Αντέχουμε το κόστος του καρκίνου;
Ο καρκίνος θα κοστίζει στην παγκόσμια οικονομία 25,2 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2050. Τα μισά από αυτά τα χρήματα θα αφορούν μόλις πέντε μορφές καρκίνου.
Για να καταλάβουμε τα μεγέθη, τα 25,2 τρισ. ισοδυναμούν με ετήσιο φόρο 0,55% επί του παγκόσμιου ΑΕΠ για 30 χρόνια και υπερβαίνουν την αξία όλων των αγαθών και υπηρεσιών που εξάγει η Κίνα!
Οι ιλιγγιώδεις οικονομικοί υπολογισμοί προέρχονται από μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Oncology η οποία συμπεριέλαβε 29 μορφές καρκίνου και 204 χώρες.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, ο πιο «ακριβός» καρκίνος θα είναι ο καρκίνος του πνεύμονα και μαζί με τους καρκίνους του παχέος εντέρου, του μαστού, του ήπατος και τη λευχαιμία θα κοστίζουν 12 τρισ. δολάρια.
H Σιμιάο Τσεν (Simiao Chen), επικεφαλής ερευνήτρια του Τμήματος Οικονομικών της Υγείας στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, και οι συνεργάτες της υπολόγισαν το μελλοντικό κόστος του καρκίνου αφού μελέτησαν οικονομικά και επιδημιολογικά δεδομένα. Οι υπολογισμοί δεν αφορούν, βέβαια, μόνο το άμεσο κόστος αντιμετώπισης του καρκίνου (θεραπείες, φάρμακα κλπ) αλλά και την έμμεση επιβάρυνση που προκύπτει από την απώλεια παραγωγικότητας για τους ασθενείς και τους φροντιστές τους.
Αν και τα τρία τέταρτα των θανάτων που προκαλούνται από καρκίνο συμβαίνουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, η νέα μελέτη διαπιστώνει ότι περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου κόστους του καρκίνου θα επιβαρύνει χώρες υψηλού εισοδήματος, με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες στην κορυφή αυτής της πυραμίδας.
Η μελέτη εντοπίζει σημαντικές διαφοροποιήσεις, ανά περιοχή και ανάλογα με το είδος καρκίνου. Έτσι, ο καρκίνος του μαστού και του τραχήλου της μήτρας αναμένεται στο μέλλον να έχει τον μεγαλύτερο οικονομικό αντίκτυπο στην Υποσαχάρια Αφρική, ενώ οι πλούσιες χώρες θα βρεθούν αντιμέτωπες με καρκίνους που επηρεάζουν κυρίως γερασμένους πληθυσμούς, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα συμπεράσματα της μελέτης θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη χάραξη στρατηγικών για τον καρκίνο με στόχο την πρόληψη και έγκαιρη αντιμετώπιση.
Πόσο κοστίζει ο καρκίνος σε Ευρώπη και Ελλάδα
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, το συνολικό κόστος του καρκίνου ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ στην Ευρώπη (όχι μόνο των 27 αλλά μαζί με Ισλανδία, Νορβηγία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο). Από αυτά, τα 103 δισ. αφορούν το άμεσο κόστος του καρκίνου (με 32 δισ. ευρώ μόνο για τα φάρμακα). Το «ανεπίσημο» κόστος της φροντίδας των καρκινοπαθών ξεπερνά τα 26 δισ. ενώ η απώλεια παραγωγικότητας υπολογίζεται σε περισσότερα από 70 δισ.
Υπάρχουν, βέβαια, αξιοσημείωτες διαφορές από χώρα σε χώρα. Έτσι, ο καρκίνος κοστίζει σε κάθε κάτοικο της Ρουμανίας περίπου 160 ευρώ ενώ η αντίστοιχη κατά κεφαλή δαπάνη στην Ελβετία φτάνει τα 578 ευρώ.
Στην Ελλάδα, το ετήσιο άμεσο κόστος του καρκίνου είναι πάνω από 940 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 6,5% της συνολικής δαπάνης υγείας. Οι έμμεσες δαπάνες περιλαμβάνουν 314 εκατομμύρια για την φροντίδα των ασθενών από τους οικείους τους και άλλα 766 εκατομμύρια που χάνονται μαζί με την παραγωγικότητα (ή και τη ζωή) των ασθενών. Συνολικά, δηλαδή το κόστος του καρκίνου ξεπερνά τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ στη χώρα μας.
Σχολιάζοντας τις παραπάνω ερευνητικές διαπιστώσεις, ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας και Κοσμήτορας στη Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κυριάκος Σουλιώτης σημειώνει για το Protagon: «Το ποσοστό της δαπάνης υγείας με το οποίο επιβαρύνεται η χώρα μας για την αντιμετώπιση του καρκίνου κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτό των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών. Η μεγάλη πρόκληση για τα συστήματα υγείας σε σχέση με τον καρκίνο είναι αφενός η ενδυνάμωση της πρόληψης και αφετέρου η εισαγωγή έξυπνων τεχνικών αποζημίωσης των νέων διαγνωστικών και κυρίως των θεραπευτικών μεθόδων».
