Οι Financial Times για την νέα (ψυχεδελική) μόδα στο λίκνο των νέων τεχνολογιών / Οι Times για έναν 88χρονο μαθηματικό που επιμένει να αποδεικνύει πολλά / Ο Independent για έναν όρο ενοικίασης με περίεργη οσμή / Και η Telegraph…
  • Financial Times (έκδοση με συνδρομή)

    Τάσεις/ Οταν η Σίλικον Βάλεϊ ανακάλυψε το LSD

    Εχουν περάσει 50 χρόνια από τότε οι Jeffersone Airplane κυκλοφόρησαν το τραγούδι τους White Rabbit. Κι έχουν περάσει 51 από το Mother’s Little Helper των Rolling Stones. Παρά τον μισό αιώνα που έχει περάσει, όμως, τα τραγούδια αυτά θα ήταν ιδανικά για να ντύσουν μουσικά την επιστροφή του LSD. Επιστροφή πού; Στο Γούντστοκ; Όχι, γράφουν οι Financial Times. Στη Σίλικον Βάλεϊ. Πενήντα χρόνια από την αρχή και το τέλος της ψυχεδέλειας, οι νερντ των νέων τεχνολογιών ανακαλύπτουν το διαιθυλαμίδιο-25 του λυσεργικού οξέος: την παραισθησιογόνα ουσία που συνέθεσε στο εργαστήριό του ο χημικός Αλμπερτ Χόφμαν το 1943 για να γίνει το ναρκωτικό της γενιάς των Μπιτ και της εποχής των χίπι.

    Η πανίσχυρη ουσία απαγορεύτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 χωρίς να σταματήσει η κατανάλωσή της στα ’70s.  Την ανακάλυψαν και πάλι οι ρέιβερς τη δεκαετία του 1990 για να την εγκαταλείψουν όταν τελείωσαν οριστικά τα πάρτι τους. Και τώρα, το LSD γνωρίζει μια νέα άνθηση ανάμεσα στους νέους της Σίλικον Βάλεϊ. Μόνο που το πνεύμα είναι εντελώς διαφορετικό πια σε σχέση με αυτό που κυριαρχούσε στους χίπι προγόνους τους. Αυτοί δεν θέλουν να φτιάχνονται ούτε τους ενδιαφέρει η ψυχεδελική διάσταση. Κυρίως καταναλώνουν πολύ μικρές δόσεις κάθε δυο ή τρεις ημέρες επειδή με 10 ή 20 μικρογραμμάρια, ποσότητα που αντιστοιχεί στο ένα δέκατο του ψυχοτρόπου, «βελτιώνονται οι επιδόσεις τους, η πνευματική τους διαύγεια και η ετοιμότητά τους στις συζητήσεις».

    «Όταν φτιάχνομαι με LSD αισθάνομαι περισσότερο συγκεντρωμένη στη δουλειά, συνεννοούμαι καλύτερα με τους άλλους, εκφράζομαι καλύτερα και αντιλαμβάνομαι καλύτερα αυτά που μου λένε» λέει η 29χρονη Ντάιαν. «Το LSD μεγεθύνει οτιδήποτε συμβαίνει στο κεφάλι σου» εξηγεί. Για τους νέους προσήλυτους μάλιστα αυτή η ποσότητα LSD δεν έχει και μεγάλη διαφορά από μια κούπα καφέ. Και δεν είναι λίγοι: κάπου 18.000 είναι αυτοί που ανταλλάσσουν εμπειρίες και συμβουλές στο Reddit. Πεπεισμένοι ότι σε λίγα χρόνια θα είναι και το LSD νόμιμο όπως μια κούπα καφέ.

