Οσοι άκουσαν τον Αλέξη Τσίπρα να λέει πως «όταν εγώ ήμουν στο Μαξίμου, δεν ήμουν happy traveller, καθόμουν μέχρι τις 3 και 4 το πρωί για να βρω λύσεις σε ασφυκτικές συνθήκες» και σχημάτισαν την εντύπωση ότι εξυμνεί τα ξενύχτια, μάλλον έχασαν το μήνυμα. Το μήνυμα ήταν ότι διέθετε και διαθέτει «ενσυναίσθηση» και –κυρίως– ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός δεν διαθέτει και ότι κάνει διακοπές.  

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως Πρωθυπουργός, κάνει ποδήλατο και παίζει μπάσκετ. Και πηγαίνει για μπάνιο στα Χανιά. Ο Τσίπρας, μετά την κυβερνητική θητεία του, έκανε μαθήματα και απέκτησε δίπλωμα για φουσκωτό. Και νοίκιασε σπίτι μπροστά στη θάλασσα. Πού είναι το πρόβλημα; Τον κατηγόρησε κανένας ότι το σωστό θα ήταν να αποκτήσει δίπλωμα χειριστή κλαρκ (περονοφόρου ανυψωτικού) για να δει πώς βγαίνει το μεροκάματο στη λαχαναγορά;

Ο Τσίπρας έχει κατηγορήσει, ήδη από το 2020, τον Μητσοτάκη για «αποκρουστική έλλειψη ενσυναίσθησης για όσα περνούν σήμερα οι έλληνες πολίτες». Και αυτή έγινε η βασική γραμμή και η στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια που κάνει κάθε αντιπολίτευση να αποδομήσει την εικόνα του Πρωθυπουργού. 

Στο πλαίσιο αυτό, ο Μητσοτάκης κατηγορείται ότι ταξιδεύει, ενώ και ο Τσίπρας έκανε ακριβώς το ίδιο ως Πρωθυπουργός. Μέχρι τώρα η συντριπτική πλειονότητα των ταξιδιών και των δύο ήταν στο πλαίσιο των πρωθυπουργικών καθηκόντων τους. Ελάχιστα ήταν ιδιωτικά. Και οι δύο έκαναν κάθε χρόνο ολιγοήμερες διακοπές. Σε σπίτι ή σε ξενοδοχείο ή ακόμη και σε θαλαμηγό, όπως είδαμε από τον έναν εκ των δύο. Και οι δύο επιλέγουν για τα παιδιά τους την ιδιωτική εκπαίδευση. Πού είναι το πρόβλημα;

Οι Πρωθυπουργοί ταξιδεύουν, είναι μέρος της δουλειάς τους, και κρίνονται από τα αποτελέσματα που φέρνουν αυτά τα ταξίδια για τη χώρα. Και κάτι κάνουν στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους, όπως κάθε άνθρωπος. 

Μετρητής ενσυναίσθησης δεν έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής και ακόμη κι αν βρίσκεται στα σπάργανα (από τον Ελον Μασκ ή κάποιον άλλο πρωτοπόρο) απέχουμε μάλλον από το σημείο όπου θα τον έχουμε στο τραπεζάκι του σαλονιού για να μετράμε μόνοι μας τους πολιτικούς που βλέπουμε στην τηλεόραση και να αποφασίζουμε ποιον θα ψηφίσουμε στις εκλογές. 

Επομένως, πού στηρίζεται το επιχείρημα Τσίπρα; Σε μια πολύ απλή συνταγή που είναι δοκιμασμένη επί χρόνια στη χώρα μας και έχει αποφέρει «θαύματα» για πολλούς ανθρώπους. Είναι το μαγικό φίλτρο της περιόδου της Μεταπολίτευσης που παρότι σώνεται, λιγοστεύει με τα χρόνια, όσοι έχουν τη μαστοριά και ξέρουν να το χρησιμοποιούν (ή, την έλαβαν ως μεταλαμπάδευση από παλαιότερους «μάστορες»), μπορούν ακόμα και σήμερα να πετύχουν αρκετά πράγματα.  

Μη σας κουράσω, το φίλτρο λέγεται «ηθικό πλεονέκτημα». Πού βασίζεται; Πουθενά. Αυτή είναι η ομορφιά του. Αρκεί να πεις ότι το έχεις και να δηλώνεις «αριστερός» και «ευαίσθητος». Η δήλωση αυτή ενεργοποιεί αυτομάτως μια διαδικασία που λαϊκά θα την ονομάζαμε «δύο μέτρα και δύο σταθμά» και επιτρέπει τα πάντα (οι διακοπές σε θαλαμηγό και τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι τίποτα) χωρίς να μπορεί να σε κατηγορήσει κανένας για έλλειψη ενσυναίσθησης. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News