Σπάνια μπόρεσαν να με πείσουν οι οικολόγοι. Ιδιαίτερα οι οικολόγοι του ακτιβισμού, του φανατισμού, που θέλει να μας επιβάλλει πρότυπα παντού, με στόχο τη σωτηρία του πλανήτη. Όσο το ψάχνω διαπιστώνω, ότι πολλά από αυτά που προτείνουν, οδηγούν μάλλον σε αδιέξοδο παρά σε σωτηρία. Δεν είμαι προκατειλημμένος Το θέμα με απασχολεί χρόνια και το αντιμετωπίζω, ή προσπαθώ τουλάχιστον, με βάση τη λογική, τον κοινό νου, την πολύπλευρη πληροφόρηση μέσα από βιβλία και το Διαδίκτυο, τις συζητήσεις με φίλους και ειδικούς.

Πώς για παράδειγμα είναι οικολογική μια καλλιέργεια 50 στρεμμάτων, όταν γύρω της 1.000 στρέμματα χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα; Πώς η γενικευμένη οικολογική καλλιέργεια χαμηλής στρεμματικής απόδοσης, με χρονιές υποχρεωτικής αγρανάπαυσης, αν γενικευτεί, μπορεί να θρέψει τον πλανήτη; Θα ξηλώσουμε τα δάση και θα τα καλλιεργούμε; Μα θα αυξηθούν τα αέρια του θερμοκηπίου. Πώς σώζεται ο κόσμος αγοράζοντας, έστω «καθαρά», βιολογικά προϊόντα; Πώς ο πολύς κόσμος θα τα  αγοράζει, αφού είναι ακριβά; Μήπως στην ουσία πρόκειται για μια εγωιστική αντίληψη κάποιων, που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν και οι υπόλοιποι να κόψουν τον λαιμό τους;

Με ποια στοιχεία απαγορεύονται στην Ευρώπη και την Ελλάδα οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί, σπόροι κ.λπ., χωρίς καμιά επιστημονική έρευνα να αποδεικνύει βλαβερές συνέπειες για τον άνθρωπο; Στο όνομα ότι μπορεί κάποτε να αποδειχθούν; Δεν θυμίζει Μεσαίωνα αυτό; Κι όμως αυτοί οι σπόροι δίνουν μεγάλες σοδειές και, το κυριότερο, με λίγα ή χωρίς φυτοφάρμακα και λιγότερο νερό! Αυτό δεν είναι οικολογικό; Είναι επιχείρημα το γεγονός ότι τους παράγει η κακή MONSANTO; Γιατί τους επιτρέπει ο πανίσχυρος και αυστηρός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων στις ΗΠΑ; Με την απαγόρευση της έρευνας και της χρήσης γεννετικά τροποποιημένων προϊόντων (ΓΤΟ) στην Ευρώπη, μήπως στρώνουμε τον δρόμο στις MONSANTO να μονοπωλούν τους σπόρους και τα τρόφιμα σε λίγα χρόνια; Πόσοι, αλήθεια, γνωρίζουν ότι νέα επαναστατικά και αποτελεσματικά φάρμακα προκύπτουν από τη χρήση ΓΤΟ; Αυτό είναι κατά του πλανήτη και των κατοίκων του;

