Ο τρόπος και η υπόγεια κοινοβουλευτική και εξωθεσμική μεθόδευση με την οποία η κυβέρνηση διαχειρίζεται το ζήτημα του εκλογικού νόμου είναι αριστοτεχνική. Ταυτοχρόνως και χυδαία. Από πολιτικής πάντα απόψεως…

Ενώ για παράδειγμα διατείνεται ότι πρόκειται για μείζον θεσμικό ζήτημα και θέμα δημοκρατικής τάξης, το προεδρείο της Βουλής εξαντλεί (ή μάλλον ξεχειλώνει) όλες τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες συζήτησης, επεξεργασίας και ψήφισης. Οι ακροάσεις στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής έχουν ολοκληρωθεί, όμως η συζήτηση στην ολομέλεια και η ψήφιση θα γίνουν σε μία εβδομάδα, στις 20 Ιουλίου, παρά το γεγονός ότι άλλο νομοθετικό έργο δεν υπάρχει.

Γιατί επιλέγεται αυτή η αργόσυρτη διαδικασία; Προφανώς για να γίνουν παρασκηνιακές «διαβουλεύσεις», να εκδηλωθούν οι πρόθυμοι (όπως ο Λεβέντης), να πιεστούν οι αμφιταλαντευόμενοι (όπως το ΚΚΕ) και να ασκηθούν πολιτικές πιέσεις για την διαμόρφωση του σκηνικού.

Η πλέον χαρακτηριστική έκφραση της χυδαιότητας με την οποία αντιμετωπίζεται το ζήτημα αφορά την Χρυσή Αυγή.

Η κυβέρνηση έχει εκφράσει τη άποψή της δια του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, ο οποίος έχει περιγράψει το πλαίσιο, χωρίς να είναι βέβαιον ότι όλοι έχουν αντιληφθεί την τακτική.

«Δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι», έχει δηλώσει επανειλημμένως ο κ. Βούτσης και η θέση αυτή έχει πολλές «ουρές».

Κατ’ αρχάς, αν δεν είναι σαφές και δεδομένο, είναι μάλλον πιθανό ή πάντως φημολογείται εντόνως, ότι η κυβέρνηση εμμέσως ή μη συνομιλεί και διαπραγματεύεται παρασκηνιακώς με την Χρυσή Αυγή για την ψήφο της. Τι μπορεί να είναι το αντικείμενο της «συναλλαγής»; Αγνωστο, αλλά τα ανοιχτά ζητήματα (θα μπορούσαν να) είναι πολλά. Όπως για παράδειγμα το πάγωμα ή ξεπάγωμα της κρατικής χρηματοδότησης της νεοναζιστικής οργάνωσης…

Πέραν αυτού όμως, κάποιοι επιμένουν ότι η μεθόδευση είναι ένα ακόμη συγκεκαλυμμένο βήμα για την διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού που η κυβέρνηση θα θελήσει να διαμορφώσει εν όψει εκλογών, όποτε κι αν γίνουν αυτές.

Κατ’ αρχάς, ο εκλογικός νόμος θα ψηφιστεί ούτως ή άλλως, το θέμα είναι πότε θα εφαρμοστεί – στις επόμενες εκλογές, αν συγκεντρωθούν οι 200, ή στις μεθεπόμενες, αν είναι λιγότεροι.

Στην περίπτωση που η ΧΑ τελικά υπερψηφίσει, με τα όποια ανταλλάγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Βούτσης θα κάνουν ότι δεν έχει συμβεί τίποτε. Θα μιλούν απλώς για μία «προοδευτική θεσμική μεταρρύθμιση», που «αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα» στην χώρα και «δίνει πραγματική αξία στην ψήφο των πολιτών»…

Στην περίπτωση που η ΧΑ εν τέλει δεν υπερψηφίσει την πρόταση, η απάντηση είναι έτοιμη, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα αφήνουν να εννοηθεί όσοι έχουν «διαβάσει» την τακτική του Μεγάρου Μαξίμου: το νεοναζιστικό κόμμα θα «χρεωθεί» στον Μητσοτάκη, θα τονιστεί ότι «ΝΔ και ΧΑ» αντιδρούν στην δημοκρατική μεταρρύθμιση και το σκηνικό θα καλλιεργηθεί, δια της αναπαλαίωσης των όρων πόλωσης και διχασμού.

Κατά κάποιους, η ίδια η πρωτοβουλία και η ημερομηνία συζήτησης και ψήφισης του εκλογικού νόμου, μπορεί να είναι ένα ορόσημο της νέας περιόδου: από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας μπορεί και να κριθεί το πότε θα συρθούμε και πάλι σε πρόωρες εκλογές…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News