Προβλήματα αναφορικά με τον σχηματισμό κυβέρνησης αντιμετωπίζει ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, και αυτό επειδή στο Ισραήλ υπάρχουν ακόμη πιο δεξιοί από αυτόν. Ναι μεν έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη 64 βουλευτών από τους συνολικά 120 του ισραηλινού κοινοβουλίου, όμως οι διαπραγματεύσεις του με τους εταίρους του παραμένουν ταραχώδεις. Το αιχμηρότερο αγκάθι είναι το Σιωνιστικό Θρησκευτικό Κόμμα, επικεφαλής του οποίου είναι ο Μπεζαλέλ Σμότριτς.

Οι εκλογές κερδήθηκαν από την ενωμένη Δεξιά, όμως τα τρία κόμματα του δεξιού συνασπισμού επανέκτησαν την αυτονομία τους μετά το πέρας της εκλογικής διαδικασίας όπως ήταν συμπεφωνημένο εξαρχής. Ο σιωνιστής Σμότριτς, ως νικητής και αυτός των εκλογών, απαιτεί από τον Νετανιάχου κάτι πολύ συγκεκριμένο: θέλει να πάρει τον θώκο του υπουργού Αμυνας. Στο εβραϊκό κράτος το συγκεκριμένο πόστο παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλά επίπεδα, εντελώς ξεχωριστό απ’ ό,τι παίζουν συνήθως τα υπουργεία Αμυνας στον υπόλοιπο κόσμο.

Και αυτό συμβαίνει επειδή το Ισραήλ βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με δύο γειτονές του, ελέγχει με στρατιωτικά μέσα την κατεχόμενη Δυτική Οχθη, την παλαιστινιακή περιοχή που θεωρεί «αμφισβητούμενη», και «αντιμετωπίζει την απειλή της τρομοκρατίας» όπως διατείνεται. Ο Σμότριτς θεωρεί τη Δυτική Οχθη Βιβλική περιοχή, άρα αντιπροσωπεύουσα τον ιουδαϊσμό για το Σιωνιστικό Θρησκευτικό Κόμμα του. Είναι, δε, φανατικός πολέμιος ακόμη και της ιδέας να ιδρυθεί παλαιστινιακό κράτος. Τουναντίον, επιθυμεί την προσάρτηση της Δυτικής Οχθιης στο Ισραήλ.

Ο Νετανιάχου, ηγέτης του κόμματος Λικούντ, δεν αποδέχεται τους ισχυρισμούς του Σμότριτς, ωστόσο δέχεται και τις παρεμβάσεις του αμερικανικού παράγοντα. Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ισραήλ συνάντησε μετεκλογικώς τον «Μπίμπι» και του διεμήνυσε ότι το μοίρασμα των υπουργικών θώκων απαιτεί προσοχή διότι πρέπει να αποφευχθούν οι επιπτώσεις στις αμυντικές σχέσεις των δύο χωρών. Οι ισραηλινοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Νετανιάχου, με τη δεκαπενταετή πρωθυπουργική πείρα του, έχει ήδη αποδειχθεί ρεαλιστής και όχι αιθεροβάμων.

Το 2020, επί παραδείγματι, ο «Μπίμπι» είχε ανακοινώσει ότι η κυβέρνησή του θα προσαρτήσει τμήματα της Δυτικής Οχθης, όμως τελικώς απέσυρε το σχετικό σχέδιο. Και στις διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Χαμάς, η οποία δραστηριοποιείται στη Γάζα, απέφυγε να μετατρέψει τις σκληρές συγκρούσεις σε ολοκληρωτικό πόλεμο, δυσαρεστώντας τους ισραηλινούς «ιέρακες». Σήμερα πρώτο μέλημα του «Μπίμπι» είναι η διατήρηση των καλών σχέσων με τις ΗΠΑ, αν και περιμένει ότι μετά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, το 2024, ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος ίσως αποδειχθεί «πιο ανοιχτός» στις ισραηλινές αξιώσεις απ’ όσο είναι τώρα ο Τζο Μπάιντεν.

Επίσης, ο Νετανιάχου ελπίζει να δει και άλλες αραβικές χώρες να προσχωρούν στη λεγόμενη «Συμφωνία του Αβραάμ». Ακόμη και αν το Παλαιστινιακό δεν είναι πλέον το κεντρικό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής των Αράβων, η ανάληψη του υπουργείου Αμυνας από τον Σμότριτς θα μπορούσε να αποτρέψει περαιτέρω θετικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή – και άκόμη χειρότερα: θα μπορούσε να οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση, τινάζοντας στον αέρα ό,τι έχει μέχρι στιγμής επιτευχθεί.

Το αντίδοτο στη «λύσσα» του Μότριτς να πάρει το υπουργείο Αμυνας ο «Μπίμπι» το βρήκε: του προσέφερε το υπουργείο Οικονομικών. Ωστόσο ο σιωνιστής είναι ανένδοτος. Ο Νετανιάχου έχει προθεσμία τριών εβδομάδων (με δυνατότητα παράτασης κατά άλλες δύο) ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News