Αυτή τη βραδιά θα τη θυμάται σε όλη του τη ζωή. Ο Ενέα Μιχάι δεν είχε αγωνιστεί ούτε σε ένα παιχνίδι της regular season. Μόνο σε δύο ματς Κυπέλλου, και σε ένα των πλέι-οφ. Δεν είχε σκοράρει ούτε μια φορά στις 52 εμφανίσεις του ως επαγγελματίας. Ούτε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ούτε με την προηγούμενη ομάδα του (Παναιτωλικός). Στο κυριακάτικο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έπαιξε ως αλλαγή. Και στο 90′, ο 22χρονος στόπερ πέτυχε το γκολ που μπορεί να στείλει τον «Δικέφαλο του Βορρά» στους προκριματικούς του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ.

Το ίδιο γκολ γκρέμισε τα όνειρα του Ολυμπιακού, να γίνει μόλις η τρίτη ομάδα στα χρονικά της Α’ Εθνικής -μετά τον Παναθηναϊκό του Μπόμπεκ (1963-1964) και τον περυσινό ΠΑΟΚ- που κατακτά το πρωτάθλημα αήττητη, ή και να καταρρίψει το μυθικό ρεκόρ των «ερυθρόλευκων» του Λάκη Πετρόπουλου, οι οποίοι στο διάστημα 1972-1974 είχαν συμπληρώσει 58 διαδοχικά ματς πρωταθλήματος χωρίς να χάσουν ούτε ένα. Το σερί του Ολυμπιακού του Μαρτίνς σταμάτησε στους 43 αγώνες. Η προηγούμενη ήττα του είχε σημειωθεί στις 30 Σεπτεμβρίου 2018. Πάλι από τον ΠΑΟΚ, πάλι στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», πάλι με 1-0.

Στο Φάληρο ο ΠΑΟΚ «θυμήθηκε» τον παλιό, καλό του εαυτό της περασμένης σεζόν. Δεν έπαιξε σούπερ μπάλα, όμως ήταν μαχητικός και θαρραλέος. Αντίθετα με τον Ολυμπιακό, που μετά το δοκάρι του Ρούμπεν Σεμέδο (στο πρώτο ημίχρονο) «άραξε» στην ισοπαλία. Στο δεύτερο 45λεπτο οι παίκτες του Μαρτίνς έμοιαζαν να περιμένουν το σφύριγμα της λήξης. Κινητοποιήθηκαν μόνον όταν ο Μιχάι πέτυχε το γκολ. Στις καθυστερήσεις του αγώνα δημιούργησαν τρεις καλές φάσεις στην περιοχή του Πασχαλάκη, αλλά ήταν, πια, πολύ αργά…

Οι οπαδοί απογοητεύτηκαν, όμως οφείλουν να δείξουν κατανόηση. Ο Ολυμπιακός άρχισε την προετοιμασία του για την εφετινή σεζόν στις 10 Ιουνίου του 2019. Επαιξε το πρώτο του επίσημο παιχνίδι (το 0-0 με την Βικτόρια Πλζεν) στις 23 Ιουλίου και θα αγωνίζεται τουλάχιστον έως τις 6 Αυγούστου, που είναι προγραμματισμένη η ρεβάνς με τη Γουλβς για το Γιουρόπα Λιγκ. Το ματς αυτό θα είναι το υπ’ αριθμόν 59 που θα δώσει η ομάδα μέσα στη χρονιά. Μιλάμε για ένα εξοντωτικό πρόγραμμα, πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα, που δικαιολογεί απολύτως εμφανίσεις όπως η χθεσινή.

Μια… Ιταλίδα στο Μαρούσι

Μαζί με τους οπαδούς του Ολυμπιακού, απογοητεύτηκαν και εκείνοι της ΑΕΚ. Λίγοι πίστευαν ότι ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να φύγει νικητής από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Ο δρόμος προς τη δεύτερη θέση έγινε, ξαφνικά, πολύ στενός. Η ομάδα τους, πάντως, έκανε -πάλι- το καθήκον της. Πιστοποιώντας, για άλλη μια φορά, την εξαιρετική δουλειά του Μάσιμο Καρέρα στο σύντομο χρονικό διάστημα που ο ιταλός προπονητής βρίσκεται στην Ελλάδα.

