Δευτέρα του Πάσχα, ξημερώματα. Η γυναικεία ομάδα πόλο του Ολυμπιακού επιστρέφει θριαμβεύτρια από τη Βουδαπέστη, όπου το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου κατέκτησε το τρόπαιο της Euroleague, της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης σε επίπεδο συλλόγων, νικώντας (7-6) στον τελικό την Ντουναϊσβάρος από την Ουγγαρία: τη χώρα όπου το συγκεκριμένο σπορ άνθισε όσο σε καμία άλλη.

Ενα πούλμαν μεταφέρει τα κορίτσια και τον προπονητή τους από το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το γήπεδο του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, για μια «μίνι» γιορτή σε στενό οικογενειακό κύκλο. Στην Ελλάδα με την ακτογραμμή των 13.676 χιλιομέτρων και τα χιλιάδες νησιά, η υδατοσφαίριση δεν συγκινεί μεγάλα πλήθη, είναι -στην ουσία- ερασιτεχνική, και διαθέτει παλιές, αφιλόξενες εγκαταστάσεις. Κι όμως: το πόλο είναι το άθλημα που μας έχει χαρίσει πολλές και μεγάλες διεθνείς επιτυχίες. Τόσο στους συλλόγους, όσο και στις Εθνικές μας ομάδες.

Στον Ολυμπιακό έχει φέρει επτά από τα 14 τρόπαια που έχει κερδίσει σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στις Γυναίκες, δύο Ευρωλίγκες (2015, 2021), ένα Λεν Τρόφι (2014) και ένα Σούπερ Κύπελλο (2015). Και στους Ανδρες, δύο Τσάμπιονς Λιγκ (2002, 2019) και ένα Σούπερ Κύπελλο (2002). Στα υπόλοιπα σπορ οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν τρεις Ευρωλίγκες στο μπάσκετ, ένα Κυπελλούχων και ένα Τοπ Τιμς Καπ στο βόλεϊ Ανδρών, ένα Τσάλεντζ Καπ στο βόλεϊ Γυναικών, και ένα Cela Cup στην πάλη Ανδρών.

Από όλους τους άθλους της γυναικείας ομάδας πόλο του Ολυμπιακού, ο προχθεσινός ήταν ο πιο εντυπωσιακός. Πρώτον, επειδή αυτό το επίτευγμα ήταν 100% ελληνικό. Δεν υπήρχε στο ρόστερ ούτε μια ξένη πολίστρια. Σε αντίθεση με τον θρίαμβο του 2015, που οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην παρουσία της Ιταλίδας Ρομπέρτα Μπιανκόνι και της Αυστραλής Ασλεϊ Σάουθερν. Δεύτερον, γιατί τρία από τα 13 κορίτσια είναι, μόλις, 17 ετών. Και, τρίτον, διότι οι αθλήτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και μακρά αγωνιστική απραξία, λόγω της πανδημίας. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι η διοίκηση του συλλόγου είχε αποφασίσει να μη συμμετάσχουν στα εφετινά Κύπελλα Ευρώπης, ούτε η ανδρική ούτε η γυναικεία του ομάδα. Αλλαξε γνώμη -ευτυχώς- την τελευταία στιγμή.

Ο Ολυμπιακός των επτά ευρωπαϊκών τίτλων στο πόλο, σε Ανδρες και Γυναίκες, δεν διαθέτει δικό του κολυμβητήριο. Οι κοπέλες που στέφτηκαν πρωταθλήτριες Ευρώπης στη Βουδαπέστη, δεν μπορούν να ζήσουν μόνον από την ενασχόλησή τους με το σπορ – οι αποδοχές τους είναι πολύ χαμηλές. Αλλά, για να είναι ανταγωνιστικές σε τόσο υψηλό επίπεδο, εργάζονται και ζουν σαν επαγγελματίες. Η έννοια «ερασιτεχνικός πρωταθλητισμός» ακούγεται σαν σύντομο ανέκδοτο. Κάνουν, παραλλήλως, κι άλλα πράγματα. Κι όμως, κάποιες είναι παγκοσμίου επιπέδου. Οπως, για παράδειγμα, η Χρυσή Διαμαντοπούλου.

Η 25χρονη τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, η οποία θεωρείται ως η καλύτερη στην Ευρώπη σε αυτή τη θέση, έχει σπουδάσει Ναυτιλιακά και τώρα φοιτά στο 2ο έτος στην Οδοντιατρική Αθηνών. Βρίσκεται στον σύλλογο από τα 16 της, κι έχει κατακτήσει μαζί του τέσσερις ευρωπαϊκούς τίτλους, όμως ξέρει καλά οτι το πόλο δεν πρόκειται να εξασφαλίσει το μέλλον της, όσο ψηλά κι αν φτάσει. Οπως τονίζει στο gazzetta.gr, υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση: αν και  το άθλημα είναι ερασιτεχνικό στην Ελλάδα, οι αθλητές και αθλήτριες που αγωνίζονται σε ομάδες που πρωταγωνιστούν πρέπει να λειτουργούν ως επαγγελματίες σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις τους.

Αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας είναι ο 50χρονος Θεοχάρης -Χάρης- Παυλίδης, παλιός παίκτης του Ολυμπιακού (1991-2000), αν και Θεσσαλονικιός. Το 2007, που την ανέλαβε, είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια στην Α1 μόλις δύο φορές. Επί των ημερών του πανηγύρισε άλλους εννέα τίτλους, αλλά και εννέα συμμετοχές σε ευρωπαϊκούς τελικούς. Ιδίως από το 2015 κι έπειτα, το πόλο γυναικών του Ολυμπιακού «απογειώθηκε». Είναι λάτρης της τακτικής και της πειθαρχίας. Είναι και αυστηρός, το παραδέχεται, όμως τα κορίτσια του τον λατρεύουν. Γιατί κοντά του βλέπουν τους κόπους τους να δικαιώνονται.

Την πρώτη Ευρωλίγκα -τότε λεγόταν Τσάμπιονς Καπ- την έφερε στην Ελλάδα η Γλυφάδα, το 2000. Το ίδιο και τη δεύτερη, το 2003. Ακολούθησαν οι back-to-back θρίαμβοι της Βουλιαγμένης, το 2009 και το 2010. Για να πάρει τη σκυτάλη ο Ολυμπιακός. Ολοι μαζί οι ελληνικοί σύλλογοι έχουν να επιδείξουν 12 ευρωπαϊκά τρόπαια: πέντε η Βουλιαγμένη, τέσσερα ο Ολυμπιακός, δύο η Γλυφάδα και ένα ο Εθνικός Πειραιώς. Διόλου άσχημα, για μια χώρα που ασχολείται με την υδατοσφαίριση μόνο σε κάτι τέτοιες στιγμές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News