των ασθενών με μέτρια προσβολή του δέρματος και με άλλες ειδικές εκδηλώσεις της νόσου», δήλωσε ο Βόλκερ Κοσιέλνι, , αντιπρόεδρος Διεθνών Ιατρικών Υποθέσεων, Φλεγμονωδών Παθήσεων και Ανοσολογίας της Celgene.

Τα συχνότερα συμπτώματα της ψωρίασης

• 92% απολέπιση του δέρματος
• 72% κνησμός (φαγούρα)
• 69% ερυθρότητα δέρματος
• 27% καταβολή (κούραση)
• 23% οίδημα
• 20% αίσθημα καύσου (καψίματος)
• 20% αιμορραγία στο δέρμα
• 89% ξεφλούδισμα ή απολέπιση σε περιοχές εκτός του κεφαλιού
• 62% ξεφλούδισμα ή απολέπιση στην περιοχή του κεφαλιού
• 62% πόνος στο δέρμα
• 22% προβλήματα στα νύχια

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News