Ανοιχτά μάτια και, κυρίως, αυτιά. Μέσα σε έξω από την Ελλάδα. Προς ό,τι πολύτιμο, ό,τι νέο, ό,τι σημαντικό καθιερωμένο υπάρχει στον κόσμο της μουσικής και περί αυτήν. Ιδού ο κοινός παρονομαστής των δύο νέων πυλώνων στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Μετά τα χρόνια του αείμνηστου Χρήστου Δ. Λαμπράκη, που διοίκησε με εξίσου ανοιχτά μάτια και αυτιά, το όνειρο ζωής του, που ήταν το Μέγαρο Μουσικής, η διοίκηση στο σημαντικό μουσικό θεσμό της Αθήνας μοιάζει να έχει πολλά κοινά με κείνον. Και ακόμη και λόγω ονομάτων – και εμπειριών τους – να προκαλεί ένα αίσθημα αισιοδοξίας για την ανάκτηση του (μουσικού, αν μη τι άλλο) κύρους του.

Το Παρίσι είναι ένας ακόμη κοινός παρονομαστής. Εκεί ζει και έχει ως την κυρίως έδρα του ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, δεξιοτέχνης πιανίστας και δεινός πολιτιστικός μάνατζερ Γιάννης Βακαρέλης. Και, αντίστοιχα, εκτείνει την δραστηριότητά του ο νέος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Μεγάρου, Νίκος Πιμπλής, ως δικηγόρος Αθηνών μεν (από το 1996), αλλά και Παρισίων (από το 1994). Με άξονα κυρίως το Χρηματιστηριακό Δίκαιο και το Δίκαιο της Κεφαλαιαγοράς, το τραπεζικό και χρηματοοικονομικό δίκαιο, κ.λπ.

Όμως ο Νίκος Πιμπλής, που είχε χρηματίσει και μέλος του διοικητικού συμβουλίου, όπως και νομικός σύμβουλος, στον άλλο πόλο δραστηριότητας του Χρήστου Δ. Λαμπράκη, τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, έχει με κάποιον τρόπο το ίδιο ατού με τον Γιάννη Βακαρέλη. Δεν είναι μουσικός, όπως εκείνος, αλλά η σχέση του με την μουσική είναι μεγάλη. Μια μεγάλη αγάπη, που επικουρείται από την γνώση.

Ο διευθύνων εταίρος της δικηγορικής εταιρείας Παπαδημητρίου – Πιμπλής και Συνεταίροι, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Paris I, έκανε μεταπτυχιακό στο ιδιωτικό διεθνές δίκαιο στο Paris II και χρημάτισε νομικός σύμβουλος του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής χρηματιστηριακών αγορών του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Ο γεννημένος στη Θεσσαλονίκη διεθνής έλληνας πιανίστας, με σπουδές στο Κρατικό Ωδείο και την περίφημη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης, βραβευμένος το 1979 στο διαγωνισμό «Βασίλισσα Σοφία» της Μαδρίτης, έχει συνεργαστεί και συμπράξει με τα μεγαλύτερα ονόματα της λεγόμενης κλασικής μουσικής, στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του πλανήτη: Μστίσλαβ Ροστροπόβιτς, Λορίν Μααζέλ, Ζούμπιν Μέτα, Κουρτ Μαζούρ, Γιεχούντι Μενούχιν, Νέβιλ Μάρινερ είναι μερικά από αυτά. Το περίφημο Musikverein της Βιέννης, η αίθουσα της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, η Κονσέρτγκεμπαου του Άμστερνταμ μέχρι το Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης και πολλοί άλλοι χώροι έγιναν μάρτυρες του πιανιστικού ήχου του. Και αυτό πέρα από βραβευμένες, πάμπολλες, ηχογραφήσεις του.

Όμως από το 1992 ο Γιάννης Βακαρέλης ανέλαβε να στήσει και να συστήσει διεθνώς έναν σημαντικό, πλέον, ελληνικό μουσικό θεσμό: το Φεστιβάλ Ναυπλίου. Για την δράση του οποίου – και όχι μόνον – ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε, το 2000, το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Ο ίδιος δε, στην Ελλάδα, κατέγραψε ακόμη και τολμηρές συνεργασίες, όπως εκείνη με τον Μανώλη Μητσιά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News