Η τελευταία νίκη, πριν από το χθεσινό 3-1, της ΑΕΚ ως φιλοξενούμενης του Παναθηναϊκού (στο πρωτάθλημα) ήταν τον Οκτώβριο του 2006. Με τον Φερέρ προπονητή, και σκόρερ τον Μαντούκα και τον Δέλλα (2-1). Μακρινές εποχές… Στα 13 επόμενα χρόνια, η ισοπαλία ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα που η «Ενωση» μπορούσε να αποσπάσει από τον Παναθηναϊκό στην έδρα του, με εξαίρεση έναν αγώνα Κυπέλλου το 2011.

Η ΑΕΚ του Καρέρα, όμως, έμαθε να παίζει καλύτερα εκτός έδρας – όπως συμβαίνει με πολλές ιταλικές ομάδες. Στα πλέι-οφ μετράει τέσσερα «διπλά» σε ισάριθμα ματς. Εχει σημειώσει 11 τέρματα ως φιλοξενούμενη, και σχεδόν τα μισά (6) ως γηπεδούχος. Και χθες (Κυριακή) έβαλε τρία γκολ στον Παναθηναϊκό, που στα τέσσερα προηγούμενα παιχνίδια του δεν είχε δεχθεί ούτε ένα.

Για δες καιρό που διάλεξε…

Η ήττα του Πανιωνίου (2-0) από τον Παναιτωλικό στη Νέα Σμύρνη, στον «τελικό» των πλέι-άουτ, ήταν πραγματικό «σοκ» για τους φίλους του. Αν και υπάρχουν, ακόμη, ελπίδες σωτηρίας, πολλοί φοβούνται ότι αυτό το αποτέλεσμα θα οδηγήσει την αγαπημένη τους ομάδα στον τρίτο υποβιβασμό της ιστορίας της, έπειτα από εκείνους του 1992 και του 1996. Τότε, είχε επιστρέψει αμέσως στην Α’ Εθνική, όμως αυτή τη φορά η δραματική οικονομική κατάσταση του συλλόγου δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας.

Το παράδοξο είναι, ότι αυτή η εξέλιξη έρχεται αμέσως μετά την πιο επιτυχημένη τετραετία των «κυανέρυθρων», που σε αυτό το διάστημα τερμάτισαν δύο φορές στην 5η θέση, μία στην 6η, μία στην 7η, έφτασαν στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας, και έπαιξαν στο Γιουρόπα Λιγκ. Στον αγωνιστικό χώρο ο Πανιώνιος πέτυχε μια σειρά από μικρά θαύματα, όμως τα τεράστια οικονομικά προβλήματα πριόνιζαν το κλαδί του. Ο Χρήστος Δάρας (παραιτήθηκε χθες από τη θέση του προέδρου) και ο Νίκος Ζαμάνης υποχρεώθηκαν να παραχωρήσουν μια σειρά από ταλαντούχους παίκτες, όμως το ταμείο ήταν, πάντα, μείον. Οι ποινές από την ΕΕΑ έπεφταν βροχή (ο Πανιώνιος μπήκε στη σεζόν με αφαίρεση έξι βαθμών), ενώ και οι οπαδοί του κουράστηκαν κι άρχισαν να τον εγκαταλείπουν.

Το προσεχές Σάββατο ο «Ιστορικός» παίζει το τελευταίο του χαρτί. Στο Περιστέρι πρέπει να αποσπάσει από τον Ατρόμητο καλύτερο αποτέλεσμα από εκείνο που θα φέρει η Ξάνθη στη Λάρισα. Διαφορετικά, θα ελπίζει μόνο σε μια (νέα) αναδιάρθρωση των κατηγοριών. Ούτε οι υποστηρικτές του δεν πιστεύουν ότι μπορεί, με κάποιο τρόπο, να σωθεί. Μετά τη λήξη του αγώνα με τον Παναιτωλικό, όσοι συγκεντρώθηκαν στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης είχαν την αίσθηση πως είναι απίθανο, ο Πανιώνιος να τη γλιτώσει. Αλλά στο ποδόσφαιρο (και στην Ελλάδα) τα πάντα μπορεί να συμβούν.