Οπως εξηγεί ο καθηγητής Σουλιώτης, «ως προς τον πρώτο στόχο, μελέτες έχουν καταδείξει τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων δευτερογενούς πρόληψης (π.χ. στον καρκίνο του πνεύμονα υπολογίσαμε ότι με ένα στοχευμένο τέτοιο πρόγραμμα μπορούμε να γλυτώσουμε το 24% περίπου των θανάτων), ενώ οι δράσεις που αφορούν στη μείωση των παραγόντων κινδύνου (π.χ. κάπνισμα, επιβλαβείς διατροφικές συνήθειες, απουσία άσκησης κ.λπ.) έχουν καθοριστική συμβολή στους επιδημιολογικούς δείκτες, η οποία βέβαια εμφανίζεται μεσο-μακροπρόθεσμα.
Οσον αφορά στην αποζημίωση των αποτελεσμάτων της εντατικής έρευνας και ανάπτυξης στον καρκίνο, οι κυβερνήσεις καλούνται να επιλύσουν μια εξίσωση με πολλούς αγνώστους. Πρώτα απ’ όλα, να διασφαλίσουν την αμεσότερη δυνατή πρόσβαση των ασθενών στις νέες θεραπείες. Δεύτερον, αυτό να γίνει με τρόπο που δεν δοκιμάζει τις οικονομικές αντοχές του συστήματος υγείας και δεν αποβαίνει σε βάρος ασθενών άλλων θεραπευτικών κατηγοριών».
Κατά τον κοσμήτορα ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί η βέλτιστη σχέση μεταξύ χρόνου πρόσβασης και κόστους είναι με τη συνδυαστική χρήση των σύγχρονων εργαλείων διαφόρων επιστημονικών πεδίων, τα οποία θα έχουν ως αποτέλεσμα τη χορήγηση του κατάλληλου φαρμάκου στον κατάλληλο ασθενή. Η προσέγγιση αυτή εντάσσεται στη λογική της εξατομικευμένης φροντίδας υγείας και της τεκμηρίωσης της κλινικής απόφασης με τη χρήση π.χ. βιοδεικτών και νέων τεχνολογιών διάγνωσης. Περαιτέρω, η αποζημίωση της φροντίδας πρέπει να ακολουθεί την αξιολόγηση της έκβασης, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα κατά τη χρήση των πόρων υγείας. Σε κάθε περίπτωση, για όλα τα παραπάνω και γενικά για τη μετάβαση προς μια τεκμηριωμένη πολιτική υγείας, χρειάζονται αξιόπιστα και προσβάσιμα για έρευνα δεδομένα, κατά τα πρότυπα των αναπτυγμένων χωρών».
Ο καρκίνος σε αριθμούς
Παγκοσμίως, τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία για τον καρκίνο αφορούν το 2020, δηλαδή πριν από την πανδημία.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Παρατηρητήριο Καρκίνου (ανήκει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), εκείνη τη χρονιά αναφέρθηκαν σε όλο τον κόσμο 19.292.789 νέα περιστατικά καρκίνου, κατά συντριπτική πλειονότητα στις ηλικίες άνω των 40 και περίπου ίσα «μοιρασμένα» ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες.
Το 57,2% όλων των περιπτώσεων καρκίνου καταγράφηκαν σε 7 χώρες: Κίνα, Ηνωμένες Πολιτείες, Ινδία, Ιαπωνία, Γερμανία, Βραζιλία, Ρωσία κατά σειρά.
Ο καρκίνος του μαστού και του πνεύμονα ήταν το 2020 οι πιο συχνοί καρκίνοι παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας το 12,5% και το 12,2% του συνολικού αριθμού των νέων περιπτώσεων που διαγνώστηκαν το 2020.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου ήταν ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος με 1,9 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις το 2020 και ποσοστό 10,7% στο σύνολο των νέων περιστατικών καρκίνου.
Στους άνδρες, ο πιο συχνός καρκίνος ήταν ο καρκίνος του πνεύμονα (αντιπροσώπευε το 15,4% του συνολικού αριθμού νέων περιπτώσεων καρκίνου στον ανδρικό πληθυσμό), με μικρή πάντως διαφορά από τον καρκίνο του προστάτη (15,1%)
Αλλωστε, αυτές οι δύο μορφές καρκίνου μαζί με αυτόν του παχέος εντέρου αφορούν σχεδόν 42% των καρκίνων στους άνδρες. Όλες οι υπόλοιπες μορφές της νόσου, συγκεντρώνουν μονοψήφια ποσοστά.
Στις γυναίκες, ο καρκίνος του μαστού επικρατεί σχεδόν σαρωτικά όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης: αντιπροσωπεύει σχεδόν 26% όλων των καρκίνων στο γυναικείο πληθυσμό, με τη δεύτερη συχνότερη μορφή, τον καρκίνο του παχέος εντέρου να αφορά το 9,9% στο σύνολο των περιπτώσεων. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο τέταρτος συχνότερος στις γυναίκες, μετά τον καρκίνο του πνεύμονα.
Το μελάνωμα – ο πιο επικίνδυνος καρκίνος του δέρματος – βρίσκεται στη 17η θέση ως προς τη συχνότητα εμφάνισης στο σύνολο των καρκίνων.
Το 2020, η Δανία βρέθηκε στην πρώτη θέση των περιστατικών καρκίνου, με 335 νέες περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού. Το υψηλότερο ποσοστό θανάτων από καρκίνο καταγράφηκε στη Μογγολία με 176 θανάτους ανά 100.000.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
«Οι ένοχοι θα χορεύουν στα σπίτια τους το Πάσχα» λένε οι συγγενείς από το Μάτι. Και θα τρώνε και θα πίνουν. Να μην το γιορτάσουν;
30 Απριλίου 2024, 22:47
