Όχι ότι παίζω το Περιστέρι στα δάκτυλα… Ωστόσο ο κύριος στο τηλέφωνο με διαβεβαίωνε ότι θα βρω το ταβερνάκι πανεύκολα και είχε δίκιο. Αγ. Παύλου 29. Στην παρέα προστέθηκε και ο Δημήτρης με την Πανδώρα. Δεν θα μπορούσε να λείπει… Κοινοί κώδικες «εξερευνήσεων». Ταβέρνα «Το πηγάδι».

Ύμνος στο 1960, άντε και αρχή 70. Τσίγκος για σκέπαστρο, κασόνια με μπύρες το ένα πάνω στ΄ άλλο, τραπέζια να χρειάζονται κόλπο για να στεριώσουν και καρέκλες που την ψάθα τους τίμησαν οπίσθια και οπίσθια. Ατμόσφαιρα ασπρόμαυρης ταινίας. Σε κάθε τραπέζι και άλλο επεισόδιο. Όρεξη νάχεις και φαντασία. Στα δύο, τα ενωμένα, παλικάρια με τις φόρμες εργασίας, μόλις σχόλασαν από το συνεργείο. Λαδωμένα τα παντελόνια, λερωμένα τα νύχια… Μαστόρια για αυτοκίνητα με αεροτομή και εξατμίσεις να γκαζώνουν… Σαν εκδίκηση σε μια ζωή αγκάζωτη. Που είσαι Φίνος Φιλμ να τους σηκώσεις για συρτάκι! Παραδίπλα οικογένεια 4μελής συν δύο κουμπάροι. Ηγετική φυσιογνωμία η όρκα η φάλαινα… Να καταπίνει αμάσητα, να γραπώνει την πατάτα πριν την πιάσει ο σύζυγος… Πόσα «καθημερινά» άραγε καταπίνει και παίρνει τώρα εκδίκηση; Πόσα ντέρτια βουτάει στη σαλάτα; Πόσα γαμώτο, πόσα απωθημένα, πόσα αχώνευτα! Το βλέπεις στο βλέμμα της. Στο τρόπο που του κλέβει κάθε του μπουκιά και μετά συνεχίζει τη συζήτηση με την κουμπάρα… Κάτι πήρε το αφτί μου για τη Μενεγάκη στις κουβέντες τους… Α ρε Ελενίτσα, γυναίκες που θα πάρεις στο λαιμό σου! Το ένα της παιδί αποκοιμήθηκε στην καρέκλα, το άλλο γαλήνεψε με την πιπίλα στο καρότσι…Οι κυρίες για την Ελένη, οι κύριοι για το Μουντιάλ… «Ξουυυτ παλιόγατα» φωνάζουν όλοι μαζί σε μια γάτα που μύρισε μεζέ.

Πίσω νεαρός με φανέλα ν΄ αναδεικνύει τα φουσκωμένα μούσκουλα…Τι διαστάσεις θεέ μου! Έλιωσαν τα όργανα! Και η συνοδός…Ξανθό μαλλί, μαύρη ρίζα, μυτάκια στα μάτια. Δε στραβώθηκε όλη νύχτα με τα μυτάκια μέσα στα μάτια; Γαύρος και φιλί, χταποδάκι και ρουφηχτό, νύχτα και σημάδι στο λαιμό, μηχανή που τη περιποιείται σα γκόμενα και το κορίτσι να σκύβει πάνω του. Έρωτες στις συνοικίες!

Ταβέρνα του Λάκη Τραβόλτα… Τραβόλτας! Παρατσούκλια να συνοδεύουν ζωές και χαρακτηριστικά. Ο γιός του Τραβόλτα, ο Ανέστης, ανέλαβε τη διαδοχή της ταβέρνας… Και κατέφθασαν στο τραπέζι μας γαύρος ψητός και χταπόδι στα κάρβουνα και μπακαλιάροι φρέσκοι τηγανητοί και χόρτα ζεστά και σαγανάκι γαρίδες άπαιχτο και πατατούλες μαμαδίστικες… Και ακούγονταν από τα γρατσουνιστά μικρόφωνα ο Καφάσης (θ΄ απορεί και ο Καφάσης!) και ο Κυριαζής και η Βικάρα μου με τον Ζαμπέτα…Και τσουγκρίσαμε ποτήρια και γελάσαμε με την ψυχή μας και απορήσαμε με το λογαριασμό…Που καταντήσαμε! Να μην τρομάζουμε με τα πολλά αλλά με τα λίγα…Και μετά ο Δημήτρης είπε την πιο σοφή ατάκα στον ιδιοκτήτη «αν σου περάσει, καμιά ιδέα για ανακαίνιση από το μυαλό, μη φωνάξεις διακοσμητή αλλά συντηρητή τέχνης»…

Μια νύχτα σε ταβέρνα στο Περιστέρι… Αφού αφήσαμε ως λαός το στίγμα μας στο Ντουμπάι, αφού ξεφορτώσαμε συνάλλαγμα στα πέρατα της οικουμένης, αφού τιμήσαμε το Σιραγκάν ωσάν να ήταν στα Καμένα Βούρλα… Αφού περιπλανήσαμε τον ουρανίσκο μας (Αχ η «χρηματιστηριακή» εποχή! Αχ χρόνια και καιροί!) σε φιλέτα μπαρμπουνιού με σώς από φραγκοστάφυλλο, τυλιγμένα σε φύλλο από νούφαρο λίμνης…Αφού όγκωσε η Κολιομπούρδα το σούσι… Ήρθεν η ώρα να τιμήσουμε ξανά τα συνοικιακά ταβερνάκια… Ας τα εκλάβουμε ως ξωτικούς προορισμούς. Καθώς η φτώχεια θέλει καλοπέραση και η (μετά ΔΝΤ) ζωή μας άποψη. Αλί στους μονοδιάστατους!

Υ.Γ1 Περιμένω προτάσεις για ταβερνάκια. Γράψτε μου τους δικούς σας «εξωτικούς» προορισμούς…Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφ*λα Ευρωπαίε!

ΥΓ 2 Ξεκινάω τη λίστα με δυο ταβερνάκια στο Λουτράκι. Πάντα τα επισκέπτομαι όταν γυρίζω από εκδρομή στην Πελοπόννησο Αγαπημένα μου ταβερνάκια. Ο Άγιος Ευφρόσυνος στο κέντρο της πόλης τηλ 2744022247 μόνο μεσημέρι και Λίντο στη Λίμνη Βουλιαγμένης (αναπαράσταση της ταινίας Κίτρινα Γάντια) τηλ 2741091235.

Go on αναγνώστες!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News