H περιπέτειά του ήταν από τα θέματα της άνοιξης. Ο Θύμιος Μπουγάς από τον Πύργο είχε εξαφανιστεί. Ηταν άφαντος, κατατρεγμένος, θύμα ακραίου  bullying διάφορων θρασύδειλων νταήδων που τον χλεύαζαν και του επιτίθεντο για την εμφάνισή του. Αυτή η εμφάνιση δεν ήταν επιλογή του — έζησε τα τελευταία 14 χρόνια στις σκιές, ζούσε μετά τα μεσάνυχτα για να αποφύγει βλέμματα που επικεντρώνονταν στο ακραία τραυματισμένο πρόσωπό του, αποτέλεσμα ενός σοβαρότατου τραυματισμού το 2008 που τον ανάγκασε έκτοτε να μιλάει και να τρώει με μηχανική υποστήριξη.

Ο κ. Μπουγάς εμφανίστηκε το περασμένο Σάββατο, ύστερα από 46 ημέρες εξαφάνισης. Και μια εβδομάδα έπειτα μίλησε στα «Νέα Σαββατοκύριακο» και στη Μαρία Μουρελάτου για όλα αυτά – για τις επιθέσεις, την εξαφάνιση, τη ζωή του όλη.

«Δεν ήξερα ότι με ψάχνουν. Δεν είχα τηλεόραση, ούτε κινητό. Το έμαθα πριν από μία εβδομάδα όταν με βρήκαν σπίτι. Κάθε βράδυ ήμουν έξω. Και απορώ, αφού με έψαχναν, γιατί δεν κόλλαγαν ένα χαρτί σε μια κολόνα; Τώρα διαβάζω στα σάιτ ότι με έψαχνε όλη η χώρα», σχολίασε στη συνομιλία του με τη δημοσιογράφο των «Νέων».

Και έπειτα διηγήθηκε, περιέγραψε, θύμωσε:

♦ «Γεννήθηκα το 1983 στην Τρίπολη Ο πατέρας μου οικοδόμος, η μητέρα οικιακά. Δούλευα από οκτώ χρονών, το σχολείο το σταμάτησα στη Β’ Γυμνασίου. Ξεκίνησα σε μανάβικο. Τότε είχα φίλους, είχα μηχανές. Και τι δεν κάναμε τότε… Εχω πάει παντού στην Ελλάδα, πότε με μηχανές, πότε με φορτηγά. Μετά έπιασα δουλειά σε εξατμίσεις-ψυγεία και ως χειριστής σε χωματουργικά μηχανήματα. Κι αργότερα φορτηγατζής…».

♦ «Μετά το ατύχημα δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν. Εμεινα καιρό στο ΚΑΤ, θυμάμαι μια νοσοκόμα που μου έκανε ενέσεις και πονούσα. Επειτα ήρθα στον Πύργο, έμεινα μόνος και δούλεψα σιδεράς»…

♦ «Μετά το νοσοκομείο, είχα έναν φίλο αλλά έφυγε. Εκτοτε δεν είχα άλλη παρέα. Από το 2015 άρχισα να απομακρύνομαι. Τα παιδιά που με πείραζαν δεν τα γνώριζα. Εριχναν φωτοβολίδες στο παλιό μου σπίτι αλλά εγώ δεν ήμουν μέσα. Τους τελευταίους τρεις μήνες ήμουν εκεί που με βρήκαν τις προάλλες. Οταν με έβλεπαν στον δρόμο τα παιδιά – που έβγαινα να ψάξω σε κάδους για καλώδια με χαλκό, για να τα πουλήσω και να πάρω φαγητό – με κυνηγούσαν και μου πέταγαν κροτίδες. Τους κυνήγησα με έναν ξύλινο πλάστη, με κυνήγησαν με αμάξια πετώντας μου μπουκάλια και λάμπες φθορίου. Μου είχαν σπάσει τα νεύρα. Λογικά ήξεραν τον δρόμο που ακολουθώ τη νύχτα».

♦«(Στην Αστυνομία) Πήγα δύο φορές για βοήθεια, την πρώτη δεν μου έδωσαν καμία σημασία, τη δεύτερη, ναι, δύο παιδιά στο τμήμα μου έδωσαν…».

♦ «(Στους νταήδες) Δεν θα έλεγα τίποτα γιατί πολύ απλά δεν αξίζει. Είναι παιδιά χαζά και καλομαθημένα. Θέλω να τιμωρηθούν, ελπίζω να μην το ξανακάνουν σε άλλον».

♦ «Δεν εμπιστεύομαι πλέον τους ανθρώπους, άσ’ το. Γενικά δεν έχω μάθει να ζητάω βοήθεια, είναι θέμα χαρακτήρα. Ο δήμαρχος και η κοινωνική λειτουργός με βοήθησαν και τους ευχαριστώ».

Ο κ. Μπουγάς μίλησε και στην εκπομπή του Mega «Φως στο Τούνελ», στην οποία εμφανίστηκε και ο δήμαρχος Πύργου, Τάκης Αντωνακόπουλος, ο οποίος τόνισε πως οι αρμόδιες υπηρεσίες κινήθηκαν γρήγορα και πλέον ο Θύμιος έχει το δικό του σπίτι για να μείνει και το οποίο έχει νοικιαστεί στο όνομά του.

«Το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε το σχετικό κονδύλι. Του βγάλαμε ταυτότητα και ένας συμπολίτης μας με κατάστημα εστίασης έχει αναλάβει τη σίτιση του Θύμιου» είπε ο δήμαρχος Πύργου και πρόσθεσε: «Είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Όλο αυτό το διάστημα που είχε εξαφανιστεί έμενε εδώ, στο κέντρο της πόλης. Και παρά το γεγονός ότι τον έψαχνε η αστυνομία, εκείνος κατάφερε να μη δώσει σημεία ζωής. Ήταν ένας άνθρωπος αόρατος».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News