    Φωτό: Όλα είναι χημεία ε; Πηγή: Shutterstock
  • The Times (έκδοση με συνδρομή)

    Πάθη/ Απέδειξε ένα θεώρημα στα 88 του χρόνια;

    Πήρε δύναμη, λέει στους Times, έχοντας το μυαλό του στον Μιχαήλ Αγγελο. Και μπορεί η δική του τέχνη να είναι τα Μαθηματικά, αλλά το θεώρημα Feit – Thomson έχει κάτι από την Καπέλα Σιστίνα: είναι κάτι που μοιάζει αδύνατον να φτιάξεις. «Όταν όμως σε ωθεί το πάθος, απελευθερώνεσαι σε οποιαδήποτε ηλικία». Κι έτσι, ο 88χρονος Σερ Μάικλ Ατιγια, ένας από τους σημαντικότερους γεωμέτρες στον κόσμο με πλήθος διακρίσεων, αντί να φορέσει τις παντόφλες του και να καθίσει στην πολυθρόνα του, επιχείρησε να αποδείξει ένα μέρος της θεωρίας της ταξινόμησης των πεπερασμένων ομάδων που δεν έχει αποδείξει κανείς από το 1962 όταν και πρωτοδιατυπώθηκε.

    Το θεώρημα των Feit – Thomson αφορά ομάδες με μονό αριθμό στοιχείων. Λεπτομέρειες γνωρίζουν μόνο οι πολύ ειδικοί. Είναι όμως γεγονός ότι το θεώρημα αυτό έχει σημαντικές εφαρμογές τόσο στα μαθηματικά όσο και στη φυσική. Τι νόημα έχει λοιπόν η απόδειξή του; «Είμαι ένας γέρος που κοροϊδεύει τον εαυτό του; Είμαι βέβαιος πως όχι» δηλώνει. «Ο γιος μου λέει ότι οι μαθηματικοί φτάνουν στο αποκορύφωμα της απόδοσής τους πριν τα 40 τους χρόνια. Ηθελα να αποδείξω και σε αυτόν κάτι». Όχι ότι δεν ξέρει με τι έχει να κάνει: «Το θεώρημα είναι απλό. Η απόδειξη όμως είναι φοβερή. Από την πρώτη στιγμή ήξερα πάντως ότι μια τόσο όμορφη μαθηματική εικασία δεν μπορούσε παρά να έχει μια εξίσου όμορφη απόδειξη».

    Ο Σερ Μάικλ Ατιγια εργάστηκε επί χρόνια ολόκληρα πάνω στο θεώρημα. Για να προσθέσει στις 253 σελίδες του κάτι που του έλειπε: την απόδειξη. Αυτή με τη σειρά της πήρε τον δρόμο της για τα χέρια και τα μάτια 15 ειδικών που θα εξετάσουν την αυθεντικότητά της και την αξιοπιστία της. Φυσικά δεν είναι λίγοι εκείνοι που αμφιβάλουν. «Ο Σερ Μάικλ δουλεύει χρόνια πάνω σε αυτό το θεώρημα. Δεν κατάφερε να το λύσει όταν ήταν νέος. Αμφιβάλω ότι θα το κάνει τώρα» δηλώνει ανώνυμα ένας μαθηματικός.

    «Πάντα έτσι σκέφτονται οι νέοι για τους ηλικιωμένους» απαντά ο 88χρονος μαθηματικός. Θέλει κι απόδειξη;

    Φωτό: Αρκεί που καταλαβαίνει αυτός τι γράφει. Πηγή: The Times
  • The Independent

    Αγγελίες/ Στο διαμέρισμα απαγορεύονται τα μπαχαρικά

    Υπάρχουν μυρωδιές που σημαδεύουν μνήμες. Όπως η μυρωδιά του βρασμένου λάχανου στις σκάλες του Ουίνστον Σμιθ από το «1984» του Οργουελ. Ή η μυρωδιά του κάρυ από τον «Αρωμα της Ινδίας», το βιβλίο που έγραψε ο Πιερ Πάολο Παζολίνι ταξιδεύοντας στη χώρα τη δεκαετία του 1960 με τον Αλμπέρτο Μοράβια και την Ελσα Μοράντε.