Δεν έφευγε χωρίς τίτλο

Φαβορί ήταν ο Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός, όμως, ήταν πολύ «διψασμένος» για τίτλο. Νίκησε τον μεγάλο του αντίπαλο με 3-0 σετ στον πρώτο τελικό (στο «Μελίνα Μερκούρη») και με 3-1 στον δεύτερο (στον Αγιο Θωμά), και αναδείχτηκε πρωταθλητής στη Volley League των Ανδρών. Για να τηρηθεί η παράδοση που τον θέλει να κατακτά τουλάχιστον έναν τίτλο σε κάθε δεκαετία μετά το 1940.

Η «σκούπα» έγινε, εφέτος, με μόλις δύο νίκες, λόγω κορονοϊού. Στου Ρέντη ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αντιδράσει. Χθες (Κυριακή) πήρε το πρώτο σετ (25-22) και προηγήθηκε στο δεύτερο. Αλλά, όταν μπήκε στο παιχνίδι ο Σωτήρης Πανταλέων, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ των «πράσινων»: 25-22, 25-15 και 25-13. Την προηγούμενη φορά που είχε στεφθεί πρωταθλητής (2006), ο εμβληματικός αρχηγός του Παναθηναϊκού ήταν 26 ετών. Τον περασμένο μήνα έκλεισε τα 40. Δεν αποχωρούσε «με τίποτα» από τη δράση, εάν δεν κατακτούσε ακόμη έναν τίτλο.

Για τον Παναθηναϊκό ήταν ο υπ’ αριθμόν 19 (σύμφωνα με την καταμέτρηση των πανελληνίων πρωταθλημάτων από την ομοσπονδία και τη λίγκα). Για τον προπονητή του, Δημήτρη Ανδρεόπουλο, ο πρώτος. Εχει πανηγυρίσει κι άλλους πέντε, ως παίκτης.

Πέναλτι του Ρονάλντο ίσον γκολ

Η εκπληκτική, εφέτος, Αταλάντα από το χαροκαμένο Μπέργκαμο απείχε ελάχιστα λεπτά από μια τεράστια νίκη στο Τορίνο, απειλώντας τη Γιουβέντους να την πλησιάσει επικίνδυνα στη βαθμολογία. Αλλά, το δεύτερο πέναλτι που «σφύριξε» ο διαιτητής υπέρ της «Γηραιάς Κυρίας», στο 90′, της έδωσε την ευκαιρία να ισοφαρίσει (2-2) και να αποφύγει πιθανές περιπέτειες. Εκτελεστής από την άσπρη βούλα ήταν, και τις δυο φορές, ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Ο «CR7» έχει, πλέον, 11 στα 11. Κανένας άλλος παίκτης στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεν έχει καταφέρει να ευστοχήσει σε ποσοστό 100%, σε τόσες πολλές εκτελέσεις πέναλτι αυτή τη σεζόν.

Ο -τριανταπεντάρης, πια- Ρονάλντο, που ετοιμάζεται να στεφθεί ξανά πρωταθλητής, έφτασε τα 28 γκολ στη Serie A (σε ισάριθμες συμμετοχές) κι έχει πετύχει ένα λιγότερο από τον πρώτο σκόρερ του ιταλικού πρωταθλήματος, Τσίρο Ιμόμπιλε. Μέσα στο 2020 έχει σκοράρει 20 φορές. Αν συνεχίσει έτσι, δεν θα δυσκολευτεί να προσπεράσει τον συνάδελφό του της Λάτσιο.

Ισως, όμως, καταφέρει κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό: να ξεπεράσει και τα 34 γκολ που έχει πετύχει στην Μπουντεσλίγκα (η οποία ολοκληρώθηκε) ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Χρειάζεται άλλα επτά τέρματα (σε έξι αγωνιστικές), και το «Χρυσό Παπούτσι» του κορυφαίου «γκολτζή» της Ευρώπης θα είναι δικό του. Για πέμπτη φορά στην καριέρα του και πρώτη μετά το 2015.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News