Τα 437 πυρηνικά εργοστάσια λειτουργούν σε 33 χώρες, παράγουν το 16% της ηλεκτρικής ενέργειας παγκόσμια και έχουν μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ξέρω, θα πείτε ότι τα ατυχήματά τους σκορπίζουν τον όλεθρο και την καταστροφή. Πόσο ακριβές είναι αυτό; Από τα 17 ατυχήματα που έχουν συμβεί από το 1961, νεκροί από ακτινοβολία κατά το ατύχημα υπήρξαν μόνο στο Τσέρνομπιλ. Συγκεκριμένα 56 άνθρωποι. Σε όλα τα υπόλοιπα, συμπεριλαμβανομένης της Φουκουσίμα, μόνον 6 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, από άλλες αιτίες [πτώση αντικειμένων, καρδιακές παθήσεις κ.ά.]. Στο Τσέρνομπιλ αποδίδονταν, 20 χρόνια μετά, 4.000 θάνατοι από καρκίνο. Δεν θέλω να το αμφισβητήσω, αλλά όπως θα δείτε από την Έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας η έννοια «αποδιδόμενος θάνατος» σηκώνει πολύ νερό. Τα επιδημιολογικά στοιχεία της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας δείχνουν ότι δεν υπήρξε αύξηση των λευχαιμιών και των τερατογενέσεων σε σχέση με τις προ του 1986. Δείτε όμως εδώ πώς περιγράφει την κατάσταση ένα δημοφιλές βίντεο. Ψέμα και χυδαιότητα! Γιατί; Δεν τους αρκούσε η τραγικότητα των πραγματικών στοιχείων;

Επειδή όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ηλεκτρισμό, οφείλουμε να κάνουμε μια σύγκριση. Από το 1970 έως το 1992 σκοτώθηκαν 11.600 άνθρωποι στους θερμικούς και υδροηλεκτρικούς  σταθμούς, χωρίς να υπολογίζονται οι θάνατοι από την τοπική μόλυνση του περιβάλλοντος εξαιτίας της λειτουργίας τους. Στην πεδιάδα της Πτολεμαΐδας, που παράγεται το 60% της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, ο καρκίνος θερίζει. Είμαι υπέρ της συμμετοχής των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο. Όχι βέβαια με σκανδαλώδεις  επιδοτήσεις όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Οι μελλοντικές ανάγκες είναι τεράστιες –σκεφτείτε μόνο την Ινδία και την Κίνα– και δεν καλύπτονται με ΑΠΕ. Οι πυρηνικοί σταθμοί βελτιώνονται διαρκώς και ατυχήματα τύπου Τσέρνομπιλ είναι πρακτικά αδύνατον να επαναληφθούν. Το ενεργειακό μέλλον του πλανήτη βρίσκεται στην επίτευξη της ελεγχόμενης πυρηνικής σύντηξης, που θα μας δώσει στο μέλλον άφθονη, φθηνή και ασφαλή ενέργεια. Αν όμως καταργηθούν σήμερα τα πυρηνικά και σταματήσει η έρευνα, πώς θα επιτευχθεί αυτό;

Μέχρι το 1972 το εντομοκτόνο DDT έσωζε εκατομμύρια ζωές στον πλανήτη από την ελονοσία. Πρόκειται για ένα φθηνό και εξαιρετικά αποτελεσματικό εντομοκτόνο. Το 1972 οι οικολόγοι του Λονγκ Άιλαντ πέτυχαν την απαγόρευσή του, στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, επειδή θεωρήθηκε ύποπτο για τα αυγά και την αναπαραγωγή ενός τοπικού πτηνού. Με την απαγόρευση σταμάτησε και η χρήση του στην Αφρική, όπου εντοπίζονται τα περισσότερα κρούσματα μαλάριας και το DDT έκανε φοβερή δουλειά. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους, μέσα σε τριάντα χρόνια, εκατομμύρια, ναι, εκατομμύρια, άνθρωποι, κυρίως παιδιά μέχρι πέντε ετών. Μετά από τόσα θύματα και παγκόσμια κατακραυγή, οι «οικολόγοι» του EDF αναγκάστηκαν να συναινέσουν στην, υπό όρους, χρήση του στις χώρες αυτές. Ορισμένοι ακτιβιστές οικολόγοι ταλαντεύονται, όταν καλούνται να αποφασίσουν αν ο άνθρωπος και η ζωή του είναι στην κορυφή της περιβαλλοντικής προστασίας.

Αυτά, προς το παρόν, και θα επανέλθω. Δέχομαι κάθε σχόλιο, αλλά εκτιμώ τα τεκμηριωμένα. Διασκεδάστε με το βίντεο του George Carlin που μου έστειλε ένας φίλος οικολόγος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News