    Υπάρχουν όμως και οσμές που όχι μόνο χαράζουν αποστάσεις αλλά καμιά φορά φέρνουν στα ρουθούνια κάτι από ξενοφοβία. Όπως συμβαίνει στο Αμστερνταμ όπου, γράφει ο Independent, ένα μεσιτικό γραφείο επέβαλε σε μια γυναίκα από την Παλαιστίνη που ήθελε να νοικιάσει ένα διαμέρισμα να δεχθεί έναν επιπλέον όρο: η 31χρονη Μαϊσάα Μουνάφ θα έπαιρνε τα κλειδιά του σπιτιού μόνο εάν δεσμευόταν ότι δεν θα μαγείρευε με μπαχαρικά ούτε θα  έφτιαχνε άλλα εθνικά πιάτα, αλλά θα περιοριζόταν στον δυτικό τρόπο μαγειρικής.  «Αυτά τα διαμερίσματα – αναφερόταν στο μέιλ που έλαβε η Παλαιστίνια – δεν είναι κατάλληλα για άτομα που αγαπούν την εθνική κουζίνα και θέλουν να μαγειρεύουν επί ώρες με ένα κάρο μπαχαρικά». Ραντεβού λοιπόν θα της έδιναν για να δει το σπίτι μόνο εάν δεχόταν αυτόν τον όρο.

    Εκείνη φυσικά δεν δέχθηκε. Μόνο αναδημοσίευσε το μέιλ στον λογαριασμό της στο facebook με μια παρατήρηση: «Ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει».

    Φωτό: Και δηλαδή πειράζει να μυρίζει λίγο κάρυ; Πηγή: Shutterstock
  • The Telegraph

    Projects/ Εκατό ηλιακά πάντα στον νέο δρόμο του μεταξιού

    Είναι η πρώτη φωτοβολταϊκή εγκατάσταση σε σχήμα πάντα. Και άρχισε να λειτουργεί στο Ντατόνγκ της Κίνας, χώρα όπου το συμπαθέστατο ζώο αποτελεί κάτι σαν εθνικό έμβλημα.

    Το φωτοβολταϊκό πάντα είναι το πρώτο μιας σειράς που δημιούργησε η εταιρία Panda Green Energy, ενώ ο στόχος είναι η δημιουργία εκατό τέτοιων εγκαταστάσεων κατά μήκος του νέου δρόμου του μεταξιού. Το ύψος της επένδυσης, γράφει η Telegraph, θα φτάσει τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Η εγκατάσταση δεν θα είναι μόνο μεγάλη και αποτελεσματική αλλά και όμορφη να την βλέπει και να την ανακαλύπτει κανείς. Και ο σκοπός είναι καλός: «Οι νέες γενιές πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να μάθουν να σκέφτονται έναν κόσμο ο οποίος θα παράγει ενέργεια από εναλλακτικές πηγές».

    Για να γεννηθεί το φωτοβολταϊκό πάντα ενώθηκαν δύο τύποι φωτοβολταϊκών: «Τα πρώτα, που είναι τα μαύρα, κατασκευάστηκαν από ηλιακές κυψέλες μονοκρυσταλλικής σιλικόνης. Χάρις στο χρώμα τους σχεδιάστηκαν τα χέρια, τα πόδια, τα αυτιά και τα διακριτά χαρακτηριστικά της μουσούδας. Για τα άσπρα κομμάτια, αντίθετα, χρησιμοποιήθηκαν ηλιακές κυψέλες αμερικανικής κατασκευής». Με το πάντρεμα αυτών των δυο διαφορετικών τεχνολογιών το φωτοβολταϊκό πάντα έγινε πραγματικότητα.

    Με τόσο ήλιο εδώ τι μας μένει; Να πλακώσουμε τα φωτοβολταϊκά σε διάφορα σχήματα. Γιατί όχι γαϊδούρι ας πούμε;

    Φωτό:  Γιατί ο κόσμος δεν προχωρεί χωρίς λίγη φαντασία. Πηγή: pandagreen.com



text
  • Ανασχηματισμός; Ε, ναι. Μάλλον χρειάζεται


    29 Μαρτίου 2024, 09:39