«Η ασχήμια είναι αγνότητα, η ομορφιά είναι σκλαβιά» δηλώνει ο Τζοβάνι Αλουίτζι. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιον ξεχασμένο ιταλό φιλόσοφο από την εποχή του Διαφωτισμού, αλλά για έναν πρόεδρο που έχει καταφέρει να εκλεγεί δημοκρατικά οκτώ φορές. Πού είναι πρόεδρος; Μα φυσικά, στο Club dei brutti (= λέσχη ασχήμων).

Ολα άρχισαν το μακρινό 1879, στο Πιόμπικο, μια όμορφη μεσαιωνική κοινότητα 2.000 κατοίκων στο κέντρο της Ιταλίας. Τότε ιδρύθηκε το Club dei brutti, που στα γεννοφάσκια του είχε σκοπό να βρίσκει σύντροφο στις ανύπαντρες γυναίκες τις περιοχής, όμως οι ντόπιοι αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν για έναν απώτερο σκοπό.

Ηθελαν να αποδείξουν πως η εσωτερική ομορφιά είναι πιο σημαντική από την εξωτερική και παραδόξως, τα κατάφεραν. Με το πέρασμα του χρόνου, αυτό που άρχισε ως ουτοπική ιδέα έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο κίνημα. Σήμερα, η «Παγκόσμια Ομοσπονδία των Ασχημων Ανθρώπων» μετρά 30.000 μέλη, από 25 διαφορετικές χώρες και όλοι τους πιστεύουν πως «ένας άνθρωπος είναι αυτό που είναι και όχι αυτό που μοιάζει».

Δεν είναι δύσκολο να γίνει κανείς μέλος του συλλόγου. Αρκεί απλά τα ανώτερα μέλη να κρίνουν και να βαθμολογήσουν το επίπεδο ασχήμιας σου, που μπορεί να είναι από «απροσδιόριστο», μέχρι «εξαιρετικά άσχημο». Τα μέλη του ομίλου δεν έχουν απαραίτητα άσχημο παρουσιαστικό, καθώς κύριος στόχος του κινήματος είναι ο εορτασμός της εσωτερικής ομορφιάς του καθενός και η αδιαφορία για τη γνώμη των άλλων.

Οπως αναφέρει το BBC, κάθε πρώτη Κυριακή του Σεπτέμβρη, άνθρωποι από όλον τον κόσμο καταφθάνουν στο Πιόμπικο, για να ψηφίσουν τον καινούργιο πρόεδρο του ομίλου, να γίνει η εγγραφή καινούργιων μελών και να φάνε τρούφες, πολέντα και ζυμαρικά. Και κάπως έτσι, στη χώρα που δίνει τόσο μεγάλη έμφαση στο να έχει κανείς μια bella figura (= ωραία εμφάνιση), αυτή η μικρή γωνιά της αποδεικνύει ότι το να είσαι αυθεντικός και διαφορετικός ίσως να είναι πιο εντυπωσιακό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News