590
Ο γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί προτείνει ενίσχυση κάθε νεολαίου με 120.000 ευρώ εν είδει κεφαλαίου κινήσεως | EPA/BART MAAT

Πικετί: «Προίκα σε όλους» από το Κράτος, δεν είναι ουτοπία

Protagon Team Protagon Team 27 Σεπτεμβρίου 2019, 13:20
Ο γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί προτείνει ενίσχυση κάθε νεολαίου με 120.000 ευρώ εν είδει κεφαλαίου κινήσεως
|EPA/BART MAAT

Πικετί: «Προίκα σε όλους» από το Κράτος, δεν είναι ουτοπία

Protagon Team Protagon Team 27 Σεπτεμβρίου 2019, 13:20

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Τομά Πικετί «Κεφάλαιο και ιδεολογία» έκανε η εφημερίδα La Repubblica μέσω ανταπόκρισης από το Παρίσι, η οποία συνοδεύτηκε και από μίνι συνέντευξη για όλα τα θέματα που πραγματεύεται ο γάλλος οικονομολόγος στο νέο έργο του. Η ανταποκρίτρια παρουσίασε στο κοινό του ιταλικού εντύπου διθυραμβικά τον συγγραφέα, με ένα υπερβολικό όσο και αμφίσημο σχήμα λόγου (το οποίο θυμίζει συγχρόνως και τον… Γκέμπελς και τον… Βισκόντι), κάτι που ο ίδιος μάλλον δεν θα επιθυμούσε να δει τυπωμένο: «Ο Τομά Πικετί επιστρέφει και οι πλούσιοι τρέμουν» έγραψε.

Τέλος πάντων, ο Πικετί αναλύει σε λίγες αράδες τη σκέψη του, κάνοντας την απαραίτητη ανάλυση του κόσμου μας όπως διαμορφώθηκε ιστορικά και υπογραμμίζοντας ότι η προσωπική θέση του είναι πάντα υπέρ της προόδου της ανθρωπότητας: «Το βιβλίο μου αρχίζει με ένα σχόλιο, αισιόδοξο θα έλεγα, για τη θαυματουργική βελτίωση της εκπαίδευσης και της υγείας. Μέσα σε δύο αιώνες ζήσαμε εποχές μεγάλης προόδου αλλά και φρικτές φάσεις οπισθοδρόμησης. Στο διάστημα αυτό υπήρξε αγιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, που σήμερα παρατηρούμε ότι έχει επεκταθεί στους φυσικούς πόρους και στις πληροφορίες».

Περνώντας στο σήμερα, ερμηνεύει το πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι ως εξής: «Η κατάσταση έχει διαμορφωθεί από τα γεγονότα της δεκαετίας του ‘80» λέει, και αμέσως τα ονοματίζει. Από τη «συντηρητική επανάσταση» που φέρει την υπογραφή του Ρόναλντ Ρίγκαν και από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης. Αυτά -και καθ’ υπερβολήν- «τόνωσαν την ιδεολογία της αγοράς και μάλιστα ως αυτορρυθμιζόμενης αγοράς». Η Ρωσία, λέει, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: χωρίς την εμπειρία της ιδιωτικής περιουσίας επί 70 χρόνια, πέρασε ξαφνικά σε μία φάση κατά την οποία οι φυσικοί πόροι ανήκουν σε δέκα ολιγάρχες. Παρά ταύτα, θεωρεί ότι δεν βιώνουμε «το τέλος της Ιστορίας», καθώς «η κίνησή της είναι σαν του εκκρεμούς».

Σε ορισμένες περιόδους, «οι λαϊκές κινητοποιήσεις έφεραν τους σοσιαλδημοκράτες στην εξουσία, και υπήρξε πλήρης αλλαγή προτεραιοτήτων». Οι κινητοποιήσεις ή οι κοινωνικές συγκρούσεις «είναι ισχυρά στοιχεία στο ιστορικό προτσές, αλλά δεν αρκούν». Χρησιμοποιεί τη Ρωσία για να στηρίξει την άποψή του: «Οι μπολσεβίκοι δεν είχαν σκεφτεί τα επακόλουθα, έτσι κατέληξαν να είναι το πιο ανελεύθερο καθεστώς της ιστορίας. Και, κατόπιν, μετά την πτώση του κομμουνισμού, το νέο καθεστώς έγινε ο καλύτερος σύμμαχος του σούπερ καπιταλισμού».

Του απευθύνεται, από την ανταποκρίτρια, η εξής ερώτηση: «Προτείνετε το κράτος να πληρώνει μία “προίκα σε όλους”. Αλήθεια, το πιστεύετε πραγματικά αυτό;»

Ο Πικετί δίνει την εξής απάντηση: «Δεν είναι ουτοπία. Τα συστήματα ενίσχυσης του εισοδήματος είναι ήδη πολιτική πολλών ευρωπαϊκών χωρών, αλλά ανακατανομή του κεφαλαίου ακόμη δεν υφίσταται. Σήμερα τα δύο τρίτα του πληθυσμού δεν κληρονομούν τίποτα. Το σύστημα που προτείνω στοχεύει να επιτρέψει σε όλους, στα 25 έτη τους να λάβουν 120 χιλιάδες ευρώ ώστε να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση, να αγοράσουν ένα σπίτι, να υλοποιήσουν σχέδια».

H επόμενη ερώτηση έρχεται φυσιολογικά: «Πού θα βρείτε τα λεφτά; Σκέφτεστε έναν φορολογικό συντελεστή έως 90% για τα υψηλότερα εισοδήματα. Μήπως μισείτε τους πλουσίους;»

Ο Πικετί απαντά: «Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, στις ΗΠΑ στα μέσα του 20ού αιώνα, αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου έχει υπάρξει ανακατανομή της ιδιοκτησίας γης. Σήμερα, δυστυχώς, φαίνεται ότι είμαστε πολύ μακριά από εκείνες τις εποχές».

Τελικά οι πλούσιοι της Γης μάλλον δεν τρέμουν και πολύ μπροστά στις ιδέες του Πικετί, αφού δεν πρόκειται αυτοί να «ξηλωθούν» για την προικοδότηση της απένταρης νεολαίας με κοινωνικό εισόδημα. Εξάλλου ούτε ο ίδιος ο γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας επιθυμεί να καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία, ένα από τα θεμέλια της αστικής δημοκρατίας – απλώς τη θέλει «εντός λογικών ορίων». Τουτέστιν ενοχλείται από τον «ελιτίστικο και αυταρχικό φιλελευθερισμό», από τους «τυφλωμένους» Κροίσους και τη μακαριότητά τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...