Όταν πρωτοάκουσα την είδηση ότι ο Σαμαράς σχεδιάζει έναν νέο εκλογικό νόμο, ξαφνιάστηκα και έψαξα να βρω τα σενάρια που κυκλοφορούν. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σχεδιάζουν οι επόμενες δημοτικές εκλογές να γίνουν με δύο ψηφοδέλτια, ένα αυτό των Δημάρχων και ένα αυτό των Δημοτικών Συμβούλων. Τέλεια, σκέφτηκα, οι πολίτες θα ψηφίζουν Δήμαρχο και όχι παράταξη και Δημοτικούς Συμβούλους από διάφορες παρατάξεις, ακόμα και ανεξάρτητους. Μια δημοκρατική αλλαγή για την τοπική αυτοδιοίκηση, μια ευκαιρία για συμμετοχή ανεξάρτητων υποψηφίων εκτός κομματικών παραπετασμάτων. Όταν έφυγε ο ενθουσιασμός ήρθε η απογοήτευση.

Στις εκλογές του 2010 στην Αθήνα υπήρχαν δύο υποψήφιοι, ο μέχρι τότε Δήμαρχος της Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης, συνεχιστής μιας σειράς Δημάρχων της ΝΔ με έμπειρους Δημοτικούς Συμβούλους εκλεγμένους ξανά και ξανά με Αβραμόπουλο και Μπακογιάννη, που έμοιαζε το απόλυτο φαβορί. Επίσης, ο Γιώργος Καμίνης, Συνήγορος του Πολίτη, ο οποίος κατέβαινε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της νεοσύστατης τότε ΔΗΜΑΡ.

Ο μετέπειτα Δήμαρχος ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα χάσει τόσο λόγω της παντοκρατορίας της ΝΔ στην Α' Αθηνών, όσο και γιατί το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν τον στήριξε ουσιαστικά μιας και ελάχιστοι έμπειροι της τοπικής αυτοδιοίκησης κατέβηκαν μαζί του φοβούμενοι το Βατερλώ.

Έτσι το εκλογικό αποτέλεσμα έφερε Δήμαρχο της Αθήνας τον Γιώργο Καμίνη με μια ομάδα νέων Δημοτικών Συμβούλων οι οποίοι είχαν εκλεγεί με ελάχιστους σταυρούς μιας και όλοι ψήφισαν την εναλλακτική πρόταση για την πόλη και όχι πρόσωπα που έτσι και αλλιώς τα περισσότερα δεν ήταν γνωστά στους κατοίκους. Η αντιπολίτευση από την άλλη μπορεί να είχε σαφώς λιγότερους Συμβούλους αλλά με σαφές πλεονέκτημα στους σταυρούς προτίμησης, ο πρώτος σε ψήφους Δημοτικός Σύμβουλος της πλειοψηφίας δεν νομίζω να περνούσε τον τελευταίο εκλεγμένο της παράταξης της ΝΔ. Επίσης, αρκετοί ήταν αυτοί που δεν εξελέγησαν από τον συνδυασμό της ΝΔ ενώ είχαν περισσότερες ψήφους από αρκετούς της πλειοψηφίας.

Έτσι λοιπόν με τον νέο εκλογικό νόμο τα πράγματα θα γίνουν έτσι ακριβώς όπως τους βολεύουν… Δεν θα μπω σε σενάρια για τους υποψηφίους του 2014 αλλά θα σας ζητήσω να σκεφτείτε τις εκλογές του 2010 με τον νέο εκλογικό νόμο που σχεδιάζουν.

Ο Γ. Καμίνης θα κέρδιζε τις εκλογές ως Δήμαρχος αλλά η πλειοψηφία των Δημοτικών Συμβούλων θα ήταν της ΝΔ. Ο Γ. Καμίνης θα καθόταν στη θέση του Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο και θα παρακολουθούσε τους Συμβούλους της ΝΔ να αποφασίζουν ό,τι θέλουν και να καταψηφίζουν ό,τι δεν τους αρέσει. Ναι μεν θα ήταν η κεφαλή της πόλης αλλά στο παραδίπλα γραφείο ο Νικήτας Κακλαμάνης απολύτως νόμιμα θα συνεδρίαζε με τον συνδυασμό του που κατείχε την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο και θα χάραζε την πολιτική της Αθήνας. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα υπέγραφε την παραίτησή του μη μπορώντας να ανεχτεί αυτή την απαράδεκτη, αλλά απολύτως νόμιμη κατάσταση.

*Το παραπάνω παράδειγμα ουδεμία σχέση έχει με το μέλλον των Δήμων μας και είναι προϊόν φαντασίας του αρθρογράφου.

**Εδώ θα διαβάσετε το άλλο μεγάλο κόλπο για τον έλεγχο των εκλογών στην Αθήνα

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News