Ενα δείπνο, διαφορετικό από τα συνηθισμένα, είχαν την τύχη να απολαύσουν εκατοντάδες σύνεδροι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που γίνεται αυτές τις μέρες στο Νταβός.

Ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ατόμων με προβλήματα όρασης, διοργανώνουν κάθε βράδυ ένα επίσημο δείπνο στα… τυφλά. Οι συνδαιτυμόνες, που σπεύδουν να κλείσουν μία από τις 50 θέσεις της βραδιάς, εισέρχονται σε μία αίθουσα στο απόλυτο σκοτάδι και οδηγούνται στις θέσεις τους από το προσωπικό του εστιατορίου. Σερβιτόροι με προβλήματα όρασης σερβίρουν άψογα τους καλεσμένους σε όλη τη διάρκεια του δείπνου.

Η ιδέα ανήκει στην Τζίνα Μπάντενοτς, η οποία ίδρυσε την οργάνωση Capaxia για να βοηθήσει τα άτομα με προβλήματα όρασης. Η ίδια ελπίζει ότι η εμπειρία θα ενθαρρύνει τους συμμετέχοντες να προσλάβουν άτομα με αναπηρίες.

Η Μπάντενοτς βρέθηκε σε αντίστοιχη εκδήλωση στο Μεξικό, πριν 12 χρόνια, όπου έκανε βόλτα σε σκοτεινό στενό. «Μου έκανε τόση εντύπωση, που από τότε, αποφάσισα να βοηθήσω με κάποιο τρόπο όσους χάνουν την όρασή τους», λέει.

Φωτογράφος η ίδια, αποφάσισε να διδάξει φωτογραφία σε άτομα με προβλήματα όρασης. «Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά είναι κάτι που μπορεί να γίνει, χρησιμοποιώντας ήχους για να εντοπίσουν τα αντικείμενα που φωτογραφίζουν», εξηγεί στο BBC.

Στο δείπνο στα τυφλά, οι καλεσμένοι πρέπει να «ξεχάσουν» τα μάτια τους και να βασιστούν στην αφή και την ακοή τους, ώστε να απολαύσουν το λουκούλειο γεύμα. «Προσπαθούμε να τους κάνουμε να μην σταθούν μόνο στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά να καταλάβουν τις ικανότητες ενός ανθρώπου που δεν βλέπει».

Οι συμμετέχοντες στο δείπνο αφήνουν στην είσοδο τα κινητά τους και τα ρολόγια τους. Στην αίθουσα δεν υπάρχει το παραμικρό φως.

«Το τραπέζι μας χωρά έξι άτομα και όλοι μας εξαρτόμαστε απόλυτα από τον Ντάρεν, τον σερβιτόρο μας, που καθοδηγεί τα χέρια μας στα πιάτα μας και μας λέει πού μπορούμε να βρούμε μαχαιροπήρουνα, ποτήρια και ψωμί», περιγράφει το σκηνικό η Κέιτι Χόουπ, ρεπόρτερ του BBC.

Σε άλλα αντίστοιχα δείπνα, υπάρχει χαμηλός φωτισμός, αλλά οι καλεσμένοι έχουν δεμένα τα μάτια τους.

«Στο σκοτάδι, δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω το μαχαίρι και το πιρούνι, οπότε τρώω με τα χέρια, τη σαλάτα, το κουσκούς και το κοτόπουλο. Αλλωστε, κανείς δεν θα το καταλάβει», λέει η δημοσιογράφος.

Φαίνεται πως υπό αυτές τις συνθήκες, ο πάγος μεταξύ αγνώστων σε ένα τραπέζι, σπάει ευκολότερα και οι ομοτράπεζοι μοιράζονται ιστορίες για σχέσεις, συντρόφους και οδυνηρούς χωρισμούς.

Μετά από δύο ώρες στο απόλυτο σκοτάδι, ανάβουν τα φώτα και οι καλεσμένοι αντικρίζουν για πρώτη φορά το προσωπικό του εστιατορίου. «Είναι όλοι τους με προβλήματα όρασης και κρατούν βοηθητικά μπαστούνια», λέει η Χόουπ. «Είναι μια πολύ συγκινητική στιγμή. Ολοι στο τραπέζι αισθανόμαστε ντροπή γιατί αν βλέπαμε τον Ντάρεν από την αρχή, θα υποθέταμε ότι δεν είναι ικανός να μας σερβίρει».

Αυτή είναι η στιγμή που η Μπάντενοτς ελπίζει πως θα θυμούνται οι καλεσμένοι: «Σκεφτείτε τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι και όχι τι δεν μπορούν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News