Οι Γάλλοι που βγαίνουν στους δρόμους εναντίον του Εμανουέλ Μακρόν, θυμούνται την αποτυχία του Ζακ Σιράκ στην αντίστοιχη προσπάθειά του να μεταρρυθμίσει το συνταξιοδοτικό.

Ο τότε πρόεδρος, είχε αποσύρει το σχέδιό του το 1995 μετά από ένα μήνα γενικών απεργιών και μαζικών διαδηλώσεων.

Ο Σιράκ είχε συμπληρώσει έξι μήνες στην πρώτη του θητεία ως πρόεδρος όταν οι επαπειλούμενες αλλαγές προκάλεσαν τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στη Γαλλία από το 1968.

Υπό τη διαχείριση του Αλέν Ζιπέ, του πρωθυπουργού του, το σχέδιο του Σιράκ είχε προκαλέσει την οργή των Γάλλων, όπως σημείωσαν οι Times.

Περίπου ένα εκατομμύριο διαδηλωτές συμμετείχαν σε πορείες στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις τον Νοέμβριο του 1995, ενώ το προσωπικό των μέσων μεταφοράς και άλλοι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα προχώρησαν σε απεργία.

Τα συνδικάτα συμφώνησαν σε μια σπάνια συμμαχία και η εργατική δράση υποστηρίχθηκε από το 62% του κοινού, σε σύγκριση με το 64% για τις φετινές ημέρες κινητοποίησης.

Ωστόσο, υπήρχαν διαφορές με το σήμερα. Ο Σιράκ είχε προσπαθήσει να επιβάλει τη μεταρρύθμιση χωρίς προειδοποίηση και σε αντίθεση με το προεκλογικό του μανιφέστο, το οποίο υποσχόταν να «θεραπεύσει το κοινωνικό ρήγμα», τις ανισότητες στη γαλλική κοινωνία και στο κράτος πρόνοιας.

Ο Μακρόν, αντίθετα, έδωσε στο σχέδιό του για τη μεταρρύθμιση της συνταξιοδότησης πρωταρχικό ρόλο στο δικό του μανιφέστο, την περασμένη άνοιξη.

Ο στόχος του Σιράκ ήταν να συγχωνεύσει τον προνομιούχο δημόσιο τομέα, που απασχολούσε περίπου το 30% των εργαζομένων, με τον ιδιωτικό, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αναμόρφωσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Το σχέδιο του Μακρόν επικεντρώνεται στην αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους τους εργαζόμενους από τα 62 στα 64 έτη. Κατά τα άλλα, αφήνει σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτο τον δημόσιο τομέα.

Η μεγάλη κρίση για τον Σιράκ και τον Ζιπέ ήρθε με την επ’ αόριστον διακοπή όλων των δρομολογίων στους σιδηροδρόμους, τα λεωφορεία και το Μετρό του Παρισιού και με την καθολική απεργία των εργαζομένων στην ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο και τα ταχυδρομεία.

Ως αποτέλεσμα, η Γαλλία παρέλυσε μετά από τρεις εβδομάδες απεργίας.

Μέχρι τώρα, το 2023 οι απεργίες είναι λιγότερο εκτεταμένες και περιορίζονται κυρίως σε 10 ημέρες κινητοποιήσεων τους τελευταίους δύο μήνες. Η προσέγγιση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της άρνησης της μετριοπαθούς συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας CFDT, της μεγαλύτερης της χώρας, να δεχτεί την πίεση των πιο μαχητικών συνδικάτων για στάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Οι κυλιόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν διαταράξει τις σιδηροδρομικές υπηρεσίες, την αποκομιδή απορριμμάτων και τον εφοδιασμό με βενζίνη, αλλά δεν υπήρξε η παράλυση του 1995.

Τον Δεκέμβριο του 1995, οι απεργοί αυτοανακηρύχθηκαν νικητές, όταν ο Σιράκ αποφάσισε να μειώσει τις απώλειές του και να εγκαταλείψει την ανανέωση των συντάξεων του δημόσιου τομέα, διατηρώντας παράλληλα την ευρύτερη αναδιαμόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Η απόφαση αυτή στοίχισε στον συντηρητικό πρόεδρο, αλλά σύμφωνα με τους Times, η ήττα θα ήταν μεγαλύτερη για τον Μακρόν αν υποχωρούσε τώρα και εγκατέλειπε το βασικό σχέδιο της δεύτερης θητείας του.

Ο Μακρόν έχει κερδίσει πόντους σε σχέση με τον Σιράκ διότι ο νόμος του έχει ήδη ψηφιστεί, έστω και με εκτελεστικό διάταγμα. Η κυβέρνησή του παρέκαμψε μεν την κοινοβουλευτική ψηφοφορία για τη μεταρρύθμιση, αλλά η επιβίωσή της κατά την πρόταση μομφής στην Εθνοσυνέλευση θεωρείται ότι έχει προσδώσει «νομιμότητα» στο μέτρο, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Στην περίπτωση του Σιράκ, το νομοσχέδιο για τις συντάξεις δεν έφτασε ποτέ σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία, αν και προχώρησε στην αναθεώρηση της κοινωνικής ασφάλισης, επιβάλλοντάς την με εκτελεστικό διάταγμα.

Ο Μακρόν δεν έχει ξεχάσει την τύχη της προεδρίας του Σιράκ, η οποία δεν ανέκαμψε ποτέ από το φιάσκο του 1995, επεσήμανε η βρετανική εφημερίδα.

Ο Σιράκ πήρε το ρίσκο και διέλυσε το κοινοβούλιο 16 μήνες αργότερα, ελπίζοντας σε μια ενισχυμένη κυβέρνηση. Αντ’ αυτού, κέρδισαν οι Σοσιαλιστές και ο Σιράκ «υποβιβάστηκε» αφήνοντας την πρωτοκαθεδρία στον πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν, που «ουσιαστικά κυβερνούσε τη Γαλλία» από το 1997 έως το 2002.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News